Rodzaj dokumentu
informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego
Sygnatura
IB-1-415/59/2005
Data
2005.01.31
Autor
Urząd Skarbowy Łódź-Polesie
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Słowa kluczowe
koszty przejazdu
podatek dochodowy od osób fizycznych
zwolnienia przedmiotowe
Pytanie podatnika
Czy otrzymane przez sędziów sportowych kwoty z tytułu rozliczenia kosztów podróży stanowią koszt uzyskania przychodu i czy w związku z tym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym ?
Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie, działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na pismo z dnia 27.12.2004r. w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym kwot wypłaconych sędziom sportowym z tytułu rozliczenia kosztów podróży informuje:
Z pisma Klubu wynika, że decyzją Zarządu PZKosz. z dnia 02.09.2004r. w sprawie zasad rozliczeń kosztów podróży sędziów szczebla centralnego – wprowadzono kwoty pieniężne przysługujące sędziom z tytułu przejazdu z miejsca zamieszkania do miejsca zawodów. Wysokość przysługujących kwot – od 10 do 150 zł – uzależniona została od odległości mierzonej drogą kolejową – pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem zawodów. Jednocześnie z pkt II „zasad rozliczania” wynika, że sędziom nie przysługuje rozliczenie diet, dojazdu i ryczałtu noclegowego. W tym stanie faktycznym Klub zwrócił się z prośbą o ocenę zajętego stanowiska, zgodnie z którym wypłacone kwoty pieniężne z tytułu rozliczenia podróży stanowią koszt uzyskania przychodu sędziego i w związku z tym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Zgodnie z art.13 pkt 2 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) – przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych zaliczane są do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1, pkt 2 w/w ustawy. Stosownie do przepisu art. 11 ust 1 w/w ustawy – przychodem są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W świetle powyższych przepisów otrzymane przez sędziego z tytułu prowadzonych zawodów sportowych – wynagrodzenie i inne należności z tego tytułu w tym kwoty pieniężne z tytułu zwrotu kosztów podróży do miejsca prowadzenia zawodów stanowić będą przychód podatnika.
W związku z powyższymi unormowaniami – kwestie zwolnienia z opodatkowania otrzymanych przez sędziów kwot z tytułu rozliczenia kosztów podróży rozpatrywać należy w kategoriach przychodu i dochodu podatnika a nie kosztów uzyskania przychodu.
Opodatkowaniem podatkiem dochodowym, zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 i 2 w/w ustawy podlega dochód, który stanowi nadwyżkę sumy przychodów z danego źródła nad kosztami ich uzyskania. W myśl zasady wyrażonej w wyżej powołanym przepisie – opodatkowaniem podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21 pkt. 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie art. 21 ust. 1 pkt 16 pow. ustawy z opodatkowania podatkiem dochodowym zwolnione zostały diety i inne należności za czas: a) podróży służbowej pracownika b) podróży osoby nie będącej pracownikiem - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce stery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Zwolnienie określone w pkt b powyższego przepisu stosownie do ust. 13 art. 21 – stosuje się jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione: 1) w celu osiągnięcia przychodów lub 2) w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie odrębnych ustaw, lub 3) przez organy ( urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub 4) przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji. Zwolnienie przez ustawodawcę diet i innych należności za czas podróży do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez właściwego ministra oznacza, że ich opdatkowanie nie wystąpi, jeżeli rozliczenie będzie dokonywane na podstawie zasad przewidzianych w przepisach: - rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002r. w sprawie wysokości i warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990) . Zgodnie z przepisami pow. rozporządzenia – pracownikowi z tytułu podróży służbowej przysługują diety oraz zwrot kosztów: - przejazdów - noclegów - dojazdów środkami komunikacji miejskiej i innych udokumentowanych wydatków związanych z wykonywaniem czynności określonej w umowie.
Stosownie do § 5 rozporządzenia – zwrot kosztów przejazdu obejmuje cenę biletu określonego środka transportu, z uwzględnieniem przysługującej pracownikowi ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga ta przysługuje.
Na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy. W takim przypadku pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w pow. przepisie. W tym stanie prawnym wypłacone sędziom sportowym przez Klub kwoty z tytułu rozliczenia kosztów podróży na zasadach określonych w decyzji PZKosz. – nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym. Jak już wyżej stwierdzono opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega dochód stanowiący różnice pomiędzy sumą przychodów z danego źródła nad kosztami ich uzyskania. Kategoria kosztów uzyskania została zdefiniowana w art. 22 ust. 1 powołanej ustawy. Zgodnie z definicją kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelki koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W stosunku do niektórych źródeł przychodów ustawodawca określił procentową normę kosztów uzyskania przychodu. Norma procentowa w wysokości 20% przychodu ustalona została dla przychodów uzyskanych z tytułów określonych m.in. w art. 13 pkt 2, które obejmują przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych . Koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. Jednocześnie w ust. 10, art. 22 ustawodawca dopuścił możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania - kosztów faktycznie poniesionych przez podatnika, jeżeli były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej i podatnik udowodni ich poniesienie
.W związku, że jak wcześniej stwierdzono uzyskane przez sędziego sportowego kwoty pieniężne z tytułu rozliczenia kosztów podróży do miejsca zawodów wypłacone na powołanych na wstępie zasadach – nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym - poniesione przez sędziego w celu uzyskania przychodu wydatki z tego tytułu stanowić będą koszt uzyskania przychodu uwzględniony przy ustaleniu dochodu poprzez zastosowanie normy procentowej kosztów lub w wysokości faktycznie poniesionej i udokumentowanej przez podatnika.
Na podstawie art. 41 ust. 1 w/w ustawy Klub wypłacający sędziom należności z tytułu prowadzenia zawodów sportowych zobowiązany jest – jako płatnik do poboru zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9, tj. 20% przychodu, oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy.
Pobrane zaliczki, zgodnie z art. 42 ust. 1 – płatnik przekazuje w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki - w przypadku gdy płatnik nie jest osobą fizyczną – na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności.
|