Występując z wnioskiem o udzielenie interpretacji Spółka podaje, iż jako biuro podróży jest organizatorem obozów dla dzieci i młodzieży. Przy rozliczaniu tego typu imprez korzysta z opodatkowania marży. W związku z pojawieniem się wątpliwości Spółka zapytuje czy istnieje możliwości zaliczenia do usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty, będących podstawą ustalania marży z tytułu świadczonych usług turystycznych - zakupów towarów i usług udokumentowanych rachunkami wystawianymi w trybie art. 87 § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa oraz dokonanych na podstawie umów zlecenia.

Zdaniem Spółki wydatki związane z wyżywieniem, zakwaterowaniem, ubezpieczeniem, transportem udokumentowane nie tylko fakturami VAT ale także rachunkami czy wynagrodzenia kadry wychowawców zatrudnionych na umowę zlecenie zaliczane są do usług nabywanych dla bezpośredniej korzyści turysty i stanowią podstawę ustalania marży z tytułu świadczonych usług turystycznych, gdyż są niezbędnym elementem każdej imprezy dla dzieci i młodzieży.

Stosownie do art. 119 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Przez marżę rozumie się różnicę pomiędzy kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, natomiast przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie. Zasadą przy tym jest, zgodnie z art. 119 ust. 3 ustawy, iż opodatkowanie marży stosuje się jedynie w przypadku, gdy podatnik:

1. ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terenie kraju,
2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek,
3. przy świadczeniu usług nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty,
4. prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty.

W przypadku, gdy przy świadczeniu usług turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, tzw. usługi własne, w odniesieniu do nich podatnik jest zobligowany, zgodnie z art. 119 ust. 5 cyt. ustawy, odrębnie ustalić podstawę opodatkowania (opodatkowane na zasadach ogólnych - podstawą jest obrót) i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty (podstawą jest marża). Podatnik w prowadzonej ewidencji obowiązany jest do wykazania, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne (art. 119 ust. 5 i 6 ustawy o VAT).

Zdaniem tut. Organu, jeśli usługa opieki nad uczestnikami obozów, kolonii przez wychowawców zatrudnionych na podstawie umów zlecenia jest nabywana od podatnika podatku od towarów i usług, to strona winna zaliczyć ją do usług nabywanych dla bezpośredniej korzyści turysty. W przeciwnym przypadku będzie to usługa własna podatnika. Natomiast towary czy usługi jeżeli zostały nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, tzn stanowią składnik świadczonej usługi turystyki mogą oprócz faktur być udokumentowane rachunkami wystawianymi w trybie art. 87 § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa.