Stosownie do art. 14 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 ze zmianami) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zakopanem w odpowiedzi na Pani pismo z dnia 24.09.2003 r. (data złożenia do tut. Urzędu 26.09.2003 r.) dotyczące udzielenia wyjaśnień odnośnie stosowania przepisów prawa podatkowego, informuje:

1. Roboty wymienione przez Panią w powyższym piśmie nie będą stanowić bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 14, poz. 176 z 2000 r. ze zmianami). Przedstawione przez Panią stanowisko w sprawie zaliczenia wymienionych wydatków do bieżących kosztów uzyskania przychodów opiera się na przepisach obowiązujących do końca 2000 roku – wg rozporządzenia Min. Fin. z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (Dz.U. z 1997 r. Nr 6, po. 36 ze zmianami), za inwestycję w obcym środku trwałym uważane były nakłady poniesione na ulepszenie cudzego środka trwałego w wyniku jego przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji. Z obecnych przepisów art. 22 a ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 14, poz. 176 z 2000 r. ze zmianami), wynika, że nawet gdy suma wydatków poniesionych na ulepszenie obcego środka trwałego np. budynku nie przekroczy w ciągu roku 3.500 zł. lub wydatki (bez względu na kwotę) nie spowodują wzrostu wartości użytkowej obiektu mamy do czynienia z inwestycją w obcym środku trwałym. Wartość początkową inwestycji ustala się na podstawie ceny nabycia lub wytworzenia środka trwałego, ustaloną na dzień jego przekazania do używania (art. 22g ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym). Do wydatków stanowiących inwestycję w środki trwałe, zaliczyć można jedynie takie wydatki na remont obcego środka trwałego, do wykonania których podatnik jest zobowiązany zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego (art. 662 i 681) – jeżeli wydatki te związane są ze zwykłym używaniem i stanowią drobne nakłady. W Pani przypadku wymienionych robót nie można zaliczyć do drobnych nakładów, dlatego tut. Organ stoi na stanowisku, że stanowić będą inwestycję w obcym środku trwałym, którą zaliczyć będzie Pani mogła do kosztów uzyskania przychodów jedynie poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej ustalonej po zakończeniu przeprowadzonych prac remontowych.

2. W zakresie przychodu osoby użyczającej jak i biorącej w używanie nieruchomości tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami), wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2 – 2b uważana jest za przychód podlegający opodatkowaniu, z wyjątkiem świadczeń otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn. Przepis ten ma zastosowanie od 1.01.2003 r.