INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 12.04.2012 r. (data wpływu 16.04.2012.r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania infrastruktury drogowej na rzecz gminy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z inwestycją w infrastrukturę drogową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.04.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania infrastruktury drogowej na rzecz gminy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z inwestycją w infrastrukturę drogową.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności Spółka podejmuje inwestycje w zakresie budowy, a następnie eksploatacji wielkopowierzchniowych obiektów o charakterze handlowym. W związku z poszczególnymi inwestycjami, właściwe organy zarządzające drogami publicznymi (np. samorząd gminy) zobowiązują Spółkę m.in. do budowy, rozbudowy, przebudowy lub modernizacji układu drogowego i towarzyszącego mu systemu infrastruktury technicznej związanych z budową danego obiektu handlowego (dalej: „infrastruktura drogowa”). Obowiązek ten wynika z art. 16 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. 2007 r. Nr 19 poz. 115), który nakłada na podmioty będące inwestorami inwestycji niedrogowej (w przypadku Spółki – centrum handlowego) obowiązek budowy lub przebudowy dróg publicznych związanych z taką inwestycją.

Planowana budowa infrastruktury drogowej będzie realizowana na gruncie należącym do gminy. Po wykonaniu odpowiedniej infrastruktury drogowej zapewniającej dojazd do centrum handlowego i połączenia z innymi drogami publicznymi, Spółka zamierza dokonać przekazania jej na rzecz gminy, bez zwrotu poniesionych przez siebie nakładów.

Wybudowana infrastruktura drogowa będzie drogą publiczną w rozumieniu art. 1 ustawy o drogach publicznych. Ponadto, zgodnie z art. 2a tej ustawy, infrastruktura drogowa wybudowana przez Spółkę stanie się własnością gminy. Spółka nie będzie dysponowała prawem do wyłącznego korzystania z wybudowanej drogi wraz z infrastrukturą, lecz pozostanie jej głównym użytkownikiem – z drogi będą korzystać w przede wszystkim klienci odwiedzający centrum handlowe, dostawcy oraz pracownicy Spółki. Wybudowana infrastruktura drogowa ma bowiem zapewnić dogodny dostęp z istniejących ciągów komunikacyjnych do nowopowstających obiektów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy czynność nieodpłatnego przekazania gminie infrastruktury drogowej wybudowanej na gruncie stanowiącym własność gminy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT...
2. Czy Spółka ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych w celu budowy infrastruktury drogowej przekazanej następnie gminie...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, iż:

1. Nieodpłatne przekazanie gminie infrastruktury drogowej wybudowanej na gruncie stanowiącym własność gminy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
2. Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w celu budowy infrastruktury dojazdowej przekazanej gminie.
   
   

UZASADNIENIE

Ad 1.

Dla potwierdzenia stanowiska przedstawionego przez Spółkę kluczowe jest wykazanie, że zdarzenie będące przedmiotem wniosku nie stanowi dostawy towarów, lecz świadczenie usług pozostające poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług są m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak wynika natomiast z art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 1964 r. Nr 16 poz. 93), częściami składowymi gruntu są w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. Zatem do części składowych gruntu zaliczyć należy także związaną z nim infrastrukturę drogową.

Z uwagi na powyższe, gmina jako właściciel gruntu będzie posiadała również prawo własności do wszystkich jego części składowych, czyli w tym do drogi dojazdowej i infrastruktury jej towarzyszącej wybudowanej na tym gruncie i trwale z nim związanej. Transakcji przekazania przez Spółkę drogi wraz z infrastrukturą nie można zatem traktować jako dostawy towarów, nie dojdzie bowiem do przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel.

Transakcja ta stanowić będzie natomiast, zdaniem Spółki, świadczenie usług, gdyż, zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, jest nim każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT. Należy jednak podkreślić, że regulacja ta odnosi się do usług świadczonych odpłatnie.

Na konieczność opodatkowania usług świadczonych w sposób nieodpłatny wskazuje natomiast art. 8 ust. 2 pkt 2 Ustawy o VAT, zgodnie z którym odpłatnym świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT jest także nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub m.in. jego pracowników, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W ocenie Spółki analiza powyższych regulacji prowadzi do wniosku, iż nieodpłatne przekazanie infrastruktury drogowej mogłoby zostać zrównane z odpłatnym świadczeniem usług (co wiązałoby się z koniecznością jego opodatkowania) w sytuacji, w której spełnione byłyby łącznie dwa warunki:

1. świadczenie usług byłoby nieodpłatne,
2. usługi świadczone byłyby do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Zdaniem Spółki pierwszy ze wskazanych warunków został w przedmiotowej sytuacji spełniony. W rozpoznawanej sprawie Spółka nie otrzyma żadnej zapłaty, w tym w szczególności żadnego świadczenia pieniężnego od gminy w zamian za wykonaną i przekazaną na jej rzecz infrastrukturę drogową. Spółka uzyska co prawda korzyści z tytułu zrealizowanej inwestycji w postaci wpływów finansowych z prowadzonej w przyszłości działalności gospodarczej na terenie centrum handlowego, jednak nie można traktować tego jako elementu odpłatności.

Odnosząc się natomiast do drugiej z powyższych przesłanek, w ocenie Spółki należy stwierdzić, iż w sytuacji przestawionej w opisie zdarzenia przyszłego nie jest ona spełniona, usługi te świadczone są bowiem bez wątpienia do celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Świadczy o tym m.in. fakt, iż budowa drogi i towarzyszącej jej infrastruktury jest wydatkiem koniecznym z punktu widzenia rentowności inwestycji – od odpowiedniego przystosowania połączenia drogowego z nowym obiektem handlowym i stworzenia możliwości dogodnego dojazdu do niego zależeć będzie ilość klientów go odwiedzających. Ponadto, ze względów bezpieczeństwa drogowego, wykonanie nowego układu komunikacyjnego jest konieczne w celu zapewnienia bezkolizyjnego funkcjonowania nowego centrum handlowego. Z uwagi na obecne zagospodarowanie terenu inwestycji, niewybudowanie drogi skutkowałoby dla Spółki niemożnością prowadzenia działalności handlowej w nowym obiekcie, a tym samym uniemożliwiłoby wykonywanie działalności opodatkowanej.

Mając na uwadze powyżej przytoczone przepisy oraz analizowane zdarzenie przyszłe, w ocenie Spółki należy stwierdzić, iż przekazanie infrastruktury drogowej gminie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Pomimo bowiem, że należy je traktować jako świadczenie usług, faktem decydującym o braku opodatkowania jest połączenie dwóch cech – nieodpłatności oraz świadczenia do celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Powyższe stanowisko, zgodnie z którym podatnik nie ma obowiązku zapłaty podatku VAT od nieodpłatnego przekazania gminie dróg wraz z towarzyszącą im infrastrukturą, jeśli droga ta budowana jest na gruncie należącym do gminy, potwierdził wielokrotnie Minister Finansów w wydawanych za pośrednictwem Izb Skarbowych interpretacjach indywidualnych. Pogląd taki zaprezentował m.in.:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego wydanej w dniu 24 listopada 2011 r. (sygn. IPPP2/443-1046/l1-2/MM) oraz w interpretacji indywidualnej wydanej 14 października 2011 r. (sygn. IPPP1/443-1142/11-2/AP),

• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 8 sierpnia 2011 r. (sygn. ILPP2/443-783/ł11 -2/SJ).
  
  

Ad 2.

W myśl art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak zostało wskazane w uzasadnieniu do stanowiska Spółki odnośnie pytania nr 1, w rozpatrywanej sprawie istnieje ścisły związek miedzy prowadzoną inwestycją drogową a podstawową działalnością Spółki polegającą na prowadzeniu wielkopowierzchniowego centrum handlowego. Budowa takiego centrum ściśle wiąże się z ponoszeniem wydatków inwestycyjnych, których celem jest m.in. zapewnienie dogodnego dojazdu poprzez wybudowanie na terenie należącym do gminy drogi łączącej centrum handlowe z istniejącymi już węzłami komunikacyjnymi. Możliwość korzystania z drogi przez klientów centrum handlowego, dostawców oraz pracowników Spółki, niewątpliwie przyczyni się do wzrostu jej obrotów. Koszty poniesione w ramach inwestycji drogowej w takim samym stopniu wiążą się z przyszłą działalnością opodatkowaną, jak koszty poniesione w ramach pozostałej części inwestycji w postaci centrum handlowego. Spółka uzyska wymierne korzyści z tytułu poczynienia przedmiotowych nakładów – w postaci przychodów ze sprzedaży w nowym centrum handlowym.

Zgodnie z tym ustaleniem, zakup towarów i usług nabytych w celu wytworzenia infrastruktury drogowej będzie konieczny, aby obiekt handlowy mógł powstać i prowadzić swoją działalność. Bez poniesienia powyższych nakładów funkcjonowanie centrum handlowego, a tym samym prowadzenie działalności opodatkowanej VAT nie byłoby możliwe, Bez wątpienia istnieje zatem bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami na infrastrukturę drogową i związanym z nimi podatkiem naliczonym, a czynnościami opodatkowanymi, które będzie wykonywała Spółka. Tym samym Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ponoszeniu wydatków na budowę infrastruktury drogowej.

Na powyższe stanowisko nie ma wpływu fakt, iż w świetle art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT Spółka nie będzie musiała naliczać podatku należnego z tytułu nieodpłatnego przekazania infrastruktury drogowej na rzecz gminy. Pomimo, że z wykonaniem prac w ramach inwestycji w infrastrukturę nie wiąże się uzyskanie przez Spółkę wynagrodzenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT, koszty poniesione przez Spółkę w związku z tymi pracami stanowić będą w istocie część ogólnych kosztów inwestycyjnych związanych z budową nowego obiektu handlowego, Tym samym należy uznać, że koszty te dotyczą zakupów związanych z działalnością opodatkowaną Spółki.

Powyższa teza znajduje poparcie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2010 r., (sygn. akt III SA/Wa 3531/06), w którym Sąd stwierdza, iż „(...) To, że czynność nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem nie podlega VAT nie oznacza, że podatnik nie może odliczyć VAT naliczonego przy zakupach z tym związanych. Jeśli bowiem generalnie przekazanie ma związek z działalnością przedsiębiorstwa opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, nie ma podstawy, by ograniczać prawo do odliczenia VAT przy zakupach, które służą tej działalności.

Stanowisko odmienne od przyjętego przez Spółkę kłóciłoby się z zasadą neutralności podatkowej, będącą fundamentalną zasadą konstrukcji podatku VAT. Zgodnie z nią podatek ten obciąża końcowego konsumenta. Zasada wyrażona w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT przyznaje prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, będą wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości podatku. W analizowanym przypadku Spółka nie będzie występowała w charakterze konsumenta zakupionych dóbr, zatem brak możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w związku z budową drogi byłby sprzeczny z powołaną zasadą neutralności VAT. Brak takiej możliwości prowadziłby bowiem do obciążenia Spółki kosztem podatku VAT w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej ze względu na brak prawa do odliczenia tego podatku.

Spółka stoi zatem na stanowisku, że pomimo planowanego nieodpłatnego przekazania wybudowanej infrastruktury drogowej na rzecz gminy, wciąż niezaprzeczalnie będzie ona służyć właściwemu wykonywaniu przez Spółkę działalności opodatkowanej. Zdaniem Spółki nie ma więc prawnie przewidzianych przeszkód uniemożliwiających dokonanie odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług, które służyć mają budowie infrastruktury drogowej przekazanej nieodpłatnie na rzecz gminy.

Spółka pragnie także podkreślić, że stanowisko przez nią reprezentowane znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych. Wskazać należy przykładowo na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 listopada 2011 r., (sygn. IPPP2/443-1046/11-2/MM) oraz interpretację wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 sierpnia 2011 r. (sygn. ILPP2/443-783/11-3/SJ), w których organy uznały za bezsporną możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową infrastruktury drogowej, przekazanej później nieodpłatnie jednostkom samorządu terytorialnego.

Podsumowując, stwierdzić należy, że istnieje oczywisty i bezpośredni związek pomiędzy planowaną inwestycją w infrastrukturę drogową, a czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Spółkę. Z uwagi na ten związek, pomimo, iż nie wystąpi konieczność naliczania podatku VAT należnego od przekazania infrastruktury drogowej gminie, zachowane zostanie prawo do odliczenia VAT naliczonego od towarów i usług nabywanych przez Spółkę w celu wybudowania infrastruktury drogowej koniecznej do funkcjonowania całego centrum handlowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.