Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków Stare Miasto, działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137 poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na Pana wniosek o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego uprzejmie informuje, że zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż dla budynków (lokali) i budowli - 10 lat, z wyjątkiem budynków wymienionych w rodzajach 103 i 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem, kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych oraz budynków zastępczych, dla których okres ten nie może być krótszy niż 36 miesięcy.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że w 1998 roku nabył Pan budynek używany, wprowadził go do ewidencji środków trwałych i do jego amortyzacji wybrał Pan indywidualną stawkę amortyzacyjną w wysokości 10%. Od dnia nabycia tego budynku osiąga Pan przychody z jego najmu. Obecnie zamierza Pan wykorzystywać ten budynek w prowadzonej przez siebie jednoosobowo działalności gospodarczej i uczynić z niego składnik majątku związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym może Pan nadal stosować wybrany przez siebie sposób amortyzacji i dokonywać odpisów amortyzacyjnych na podstawie prowadzonej od 1998 roku ewidencji środków trwałych. W opisanym przez Pana stanie faktycznym nie zmienia się bowiem osoba podatnika tylko sposób wykorzystania będącego Pana własnością środka trwałego.