W złożonym wniosku podatnik przedstawił następujący stan faktyczny:Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą wykorzystując na ten cel część powierzchni budynku mieszkalnego (2,4% całości powierzchni). Oprócz podatku od nieruchomości, przypadającego proporcjonalnie na powierzchni zajmowanej pod działalność gospodarczą, zaliczanego do kosztu uzyskania przychodu, ponoszone są również inne wydatki jak: opłata za energię elektryczną, gaz i wodę oraz użytkowanie zbiorników na gaz. Opłaty te uiszczane są na podstawie faktur wystawianych na właściciela nieruchomości. W ocenie wnioskodawcy opłaty za energię, gaz i wodę oraz użytkowanie zbiorników na gaz w części, które odnoszą się do prowadzonej działalności gospodarczej (co stanowi 2,4% całości powierzchni) stanowią koszt uzyskania przychodu.

W oparciu o przedstawiony stan faktyczny stwierdzono, iż stanowisko podatnika jest prawidłowe.Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami ) – zwanej dalej updof – nie zawierają ścisłego katalogu wydatków, które są traktowane jako koszty uzyskania przychodów. W myśl art. 22 ust. 1 updof kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23.Aby dany wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione następujące warunki:1) wydatek został poniesiony przez podatnika,2) wydatek został rzeczywiście (definitywnie) poniesiony przez podatnika,3) poniesiony wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością,4) wydatek poniesiony jest w celu uzyskania przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów,5)wydatek nie został zakwalifikowany do grupy kosztów nie uznawanych przez ustawę za koszt uzyskania przychodów.

W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, uwzględniając wyżej wskazane warunki, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami będą zarówno koszty (wydatki) pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów.

Podatnik, wykorzystując na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, część własnej nieruchomości, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane ze zwykłą eksploatacją nieruchomości oraz wydatki niezbędne do utrzymania nieruchomości w stanie nie pogorszonym i zdatnym do korzystania zgodnie z jej przeznaczeniem. W ciężar kosztów podatkowych można zatem odnieść wydatki ponoszone na pokrycie energii elektrycznej, wody, gazu itp.

Dokonując zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, należy mieć na uwadze, że na potrzeby działalności wykorzystywana jest jedynie część nieruchomości, a opłaty dotyczą całej nieruchomości. Podatnik zobowiązany jest zatem do dokumentowania wydatków w taki sposób, aby możliwe było oddzielenie wydatków służących zaspokojeniu potrzeb rodziny od kosztów związanych z prowadzoną działalnością. Wobec braku postanowień ustawowych co do sposobu dokonywania podziału wydatków w omawianej sytuacji, koszty te można rozliczać w oparciu o wskaźnik udziału powierzchni zajętej na cele działalności gospodarczej do ogólnej powierzchni nieruchomości.

Istotne jest także właściwe dokumentowanie wydatków, tak aby dowody ich poniesienia mogły stanowić podstawę zapisów w prowadzonych dla potrzeb podatkowych urządzeniach księgowych. W przypadku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów sposób dokumentowania omawianych wydatków został określony w § 14 ust. 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zmianami). Zgodnie z tym przepisem udokumentowanie zapisów w księdze wydatków związanych z opłatami za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz i centralne ogrzewanie, w części przypadającej na działalność gospodarczą, następuje w formie dowodów sporządzonych przez podatnika ponoszącego wydatek. Podstawą sporządzenia takiego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat na te cele, który winien być przechowywany łącznie z dowodem sporządzonym przez podatnika.