INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 04 stycznia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 12 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wpływu podziału majątku wspólnego na istnienie obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wpływu podziału majątku wspólnego na istnienie obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 11 lipca 2006 r. wnioskodawczyni zawarła ze swoim narzeczonym umowę majątkową małżeńską poprzedzającą zawarcie małżeństwa, zgodnie z którą postanowili oni rozszerzyć wspólność ustawową na wszystkie nieruchomości nabyte przez któregokolwiek z nich począwszy od dnia 12 lipca 2006 r.

W dniach 13 lipca 2006 r. i 22 sierpnia 2006 r. narzeczony wnioskodawczyni zawarł umowę sprzedaży i umowę przeniesienia własności, na mocy których dokonał nabycia niezabudowanej nieruchomości gruntowej o pow. 1228 m² za cenę 92000 zł.

W dniu 26 sierpnia 2006 r. wnioskodawczyni i jej narzeczony zawarli związek małżeński.

W dniu 17 listopada 2009 r. wnioskodawczyni i jej małżonek dokonali sprzedaży nieruchomości za cenę 365.000 zł. Cena została przelana na rachunek bankowy wnioskodawczyni, która następnie przelała połowę kwoty ceny na rachunek bankowy swojego męża. Dla pozostałej części ceny wnioskodawczyni założyła lokatę terminową, która wygasła z dniem 03 marca 2010 r.

W dniu 30 listopada 2009 r. wnioskodawczyni i jej małżonek złożyli właściwemu miejscowo Naczelnikowi Urzędu Skarbowego oświadczenie o przeznaczeniu przychodu ze sprzedaży nieruchomości w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży na własne cele mieszkaniowe.

W dniu 01 kwietnia 2010 r. wnioskodawczyni i jej małżonek ustanowili rozdzielność majątkową. Jednocześnie dokonali zgodnego podziału majątku, w ramach którego całość ceny sprzedaży nieruchomości wraz z pożytkami uzyskanymi przez wnioskodawczynię (w postaci odsetek z tytułu założonej lokaty) przypadła małżonkowi wnioskodawczyni (wnioskodawczyni dokonała przelewu całości kwoty z tego tytułu na rachunek bankowy swojego męża). Dokonanie tego zgodnego podziału środków finansowych z tytułu ceny sprzedaży nieruchomości wnioskodawczyni i jej małżonek zgodnie potwierdzili w umowie podziału majątku wspólnego zawartej w dniu 08 kwietnia 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Który z małżonków osiągnął przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu zbycia nieruchomości nabytej w sierpniu 2006 r., która w dacie zbycia stanowiła składnik wspólności ustawowej małżeńskiej – w sytuacji, gdy po dokonaniu zbycia małżonkowie ustanowili rozdzielność majątkową i dokonali podziału majątku wspólnego, w wyniku którego całość przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości wraz ze wszystkimi dalszymi pożytkami przypadła jednemu z małżonków...

Zdaniem wnioskodawczyni, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody ze wspólnej własności u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Jednocześnie przepis ten stanowi, że w przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Należy zwrócić uwagę, że w okolicznościach niniejszej sprawy nieruchomość została przez małżonka wnioskodawczyni nabyta do jego majątku osobistego. Następnie na skutek małżeńskiej umowy majątkowej i zawarcia małżeństwa wspólność ustawowa objęła przedmiotowa nieruchomość. Po dokonaniu zbycia nieruchomości strony dokonały podziału majtku wspólnego, w wyniku którego całość przychodu z tego zbycia wraz z dalszymi pożytkami przypadła małżonkowi wnioskodawczyni. Dokonanie przez małżonków podziału majątku dostarcza zdaniem wnioskodawczyni w niniejszej sprawie dowodu obalającego domniemanie sprecyzowane w art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

Na skutek dokonanego przez wnioskodawczynię i jej małżonka podziału majątku cały zysk ze sprzedaży nieruchomości przypadł małżonkowi wnioskodawczyni. Zastosowanie dyspozycji art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi zatem do wniosku, że w takiej sytuacji obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu przychodu osiągniętego ze zbycia nieruchomości ciąży tylko na tym z małżonków, który osiągnął zysk z tego tytułu – w okolicznościach niniejszej sprawy na małżonku wnioskodawczyni.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni w dniu 11 lipca 2006 r. zawarła ze swoim narzeczonym umowę majątkową małżeńską poprzedzająca zawarcie małżeństwa, zgodnie z którą postanowili oni rozszerzyć wspólność ustawową na wszystkie nieruchomości nabyte przez któregokolwiek z nich począwszy od dnia 12 lipca 2006 r. W dniach 13 lipca 2006 r. i 22 sierpnia 2006 r. narzeczony wnioskodawczyni nabył niezabudowaną nieruchomość, a w dniu 26 sierpnia 2006 r. wnioskodawczyni i jej narzeczony zawarli związek małżeński.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Dopiero z chwilą ustania małżeństwa wspólność ta ulega przekształceniu i wówczas małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek.

Zgodnie z art. 47 § 1 zd. 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa), przy czym do ustanowionej umową wspólności majątkowej stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej, z zachowaniem przepisów art. 49-511 (art. 48 Kodeksu). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa. W przypadku zawarcia umowy majątkowej przez osoby zamierzające zawrzeć małżeństwo, skuteczność takiej umowy należy ocenić jako warunkową, ponieważ zawarcie małżeństwa jest zdarzeniem przyszłym i niepewnym. Umowa zawsze powinna wskazywać od jakiej daty obowiązuje ustrój wprowadzony w intercyzie, a w braku takiej daty początkowym będzie zawsze dzień zawarcia małżeństwa. W niniejszej sprawie rozważania te pozostają jednak bez wpływu na rozstrzygniecie, gdyż zarówno podpisanie umowy majątkowej, nabycie nieruchomości jak i zawarcie związku małżeńskiego nastąpiły w 2006 r.

Dokonując zatem oceny skutków podatkowych przedstawionego stanu faktycznego należy wskazać, że do sprzedaży nieruchomości nabytej w 2006 r. będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 ze zm.) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w tej ustawie, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r.

Stosownie do art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w terminie płatności podatku podatnik jest obowiązany złożyć deklarację według ustalonego wzoru (PIT-23).

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

Jednakże zgodne z art. 28 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasada określona w ww. art. 28 ust. 2 nie ma zastosowania do podatników, którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) ww. ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,
• na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację - na cele mieszkalne - własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
• na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w lit. a) (tj. w art. 21 ust 1 pkt 32 lit. a), w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.
  
  

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnień wynikających z powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy o podatku dochodowym – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. – jest fakt wydatkowania (nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży) przychodu wyłącznie na enumeratywnie wskazane w ustawie cele mieszkaniowe. Zawarty w art. 21 ust. 1 pkt 32 katalog wydatków, uprawniających do zwolnienia jest katalogiem zamkniętym, w związku z czym inne wydatki, w nim nie wymienione, nie będą uprawniały do skorzystania ze zwolnienia.

Z wniosku wynika, że sprzedaży nieruchomości małżonkowie dokonali w dniu 17 listopada 2009 r. a w dniu 30 listopada 2009 r. złożyli Naczelnikowi właściwego urzędu Skarbowego oświadczenie o przeznaczeniu przychodu ze sprzedaży nieruchomości w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży na własne cele mieszkaniowe.

Z kolei w dniu 01 kwietnia 2010 r. małżonkowie ustanowili rozdzielność majątkowa małżeńską dokonując jednocześnie zgodnego podziału majątku, w ramach którego całość ceny z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości przypadła małżonkowi wnioskodawczyni.

Powyższe bezspornie oznacza, że w chwili sprzedaży nieruchomość była objęta wspólnością ustawową istniejącą między małżonkami. Ta okoliczność przesądza o tym, że przychód ze sprzedaży, a więc obowiązek podatkowy, którego źródłem było odpłatne zbycie nieruchomości powstał po stronie każdego z małżonków, a więc zarówno po stronie wnioskodawczyni jak i jej męża, stosownie do udziałów jakie każde z nich posiadało w majątku wspólnym, a więc po połowie.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Powyższy przepis nakazuje podatnikom określać przychody i koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do ich praw w udziale w zysku ze współwłasności, wspólnego przedsięwzięcia, posiadania lub użytkowania rzeczy lub praw majątkowych. W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiągniętych przez nich dochodów. Każdy z małżonków jest więc odrębnym podatnikiem.

Zatem zarówno u wnioskodawczyni jak i jej męża powstał obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży stanowiącej majątek wspólny nieruchomości. Małżonkowie złożyli oświadczenie, że przychód ze sprzedaży wydatkują na własne cele mieszkaniowe jednak w dniu 01 kwietnia 2010 r. ustanowili rozdzielność majątkową i dokonali jednocześnie podziału majątku wspólnego w taki sposób, że całość ceny sprzedaży przypadła mężowi wnioskodawczyni.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd między małżonkami ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych.

Stosownie do art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Na podstawie powyższego należy stwierdzić, że po ustaniu wspólności, kiedy nie ma już majątku wspólnego, w skład majątków należących do każdego z małżonków wchodzą „samodzielnie” udziały we wszystkich przedmiotach, a więc również w pieniądzach, które w czasie wspólności tworzyły majątek wspólny. Udziały te mają postać ułamków o wartościach, co do zasady, liczbowo równych.

Z faktu podziału majątku wspólnego wnioskodawczyni wywodzi, że obowiązek podatkowy ciąży tylko na małżonku, który osiągnął zysk a więc na mężu wnioskodawczyni. Argumentację tę uznać należy za całkowicie błędną. W pierwszej kolejności w oczywisty sposób przeczy ona definicji obowiązku podatkowego zawartej w art. 4 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z powołanym przepisem obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

Powyższy przepis jasno wskazuje, że obowiązek podatkowy w niniejszej sprawie powstał z chwilą sprzedaży nieruchomości, gdyż to sprzedaż nieruchomości jest zdarzeniem, z którym ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych łączy powinność przymusowego świadczenia pieniężnego czyli zapłaty podatku.

W tej zaś dacie przychód powstał zarówno po stronie wnioskodawczyni jak i jej męża, w równych udziałach, gdyż sprzedana nieruchomość stanowiła ich współwłasność. Zysk o jakim pisze wnioskodawczyni osiągnął więc każdy z małżonków i ta kwestia w ocenie Organu jest poza wszelkim sporem.

Akceptacji Organu nie znajduje argument wnioskodawczyni jakoby podział majątku obalił domniemanie, że z tytułu sprzedaży nieruchomości każdy z małżonków osiągnął równy udział w przychodzie ze sprzedaży. Myli się wnioskodawczyni sadząc, że zawarcie umowy o podział majątku w 2010 r. może spowodować, że skutecznie uchyli się ona od obowiązku podatkowego, który wobec niej powstał w 2009 r. z tytułu sprzedaży nieruchomości. Zabieg interpretacyjny wnioskodawczyni w prosty sposób łamie podstawową zasadę każdego porządku prawnego, czyli zakaz działania prawa wstecz. Wnioskodawczyni chciałby uchylić się od obowiązku podatkowego, który na niej ciąży, przez rozporządzenie przychodem przypadającym na nią stosownie do posiadanego udziału, zawierając umowę o podział majątku z mężem. Działanie takie jest jednak bezskuteczne jeżeli chodzi o istnienie obowiązku podatkowego, bo ten bez względu na ustanie wspólności i podział majątku już powstał w 2009 r. po stronie zarówno wnioskodawczyni jak i jej męża, bez względu na to jak będą oni dysponować przypadającym na nich przychodem ze sprzedaży Nie można w drodze umów cywilnoprawnych przerzucać obowiązków podatkowych na inne podmioty. Oczywistym jest, że na mężu wnioskodawczyni spoczywa obowiązek podatkowy stosownie do posiadanego przez niego na moment sprzedaży udziału w majątku wspólnym. A zatem jedynie do połowy ceny sprzedaży, gdyż nie był w chwili sprzedaży wyłącznym właścicielem nieruchomości. Istnienie obowiązku podatkowego nie jest w żaden sposób skorelowane z tym co podatnik zrobi z przychodem, który uzyskał ze sprzedaży. W niniejszej sprawie po stronie wnioskodawczyni co najwyżej mogłoby nie powstać zobowiązanie podatkowe, gdyby przychód wydała zgodnie ze złożonym przez siebie Naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczeniem. Tymczasem wnioskodawczyni nie wydała przychodu uzyskanego przez siebie ze sprzedaży na cel wymieniony w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tylko przekazała go mężowi do jego majątku odrębnego na mocy umowy o podział majątku dorobkowego. Rozdysponowała zatem swój przychód niezgodnie z celem zwolnienia.

Raz jeszcze należy podkreślić, iż małżonkowie dokonali sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zanim doszło do podpisania w dniu 01 kwietnia 2010 r. umowy ustanawiającej rozdzielność majątkową małżeńską, a więc obydwoje uzyskali z tego tytułu przychód opodatkowany na zasadach określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec czego twierdzenie wnioskodawczyni, że skoro przychód jaki uzyskała z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości przekazała w drodze zgodnego podziału majątku wspólnego mężowi, to obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych z tego tytułu powstanie tylko po stronie małżonka należało uznać za absolutnie błędne.

Podsumowując czynność polegająca na ustanowieniu rozdzielności majątkowej małżeńskiej i podziale majątku mająca na celu przekazanie przychodu jaki wnioskodawczyni uzyskała ze sprzedaży nieruchomości wspólnej małżonków na rzecz męża nie zwalnia wnioskodawczyni z obowiązku podatkowego tylko dlatego, że strony tak się umówiły. Jak już wyżej wskazano każdy z małżonków uzyskał z tytułu tej sprzedaży przychód i każdy z nich jako odrębny podatnik powinien albo tak uzyskany przychód przeznaczyć na własny cel mieszkaniowy, albo uiścić stosowny podatek, bez względu na postanowienia późniejszych umów o podziale majątku. O powstaniu obowiązku podatkowego i jego wygaśnięciu decyduje ustawodawca a nie wnioskodawczyni i jej mąż w drodze zawartych ze sobą umów.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.