Postanowienie

Na podstawie art. 14a §1, §4, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja Podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 Nr 8 poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku Pana ... z dnia 15.03.2005r. (data wpływu do organu podatkowego – 16.03.2005r.), w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania otrzymanej pomocy finansowej na budownictwo mieszkanioweNaczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy podane we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16.03.2005r. do tut. organu podatkowego wpłynął wniosek Pana ... z dnia 15.03.2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczących opodatkowania pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe przyznanej funkcjonariuszowi policji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Pan ... , będąc funkcjonariuszem policji zatrudnionym w Komendzie Rejonowej Policji w ... w 1995r. otrzymał na podstawie decyzji 6/95 z dnia 30.01.1995r. pomoc finansową na budownictwo mieszkaniowe w kwocie 8.499,20zł – na podstawie zarządzenia nr 41 Ministra Spraw wewnętrznych z dnia 09.03.1993r.Podatnik został mianowany funkcjonariuszem stałym z dniem 16.12.1994r.

W/w pomocy finansowej płatnik nie doliczył w roku faktycznego otrzymania (tj. w roku 1995) do przychodów uzyskanych ze stosunku pracy i nie pobrał zaliczki na podatek dochodowy.

Po upływie 10 lat, tj. w 2005r. płatnik poinformował Podatnika, iż całą kwotę przyznanej pomocy mieszkaniowej powinien wykazać w zeznaniu podatkowym za 2004r. i odprowadzić należny z tego tytułu podatek dochodowy. Kwotę przyznanej pomocy mieszkaniowej, tj. 8.499,20zł płatnik doliczył do przychodu ze stosunku pracy za 2004r., lecz nie pobrał zaliczki na podatek dochodowy.

Zdaniem Podatnika pomoc finansowa na budownictwo mieszkaniowe otrzymana w 1995r. nie miała charakteru pożyczki, dlatego też należy ją uznać za przychód ze stosunku służbowego w dacie wypłaty, tj. w 1995r. i w tymże roku płatnik powinien odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. nr 14 poz. 176 z poźn. zm) za przychody ze stosunku służbowego uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń.Według strony w chwili obecnej minęło 10 lat od uzyskania w/w przychodu i zgodnie z art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa nastąpiło przedawnienie zobowiązania podatkowego. Z wyżej przedstawionych powodów pomoc finansowa przyznana i wypłacona w 1995r. nie powinna być uwzględniona w rozliczeniu podatkowym za 2004r.

Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej, w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2005r., stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz,(prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.Wobec Podatnika nie jest prowadzone postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa oraz postępowanie przed sądem administracyjnym.W myśl art. 14a § 3 interpretacja zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

W świetle uregulowania prawnego zawartego w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993r. Nr 90, poz. 416 z późn. zm.) otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń stanowią przychód podatnika. Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 1 w/w ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W stanie prawnym obowiązującym w latach 1993-1997, pomoc finansowa na budownictwo mieszkaniowe, udzielona funkcjonariuszom Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej na podstawie zarządzenia Nr 41 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 19.03.1993r. w sprawie określenia wysokości pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe dla funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej oraz zasad jej przyznawania i zwracania (Dz. Urz. MSW i A Nr 3, poz. 40 z późn. zm.) – co do zasady – miała charakter zwrotny. Bezzwrotny charakter świadczenie miało jedynie w odniesieniu do otrzymujących je funkcjonariuszy, których okres służby stałej wynosi co najmniej 10 lat, a także emerytów i rencistów. Zarządzenie przewidywało konieczność zwrotu omawianego świadczenia w przypadku funkcjonariuszy, których stała służba trwa krócej niż 10 lat, a w razie zwolnienia funkcjonariusza ze służby przed upływem tego okresu, udzielona pomoc finansowa podlegała zwrotowi z zastosowaniem umorzenia w wysokości 1/10 kwoty tej pomocy za każdy pełny rok służby stałej.

Warunkiem otrzymania pomocy było złożenie przez funkcjonariusza zabezpieczenia w postaci weksla gwarancyjnego, poręczonego przez dwóch żyrantów. W przypadku umorzenia pomocy finansowej (wywiązania się funkcjonariusza z warunków określonych w zarządzeniu) weksel podlegał zwrotowi.

A zatem świadczenie było bezzwrotne w przypadku emerytów i rencistów lub po upływie 10 lat stałej służby funkcjonariusza. Dlatego też przychód, w rozumieniu art. 11 ust. 1 w/w ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych powstawał:• w przypadku emerytów i rencistów – w momencie otrzymania pomocy finansowej,• w przypadku funkcjonariuszy – z dniem przekroczenia 10 lat służby stałej,• w przypadku funkcjonariuszy zwolnionych ze służby stałej przed upływem 10 lat – w momencie zastosowania umorzenia (1/10 kwoty pomocy za każdy rok służby stałej).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że będąc funkcjonariuszem policji zatrudnionym w Komendzie Rejonowej Policji w .......... mianowanym na funkcjonariusza stałego z dniem 16.12.1994r. decyzją z dnia 30.01.1995r. Nr 6/95 przyznano Panu .............. pomoc finansową na budownictwo mieszkaniowe – na podstawie zarządzenia nr 41 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 09.03.1993r. w sprawie określenia wysokości pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe dla funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej oraz zasad jej przyznawania i zwracania. Kwoty z tytułu w/w pomocy płatnik nie doliczył w roku otrzymania do przychodów Podatnika, uzyskanych ze stosunku służbowego i nie pobrał zaliczki na podatek dochodowy.Przyznana pomoc finansowa została doliczona przez płatnika do przychodów za 2004r., w związku z przekroczeniem 10 lat służby stałej i ujęta w informacji PIT-11 za 2004r. Od powyższej należności w 2004r. płatnik nie pobrał zaliczki na podatek dochodowy.W związku z powyższym wykazana w informacji PIT-11 za 2004r. kwota dochodu winna być ujęta w zeznaniu podatkowym za 2004r. i opodatkowana według obowiązującej skali podatkowej - zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, iż w przedmiotowej sprawie przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych od otrzymanej w 1995r. pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe powstał z dniem przekroczenia 10 lat służby stałej, tj. 16.12.2004r.W związku z tym w świetle art. 70§ 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. nr 137 poz. 926 z poźn. zm.) zobowiązanie podatkowe w przedmiotowej sprawie nie przedawniło się.

Mając na uwadze powyższe Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, iż stanowisko zajęte przez Pana we wniosku jest nieprawidłowe.

Pouczenie
1. Niniejsze postanowienie wydane zostało na podstawie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
2. Zgodnie z art. 14b §1 i §2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.
3. Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. urzędu skarbowego w terminie 7 dni od daty jego doręczenia (art. 236 § 2 pkt 1 ustawy ordynacja podatkowa).
Zażalenie, zgodnie z przepisem art. 222, w związku z art. 239 cyt. ustawy powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej w wysokości 5 zł.
4. Niniejsze postanowienie może zostać zmienione lub uchylone w drodze decyzji przez organ odwoławczy w trybie art. 14b § 5 ustawy Ordynacja podatkowa.
Otrzymują:
1. Adresat
2. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Radomiu
3. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Warszawie
4. A/a