Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 174 ze zm.) przychodem z działalności jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2 - 2b z wyjątkiem otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn.
Nieodpłatnym zaś można nazwać tylko takie świadczenie, które nie powoduje powstania u otrzymującego rzecz obowiązku dokonania jakichkolwiek wzajemnych świadczeń na rzecz dającego. Tymczasem niejednokrotnie z treści umów wynika, że strony zawierają umowy wzajemne; dający rzecz zobowiązuje się do jej przekazania, zaś otrzymujący zobowiązuje się np. świadczyć pewne usługi na rzecz dającego.
Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego nie wynika jednoznacznie w jaki sposób strony czynności prawnej (umowy) uregulowały wzajemne zobowiązania. Jeżeli jednak w ramach wykonywanych przez podatnika usług marketingowych na rzecz firmy zagranicznej, zobowiązany jest on przekazać otrzymane próbki produktów do dalszego ich testowania lub na cele reklamy, nie będąc ich właścicielem, to w sytuacji takiej nie mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem, bowiem nie powstaje po stronie podatnika, żadne przysporzenie majątkowe. Można uznać, że w takim przypadku podatnik realizuje część zadań marketingowych na rzecz zlecającego, co wyklucza również nieodpłatny charakter świadczenia polegającego na udostępnieniu przez firmę zagraniczną na rzecz podatnika części sprzętu komputerowego, wykorzystywanego przez niego w celach demonstracyjnych.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Przepis ten nie zawiera wykazu wydatków, które przesądzają o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Za koszty uzyskania przychodów można uznać jedynie te racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, które spełniają łącznie następujące warunki:
- pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (ich celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów),
- zostały rzeczywiście poniesione i prawidłowo udokumentowane,
- nie zostały wymienione w art. 23 ww. ustawy.
W świetle powyższych przepisów wartości przekazywanych, opisanych w piśmie towarów nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, gdyż firma podatnika nie poniosła wydatku na ich nabycie, bowiem zostały przekazane nieodpłatnie. Kosztem może być natomiast zapłacone przez firmę cło, pod warunkiem, że wydatek ten ma związek z przychodem z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym ocena i ciężar udowodnienia związku wydatków z przychodem spoczywa na podatniku.
Natomiast w kwestii dokumentowania ww. przekazań próbek produktów, tut. organ podatkowy informuje, że z przepisów rozporządzenia Min. Fin. z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (j. t. Dz. U. Nr 152, poz. 1475) dotyczących prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów nie wynika obowiązek dokumentowania tego rodzaju czynności, tym bardziej, że wartość tych towarów nie stanowi kosztów uzyskania przychodów, które należałoby zaewidencjonować w księdze przychodów i rozchodów.