Naczelnik Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy w odpowiedzi na wniosek z dnia 27 września 2004r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, działając zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) wyjaśnia, co następuje.

Z przedstawionego w złożonym piśmie stanu faktycznego wynika, iż wątpliwości „...” Sp. z o.o. wzbudziła możliwość wystawiania faktur VAT potwierdzających dostawę wewnątrzwspólnotową w walucie obcej oraz przepis dotyczący sposobu przeliczania tejże waluty na złote polskie w ww. fakturach.

W związku z powyższym, Spółka zwróciła się do tut. Organu z pytaniem, czy, jeśli istnieje możliwość wystawiania faktury w walucie obcej oraz czy do przeliczania kwot wykazanych na fakturze należy stosować średni kurs Narodowego Banku Polskiego czy też kurs sprzedaży banku.

W odpowiedzi na przedmiotowe pismo tutejszy Organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 i 5 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (tekst jednolity Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) stanowi, iż dowód księgowy opiewający na waluty obce powinien zawierać przeliczenie ich wartości na walutę polską według kursu obowiązującego w dniu przeprowadzenia operacji gospodarczej. Wynik przeliczenia zamieszcza się bezpośrednio na dowodzie, chyba że system przetwarzania danych zapewnia automatyczne przetwarzanie walut obcych na walutę polską, a wykonanie tego przeliczenia potwierdza odpowiedni wydruk. Na żądanie organów kontroli lub biegłego rewidenta należy zapewnić wiarygodne tłumaczenie na język polski treści wskazanych przez nich dowodów, sporządzonych w języku obcym. Jednocześnie § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970) stanowi, iż kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia. W sytuacji, gdy faktury nie wystawiono w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, przeliczeń dokonuje się w oparciu o bieżący kurs średni waluty obcej wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień powstania obowiązku podatkowego.

W przypadku, gdy na dzień wystawienia faktury (wystawionej w terminie) lub na dzień powstania obowiązku podatkowego ( jeśli faktura nie została wystawiona w ustawowym terminie) - bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczania stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony.

Jednocześnie należy pamiętać, że w myśl § 12 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971) kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności na fakturze. Nakłada to na podatnika obowiązek przeliczania kwot podatku wykazywanych na fakturach na złote, jeśli należność określona została w walucie obcej. Zatem, w przypadku dostaw wewnątrzwspólnotowych wystawiona faktura winna zawierać elementy zawarte w § 12 ostatnio cytowanego rozporządzenia, z uwzględnieniem wymogu zawartego w § 12 ust. 10 tego rozporządzenia.

Z powyższego wynika, że ustawodawca dopuścił możliwość (brak zakazu) wystawiania faktur w walucie obcej przy jednoczesnym obowiązku (§ 12 ust. 6 cyt. rozporządzenia) wykazania kwoty podatku w złotych polskich.

Niniejsza informacja udzielona została zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu jej wydania.