Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków - Prądnik na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 1997 r. Nr 137 poz. 926 ze zmianami) w odpowiedzi na pismo dotyczące naliczenia podatku od zwrotu kosztów przejazdu pracownikom mieszkającym poza miejscem pracy uprzejmie informuje:

Zgodnie z art. 9, ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy Ordynacja podatkowa zaniechano poboru podatku.
Jednocześnie stosowanie do postanowień art. 12, ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, w tym również świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika. Tak więc refundowane przez Spółkę pracownikom przejętym w trybie art. 23" Kodeksu pracy kosztów przejazdu w związku z zamieszkiwaniem przez nich poza miejscem pracy stanowi dla nich przychód, o którym mowa w art. 12, ust. 1 przedmiotowej ustawy podlegający opodatkowaniu na tych samych zasadach co wynagrodzenie ze stosunku służbowego (stosunków pokrewnych).

Konsekwencją zakwalifikowania przedmiotowego świadczenia do przychodów ze stosunku służbowego (stosunków pokrewnych) jest możliwość stosowania przez pracowników kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22, ust. 2a oraz art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.