POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. Nr 8 poz. 60 z 2005 r.) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie nieodpłatnego zniesienia współwłasności

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Dwie osoby, w tym podatnik umową ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży nabyły nieruchomość - lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej 32,51 m² wraz z przynależnym udziałem w działce - na współwłasność w udziałach wynoszących 3/4 i 1/4 części.

Następnie aktem notarialnym została zawarta umowa zniesienia współwłasności stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym do niego udziałem w częściach wspólnych budynku i we własności działek pod budynkiem, w wyniku której wyłączną właścicielką stała się jedna osoba.

W tytułu zniesienia współwłasności strony nie czyniły między sobą żadnych spłat.

Notariusz jako płatnik podatku od darowizny nie pobrał na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku od spadków i darowizn ( Dz. U. Nr 16 poz. 89 z 1997 roku z późn. zm.) - I grupa podatkowa.

Podatnik zwrócił się z zapytaniem, czy osoba, która w wyniku zniesienia współwłasności otrzymała 1/4 część nieruchomości powinna zapłacić podatek od darowizny.

Według oceny podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 28.02.2003 r. podatek nie powinien wystąpić, gdyż przekazana część mieszkania tj. 1/4 część z 32,52 m² jest mniejsza niż 110 m² zwolnionych od podatku.

Ulga wskazana przez podatnika przysługuje w przypadku nabycia w drodze spadku lub darowizny m. in. lokalu mieszkalnego własnościowego przez osobę zaliczaną do I grupy podatkowej. Wówczas zgodnie z art. 16 ust. 1 cytowanej powyżej ustawy nie wlicza się do podstawy opodatkowania jego wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110m2 powierzchni użytkowej lokalu.

Do pierwszej grupy podatkowej – w myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz.U. z 2004 r. nr 142, poz. 1514 ze zmian.) zalicza się, między innymi córkę.

W art. 16 ust. 2 pkt 1-5 ustawodawca określił także szczegółowo warunki, jakie łącznie musi spełnić nabywca, aby ulga, o której mowa w powołanym przepisie mogła być zachowana.

Jednym z nich jest zamieszkiwanie przez spadkobiercę / obdarowanego/ w nabytym w drodze spadku/bądź darowizny/ lokalu przez okres 5 lat:

• od dnia złożenia zeznania podatkowego (zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego), jeżeli w chwili złożenia zeznania lub zawarcia umowy nabywca mieszka w nabytym lokalu lub budynku (art.16 ust. 2 pkt 5 lit. „a”),
• od dnia zamieszkania w nabytym lokalu lub budynku - jeżeli nabywca zamieszka w ciągu roku od dnia złożenia zeznania (zawarcia umowy darowizny - art.16 ust. 2 pkt 5 lit. „b.”

W niniejszej sprawie podstawowe znaczenie ma fakt, że strony zawarły umowę zniesienia współwłasności a nie umowę darowizny, do której może być zastosowany w/w art. 16 ustawy.

Tak, więc w przedmiotowej sprawie nie może mieć zastosowania art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tj. Dz. U. Nr 142 poz. 1514 z 2004 r.) podatkowi temu podlega co do zasady nieodpłatne zniesienie współwłasności.

Jednak zgodnie z art. 4 pkt 15 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie przez osoby zaliczone do I grupy podatkowej własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

W świetle wyżej powołanych przepisów prawa stwierdza się, że zawarta umowa zniesienia współwłasności nieruchomości między osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej (matka - córka) bez obowiązku spłat nie podlega podatkowi od spadków i darowizn.