Pismem z dnia 30.12.2004 r. zwróciła się pani do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z zapytaniem dotyczącym zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego, które zostało uzupełnione w piśmie z dnia 25.01.2005 r. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że jest pani podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. W miesiącu grudniu 2004 r. zakupiła lokal użytkowy o łącznej powierzchni użytkowej wynoszącej 82,73 m² wraz z udziałem w prawie wieczystego użytkowania działki, który był przez panią dzierżawiony dla potrzeb prowadzonej działalności od 15.01.1996 r. Pytanie pani dotyczy możliwości ujęcia przedmiotowego lokalu w ewidencji środków trwałych jako używanego i amortyzowania przy zastosowaniu indywidualnej stawki amortyzacyjnej, na zasadach określonych w art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedstawionym stanowisku podaje pani, iż przysługuje jej prawo do zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej w wysokości 10 %, ze względu na to, że poprzedni właściciel wykorzystywał przedmiotowy lokal przez okres 60 miesięcy.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, stosując się do postanowień art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w zakresie podatku dochodowego informuje, że:

W myśl przepisu art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podatnicy mogą indywidualnie ustalać stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym, że okres amortyzacji dla budynków (lokali) i budowli nie może być krótszy niż 10 lat, z wyjątkiem budynków wymienionych w rodzajach 103 i 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m³, domków kempingowych oraz budynków zastępczych, dla których okres ten nie może być krótszy niż 36 miesięcy.

Środki trwałe uznaje się za używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy - art. 22j ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z podanej definicji występują dwa istotne sformułowania. Użycie pojęcia „przed nabyciem” świadczy, że chodzi tu o jakiekolwiek przeniesienie własności tzn. nie tylko kupno, ale także np. w drodze spadku bądź darowizny. Ponadto wskazana norma prawna mówi bardzo ogólnie o wykazaniu „wykorzystania”, bez sprecyzowania przez kogo i na jakie cele dany składnik majątku miał być wykorzystywany. Zatem mógł być on używany przez podmiot gospodarczy, jak i przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Podkreślić też należy, że definiując pojecie używanego składnika majątku przepisy ustawy w żaden sposób nie odwołują się do faktycznego stopnia zużycia rzeczy. Jak wynika z powyższego, środkiem trwałym używanym będzie nieruchomość o znikomym i dużym stopniu faktycznego zużycia, jeżeli tylko zostanie udowodniony przez podatnika fakt jej uprzedniego wykorzystywania przez okres co najmniej 60 miesięcy.

Z przedstawionego przez panią stanu faktycznego, wynika że przedmiotowy lokal użytkowy przed jego nabyciem był użytkowany przez 8 lat i 10 miesięcy na podstawie umowy najmu, w związku z czym można go uznać - zgodnie z art. 22j ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - za używany. Tym samym używany lokal wprowadzony po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych podatnika można amortyzować przy zastosowaniu indywidualnej stawki amortyzacyjnej, która dla budynków (lokali) nie może być wyższa niż 10 %, co wynika z powołanego przepisu art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy. Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji nie podlega nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntów.

W świetle powyższego stanowisko zawarte w zapytaniu jest prawidłowe.

Niniejszej odpowiedzi udzielono w oparciu o aktualny stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu i obowiązujące przepisy prawa.