Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zakupuje od zagranicznych osób prawnych, mających siedzibę w państwach Wspólnoty Europejskiej, nośniki danych z zapisanymi na nich programami komputerowymi oraz dokumenty uprawniające do używania programów komputerowych zapisanych na tych nośnikach w celu ich dalszej bezpośredniej lub pośredniej odsprzedaży. W treści umów o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską, a tymi państwami nie wymienia się programów komputerowych. Nośniki danych oraz dokumenty uprawniające do użytkowania programów komputerowych ( w określonym zakresie) zakupywane są przez Spółkę osobno, lecz docelowo przeznaczone są dla jednego polskiego odbiorcy. Ceny tych przedmiotów obrotu fakturowane są zarówno przez dostawcę zagranicznego i przez Spółkę w dwóch różnych pozycjach.
Spółka nie nabywa żadnych uprawnień w stosunku do programów komputerowych będących przedmiotem dokonanych transakcji. Stosunek prawny uprawniający posiadacza dokumentu do używania programu komputerowego powstaje bezpośrednio pomiędzy zagranicznym podmiotem sprzedającym dokument Spółce a podmiotem polskim, nabywającym ten dokument od Spółki.

Stosownie do postanowień art. 26 ust. 1 w związku z art. 21 ust.1 pkt.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz.U. Z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników nie mających na terytorium siedziby lub zarządu,przychodów z tytułu praw autorskich lub pokrewnych - pobiera się podatek dochodowy w wysokości 20% osiąganych przychodów.
Powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska ( art. 21 ust.2 w/w ustawy).

Zgodnie z powszechnie przyjętym stanowiskiem wyrażonym w Komentarzu do Modelowej Konwencji OECD, oprogramowanie komputerowe, o ile ustawodawstwo wewnętrzne dotyczące praw autorskich bezpośrednio tego nie stanowi, ma być traktowane jako utwór literacki, artystyczny czy naukowy, przy czym, o ile ustawodawstwo wewnętrzne nie stanowi inaczej, najbardziej realistyczne jest traktowanie programu jako dzieła naukowego.
Z kolei w myśl art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych ( Dz. U. Z 2000r. Nr 80, poz. 904 ze zm.) programy komputerowe podlegają ochronie jak dzieła literackie, co w pełni potwierdza sposób rozumowania wyrażony w powyżej przytoczonym komentarzu. Dzieła literackie podlegają bowiem zawsze w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania identycznemu traktowaniu jak dzieła naukowe.

Zgodnie z przeważającą praktyką traktatową należności licencyjne są zdefiniowane jako "wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego" i obejmują również należności za użytkowanie oprogramowania komputerowego traktowanego jak lub jako dzieło literackie.
Należności wypłacane za użytkowanie lub prawo do użytkowania oprogramowania komputerowego mieszczą się w definicji należności licencyjnych zawartych przez Polskę w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, bez względu na to czy zostało to literalnie stwierdzone czy nie.

Tak więc dokument, w którym właściciel praw autorskich za wynagrodzeniem, wyraża zgodę na określone tym dokumentem korzystanie przez inny podmiot z programu komputerowego zapisanego na zakupionym nośniku - stanowi formę umowy licencyjnej a uzyskane z tego tytułu przychody osoby zagranicznej podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.