POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 § 1, art. 14a § 1, § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), w związku ze złożonym wnioskiem z dnia 24.01.2005 r. (uzupełnionym w dniu 14.02.2005 r.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ostródzie postanawia uznać za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy.

UZASADNIENIE

W dniu 24.01.2005 r. do tutejszego organu podatkowego wpłynął wniosek o udzielenie w trybie art. 14a powołanej na wstępie ustawy - Ordynacja podatkowa interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, a dotyczący ujęcia wydatków związanych z budową inwestycyjną w koszty działalności gospodarczej.

Ze złożonego wniosku, uzupełnionego w dniu 14.02.2005 roku, wynika iż ponosi Pan wydatki na rozbudowę nieruchomości nabytej wspólnie z matką, zabudowanej budynkiem mieszkalnym z garażem, którą chce Pan rozbudować i prowadzić tam działalność gospodarczą (lokal gastronomiczny).

Wnosi Pan o wyjaśnienie następujących kwestii:

• czy wystarczającym dowodem, by móc zaliczyć wydatki na rozbudowę części nieruchomości należącej do matki będzie umowa użyczenia,
• czy ponoszone wydatki będą kosztami uzyskania przychodów z działalności gospodarczej.
  
  

Korzystanie ze składników cudzego majątku może się odbywać za odpłatnością np. umowa najmu lub dzierżawy bądź też nieodpłatnie – najczęściej na podstawie umowy użyczenia. Umowa użyczenia jest umową cywilnoprawną i wszystkie zagadnienia z nią związane uregulowane zostały w kodeksie cywilnym. Istotą takiej umowy jest to, iż użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Przedmiotem użyczenia mogą być rzeczy zarówno ruchome, jak i nieruchomość. Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód w takiej sytuacji nie powstanie u przedsiębiorcy, który użytkuje nieodpłatnie rzeczy oddane mu do używania przez członków rodziny, zaliczonych do pierwszej i drugiej grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przedsiębiorcy, którzy korzystają nieodpłatnie z cudzych rzeczy mogą rozliczać wydatki ponoszone w związku z ich używaniem i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów, o ile wydatki te spełniają warunki art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr. 14 poz. 176 z późn. zm.). Oznacza to że muszą one pozostawać w związku z prowadzoną przez przedsiębiorcę działalnością gospodarczą i nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

W przypadku podatnika są to wydatki inwestycyjne i mogą być potrącone w ciężar kosztów uzyskania przychodów tylko poprzez odpisy amortyzacyjne. Inwestycja ta po zakończeniu budowy będzie środkiem trwałym i mają tu zastosowanie zasady dotyczące środków trwałych, zdefiniowane w art. 22a ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie kompletne i zdatne do użytku budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu określonej w art. 23a pkt 1, amortyzacji podlegają również z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania nakładyinwestycyjne, tzn. inwestycje w obcych środkach trwałych, które podatnik ponosi na użyczone mu składniki majątku. W tym przypadku dla dokonania odpisów amortyzacyjnych znaczenie ma długość trwania umowy użyczenia. Po zakończeniu korzystania z ulepszonego składnika cudzego majątku, podatnik traci bowiem prawo do zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów z powodu wygaśnięcia związku pomiędzy poniesionym wydatkiem a prowadzoną działalnością gospodarczą.

Biorąc pod uwagę powyższe, tutejszy organ podatkowy podziela stanowisko strony w przedstawionej sprawie t.j. może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od inwestycji w obcym środku trwałym, jeżeli posiada tytuł prawny do jej używania dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Tytułem tym może być między innymi umowa użyczenia.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ostródzie informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego, przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ostródzie w terminie siedmiu dni od daty jego doręczenia.

Wniesienie zażalenia podlega opłacie skarbowej płatnej w znakach skarbowych w wysokości 5 zł. W przypadku składania zażalenia wraz z załącznikami należy dołączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 0,50 zł od każdego załącznika.