Postanowienie

Działając na podstawie art. 216 § 1 w związku z art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 4 marca 2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku sporządzenia remanentu likwidacyjnego spółki cywilnej - stwierdza, że stanowisko Podatnika jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 7 marca 2005 r. w kancelarii tutejszego Urzędu Skarbowego złożono wniosek Spółki z dnia 4 marca 2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) w sprawie sporządzenia remanentu likwidacyjnego spółki cywilnej.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku.

Wspólnik Spółki cywilnej - pan X - ze względu na zły stan zdrowia - występuje ze Spółki, natomiast jego żona - drugi wspólnik - pani X - kontynuuje działalność gospodarczą prowadząc ją na własne nazwisko, rejestrując własny podmiot gospodarczy i kontynuując sprzedaż towarów, jakie były na stanie w dniu likwidacji Spółki cywilnej.

Zdaniem Podatnika czynność przejęcia wszystkich towarów handlowych i środków trwałych (stanowiących współwłasność łączną) przez żonę w celu kontynuowania działalności gospodarczej nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, bo miałaby tu miejsce umowa z samym sobą - a więc niemożliwa do zawarcia. Występujący ze Spółki mąż X nie był właścicielem towarów, prowadzącym działalność gospodarczą jako podatnik podatku od towarów i usług, gdyż podatnikiem tego podatku była Spółka cywilna. Natomiast, jeżeli chodzi o sytuację prawną po odejściu męża ze Spółki, to - zdaniem Strony - towary będące własnością Spółki dalej służą sprzedaży opodatkowanej i żona nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż został on już wcześniej odliczony przez Spółkę. Ponadto Strona nadmienia, iż wspólnik, występując ze Spółki, zapłaci podatek dochodowy z remanentu likwidacyjnego, a remanent likwidacyjny Spółki jest zarazem remanentem początkowym dla rozpoczętej przez żonę działalności gospodarczej.

W takiej sytuacji - zdaniem Podatnika - nie należy naliczać należnego podatku VAT od remanentu likwidacyjnego, bo gdyby przyjąć inne stanowisko w sprawie (opodatkowanie podatkiem VAT remanentu likwidacyjnego) nastąpiłoby podwójne opodatkowanie sprzedaży tych samych towarów należnym podatkiem od towarów i usług, co jest sprzeczne z VI Dyrektywą Unijną.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wyjaśnia, co następuje.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:
1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

W myśl art. 14 ust. 4 ustawy o VAT przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy również podkreślić, iż zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani:
1. sporządzić spis z natury w terminie 14 dni, licząc od dnia rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, oraz
2. zawiadomić o dokonanym spisie z natury, o ustalonej wartości i o kwocie podatku należnego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia zakończenia tego spisu.

Na mocy art. 14 ust. 8 podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29 ust. 10, tj. cena nabycia towarów, a gdy cena nabycia nie istnieje, koszt wytworzenia określony w momencie dostawy tych towarów.

W świetle art. 14 ust. 6 ustawy obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu, w którym powinien być sporządzony spis z natury, nie później jednak niż 14 dnia, licząc od dnia rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jeżeli małżonkowie prowadzą jedną działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod jednym numerem w ewidencji działalności gospodarczej, to wówczas dla celów podatku VAT, jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie, podatnikiem jest Spółka cywilna. W przypadku dokonania przekształcenia wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, dla celów podatku VAT istotne jest, czy nie zmieni się forma organizacyjno-prawna prowadzonej działalności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż forma organizacyjno-prawna prowadzonej działalności ulegnie zmianie - ze spółki cywilnej na przedsiębiorstwo prowadzone na własne nazwisko. Wobec tego w przedstawionym przez Stronę stanie faktycznym tut. organ podatkowy stwierdza, iż w przypadku, gdy z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej na imię obojga małżonków, wystąpi jeden z nich, a działalność kontynuować będzie małżonek, który nie występował w związku z tą działalnością jako podatnik podatku VAT - nastąpi zmiana podmiotu podatkowego w podatku od towarów i usług.

To Spółka cywilna, będąca podatnikiem podatku od towarów i usług, zobowiązana jest do wypełniania wszystkich obowiązków, jakie nakłada na nią ustawa o VAT. Dotyczy to m.in. składania deklaracji, wystawiania faktur VAT, w których podawany jest jej numer NIP, jako numer sprzedawcy.

Tak więc u podatnika likwidującego działalność wystąpi jednorazowo obowiązek podatkowy od całości niesprzedanych zapasów towarów. Następnie towary te - już bez powtórnego opodatkowania - mogą być przekazane (np. w formie darowizny, czy też sprzedaży) żonie, która będzie prowadziła działalność o tym samym charakterze.

Reasumując, Spółka jest obowiązana do sporządzenia spisu z natury wszystkich towarów własnej produkcji i towarów, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów na dzień zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej oraz opodatkowania ich wartości podatkiem od towarów i usług. Bez znaczenia pozostaje fakt, iż Spółka zamierza po likwidacji działalności przekazać towary osobie fizycznej. Przywołany przepis art. 14 ustawy o VAT łączy bowiem obowiązek opodatkowania podatkiem VAT z danym zdarzeniem prawnym, tj. likwidacją działalności gospodarczej.

Tutejszy organ podatkowy stoi na stanowisku, iż Spółka jest obowiązana do opodatkowania wszystkich towarów objętych remanentem likwidacyjnym bez względu na to, jakie będzie ich przeznaczenie po zaprzestaniu prowadzenia działalności. Z kolei wspólniczka, która ma kontynuować prowadzoną działalność, zobowiązana będzie do wypełnienia wszystkich obowiązków, jakie nakłada ustawa o VAT na podatnika podatku od towarów i usług rozpoczynającego prowadzenie działalności. I tak zobowiązana będzie do jej formalnego zgłoszenia na swoje nazwisko i swój numer NIP, zaprowadzenia stosownych ewidencji dla rozliczenia w prawidłowy sposób podatku należnego i naliczonego, w tym zgłoszenia ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy fiskalnej oraz składania deklaracji podatkowych itp.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że stanowisko Spółki przedstawione w piśmie jest nieprawidłowe.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje:
- iż przedmiotowa informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia;
- interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 1 i art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 239 w związku z art. 223 § 1 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej (art. 1 ust. 1 pkt 1 lit.a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej - Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm.).