Stan faktyczny:

Podatnik jest właścicielem Zakładu Usługowo-Handlowego X zajmującego się między innymi sprzedażą części spawalniczych importowanych z Chin. Import towarów odbywa się na podstawie faktur wystawionych przez firmę chińską oraz dokumentów odprawy celnej SAD. Kopia takiej faktury wraz z dokumentem SAD jest dokumentem na podstawie, którego zostaje księgowany zakup towaru w przedsiębiorstwie Podatnika. Formą opodatkowania przedmiotowej działalności gospodarczej są zasady ogólne (księga przychodów i rozchodów).

Pytanie strony:

Czy faktura zakupu (importowa) dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych musi być oryginalna, czy może być kserokopią (faksem) podobnie jak dla Urzędu Celnego?

Zdaniem Strony podmiot dokonujący odprawy celnej nie ma obowiązku dostarczyć oryginału faktury, której odprawa dotyczy. Dokumentem na podstawie którego dokonuje się odprawy celnej i naliczenia podatku może być faks lub kopia faktury dostarczona bezpośrednio, np. przez eksportera do agencji celnej. Kopia takiej faktury wraz z dokumentem SAD zostaje księgowana w firmie Podatnika i jest uznawana jako dokument zakupu.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Stosownie do § 12 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są: faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach.

Przepis § 12 ust. 1 i 4 w/w rozporządzenia nakładają na podatnika obowiązek dokonywania zapisów w języku polskim i w walucie polskiej w sposób staranny, czytelny i trwały, na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów. Dowód księgowy powinien być także sporządzony w języku polskim, przy zachowaniu jego pełnej i zrozumiałej treści. Jeżeli w dowodzie podane jest wartościowe określenie operacji gospodarczej tylko w walucie obcej, podatnik posiadający ten dowód jest obowiązany przeliczyć walutę obcą na złote, po obowiązującym w dniu dokonania operacji kursie, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o podatku dochodowym. Wynik przeliczenia należy zamieścić w wolnych polach dowodu lub w załączniku do dowodu sporządzonego w walucie obcej.

Za potwierdzeniem stanowiska, iż postawą zapisów księgowych jest oryginał faktury przemawia treść § 16 ust. 2 powyżej cytowanego rozporządzenia, z którego wynika, że jeżeli materiał lub towar handlowy, którego zakup - zgodnie z przepisami rozporządzenia - dokumentowany jest fakturami dostawców, został dostarczony do zakładu lub dokonano nim obrotu przed otrzymaniem faktury, należy sporządzić szczegółowy opis otrzymanego materiału (lub towaru handlowego), podając imię, nazwisko (firmę) i adres dostawcy, ilość i rodzaj oraz cenę jednostkową i wartość materiału (lub towaru handlowego) i dokonać zapisu w księdze na podstawie opisu. Opis musi być potwierdzony w sposób określony w ust. 1 (tj. musi być potwierdzony datą i podpisem osoby, która przyjęła materiały lub towary handlowe) oraz przechowywany jako dowód zakupu i połączony z nadesłaną następnie fakturą. Ewentualna różnica w stosunku do wartości podanej w fakturze musi być wpisana do księgi (ewidencji) w dniu otrzymania faktury.
Jeżeli podatnik otrzymał materiał lub towar handlowy oraz fakturę na ten materiał lub towar handlowy w tym samym miesiącu, opis, o którym mowa w ust. 2, dołącza do otrzymanej faktury, a zapisów w księdze dokonuje na podstawie otrzymanej faktury (§ 16 ust. 3 w/w rozporządzenia).
Ponadto zgodnie z ust. 4 tego przepisu podatnik może nie sporządzać opisu, o którym mowa w ust. 2, jeżeli zakup udokumentowany jest specyfikacją dostawcy, pod warunkiem że specyfikacja spełnia wymogi określone dla opisu. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Przytoczone powyżej przepisy nie przewidują, aby podatnicy mogli dokonywać zapisów w księdze przychodów i rozchodów na podstawie kopii faktury czy też faksu tej faktury. Dokumentem stanowiącym podstawę tych zapisów jest oryginał faktury.

Mając na względzie powyższe, stanowisko strony jest nieprawidłowe.

Powyższa interpretacja:

- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących.
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.