POSTANOWIENIEDziałając na podstawie art. 216 § 1 w związku z art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 137 poz. 926 z późniejszymi zmianami ) , Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, iż stanowisko Spółki przedstawione w piśmie z dnia 16 lutego 2005r. uzupełnione pismem z dnia 16.03.2005r. jest prawidłowe.

UZASADNIENIEPismem z dnia 16.02.2005 r. Spółka zwróciła się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:
Współwłaściciele prowadzą wspólnie działalność gospodarczą w dwóch spółkach cywilnych , z których jedna uległa likwidacji . Firma zlikwidowana posiada drukarkę fiskalną , która po wymianie modułu zostanie wniesiona aportem do istniejącej spółki i będzie użytkowana w tym samym miejscu .Spółka ma wątpliwości czy w świetle obowiązujących przepisów możliwe jest dalsze użytkowanie przedmiotowej drukarki fiskalnej .

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego wyjaśnia, co następuje.
W przepisach dotyczących kas rejestrujących brak jest jednoznacznych regulacji dotyczących postępowania podatnika z posiadanymi kasami, w przypadku likwidacji prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Teoretycznie żaden przepis nie zabrania wprost podatnikowi sprzedaży kasy rejestrującej, która jest jego własnością. W praktyce jednak, nikt - poza producentem (importerem) - nie będzie zainteresowany zakupem takiej kasy. Wynika to z obwarowań, jakie nakłada na kasę pracującą w trybie fiskalnym rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie warunków technicznych.

Zgodnie z § 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych , którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące , oraz warunków stosowania tych kas przez podatnika ( Dz. U. z 2002r. Nr 108 ,poz. 948 ze zmianami ) , każda kasa fiskalna posiada numer unikatowy nadawany przez Ministra Finansów, jednoznacznie identyfikujący daną kasę, który nie może być przypisany innym urządzeniom. Numery unikatowe do oznaczania pamięci fiskalnej kasy są przydzielane przez Ministra Finansów. Numery te są przydzielane wyłącznie producentom lub importerom dla kas posiadających decyzję dopuszczającą je do obrotu (§ 9). Ponadto urząd skarbowy nadaje ufiskalnionej kasie numer ewidencyjny, który również nie może być przypisany innym urządzeniom (§ 10). Podatnicy obowiązani są do stosowania kasy, wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie (§ 5 ust. 1 pkt 9).
Sprzedażą kas rejestrujących mogą zajmować się tylko uprawnieni producenci krajowi i importerzy, którzy posiadają pozytywną opinię Ministra Finansów o programie pracy kasy przeznaczonej do obrotu (§ 1 pkt 17 i pkt 18 oraz § 7 ust. 1). O ile więc z zacytowanych tu przepisów wynika jednoznacznie, że kasa rejestrująca, która ma pracować w trybie fiskalnym może być zakupiona tylko od uprawnionego producenta (importera), to brak w nich jakiegokolwiek zapisu regulującego sposób postępowania z kasami wycofywanymi z użycia.
Jedyną wskazówką w tej kwestii jest pismo Ministerstwa Finansów z dnia 7 września 1994 r., nr PP7-7253/240/94, z którego wynika, że podatnik likwidujący działalność powinien użytkowane kasy przekazać odpłatnie uprawnionemu producentowi (importerowi). Jednak żaden przepis prawa nie nakazuje producentowi skupowania używanych kas. Transakcja taka może więc dojść do skutku jedynie po dobrowolnym uzgodnieniu jej przez zainteresowane strony .

Zatem w przypadku , gdy spółka dokona wymiany pamięci fiskalnej a uprawniony urząd nada ufiskalnionej kasie nowy nr ewidencyjny użytkowanie przedmiotowej kasy w nowej spółce będzie możliwe.

W świetle powyższego stanowisko podatnika jest prawidłowe.
Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż przedmiotowa informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje również , iż interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika , płatnika lub inkasenta , wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 1 i art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 239 w związku z art. 223 § 1 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej. Zgodnie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zmianami) opłacie tej podlegają podania i załączniki do podań składane w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej. Szczegółowy wykaz przedmiotów opłaty skarbowej zawiera załącznik do ww. ustawy. Zgodnie z pozycją 1, części I, powołanego załącznika do ustawy o opłacie skarbowej z dnia 9 września 2000r. opłata skarbowa od podania wynosi 5zł natomiast zgodnie z poz. 2 opłata skarbowa od załącznika do podania wynosi 50gr.