POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) w związku ze złożonym przez Podatnika z dnia 09.02.2005r. (data wpływu) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Naczelnik Urzędu Skarbowego uznaje stanowisko wnioskodawcy, iż zakup samochodu ciężarowego, który nie posiada świadectwa homologacji nie daje możliwości odliczenia podatku naliczonego w podatku od towarów i usług - za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dn. 09.02.2005r. (data wpływu) Podatnik zwrócił się z wnioskiem w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że firma chce zakupić samochód dostawczy. Informuje, że samochody dostępne cenowo są starszego rocznika i nie posiadają wyciągów ze świadectwa homologacji. Podatnik pyta czy w przypadku zakupu ewidentnie ciężarowego samochodu (tylko dwa miejsca siedzące) spełniającego wzór podany w ustawie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturze na zakup takiego samochodu.

Zdaniem podatnika zgodnie z art. 86 ust 5 ustawy o podatku VAT posiadanie świadectwa homologacji jest warunkiem koniecznym uznania samochodu za ciężarowy. W tej sytuacji zakup samochodu bez świadectwa homologacji wskazującego, iż samochód jest ciężarowy nie daje możliwości odliczenia VAT naliczonego.

Naczelnik Urzędu Skarbowego po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W przypadku nabycia samochodów osobowych, oraz innych pojazdów samochodowych, których dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż wyliczona wg wzoru:

DŁ = 357kg + n x 68kg gdzie: DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność, n – oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem kierowcy kwotę podatku naliczonego stanowi, stosownie do art. 86 ust. 3 ustawy, 50% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego, od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jednak nie więcej niż 5.000 zł.

Dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w art. 86 ust. 3, w myśl art. 86 ust. 5 określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które we wskazanych dokumentach nie mają określonej liczby miejsc lub dopuszczalnej ładowności, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w art. 86 ust. 3 cyt. ustawy

Z przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług nie wynika, aby sam brak u podatnika dokumentu w postaci wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji decydował o niemożliwości zastosowania odliczenia kwoty podatku naliczonego na ogólnych zasadach. Istotne jest bowiem, aby ze świadectwa homologacji lub decyzji zwalniającej z obowiązku jej uzyskania wydanych dla danego typu pojazdu wynikało uprawnienie, z którego podatnikowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Stąd też, o ile podatnik zamierza zakupić samochód, który posiada wydane świadectwo homologacji (lub decyzję zwalniającą z obowiązku jej posiadania) i z dokumentu tego wynika ładowność wyższa, niż określona ww. wzorem przysługuje Podatnikowi, przy zachowaniu warunków określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przy zakupie tego samochodu.

W przeciwnym wypadku przysługuje Podatnikowi prawo do obniżenia podatku należnego przy zakupie takiego samochodu na zasadach określonych w art. 86 ust. 3 ustawy.

Ponadto informuje się, że pierwsze świadectwa homologacji dla danego typu samochodu zostały wydane przez Ministra Komunikacji z datą 01.01.1984r. na podstawie ustawy z dnia 01.02.1983r. – Prawo o ruchu drogowym Zarówno w okresie wcześniejszym jak i obecnie świadectwa te wydaje minister właściwy ds. transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych. Świadectwa te są przechowywane w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot ( producenta , importera ), dla którego zostały wydane.

Od 1984r. producent lub importer nowych pojazdów obowiązany był dołączyć do sprzedawanych pojazdów wyciąg ze świadectwa homologacji, będący dla organu rejestrującego źródłem informacji o jego danych technicznych. W sytuacji, kiedy podatnik posiada na przykład używany samochód ciężarowy z państw członkowskich Unii Europejskiej, należy wyjaśnić, że europejskie świadectwa homologacji przechowują odpowiednie władze homologacyjne państw członkowskich, które te świadectwa wydały oraz producent danego typu pojazdu.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego stoi na stanowisku, iż dla samochodów wyprodukowanych po dniu 1 stycznia 1984r. uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem przysługuje jedynie wówczas, gdy z odpisu świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania takiego świadectwa wynika, iż dopuszczalna ładowność takiego samochodu jest równa lub większa od określonej wskazanym w przepisie wzorem (art. 86 ust. 3 ww. ustawy).

Niniejszej informacji udzielono w oparciu o przedstawiony stan faktyczny zgodnie z przepisami obowiązującymi w dacie udzielonej odpowiedzi.

Udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej- do czasu jej zmiany lub uchylenia w myśl przepisów art. 14 b § 2 ustawy Ordynacja Podatkowa.

Na postanowienie niniejsze Podatnikowi przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w w terminie 7 dni licząc od daty doręczenia postanowienia.