Zgodnie ze stanem faktycznym opisanym przez wnioskodawcę, Spółka jest spółką cywilną dwóch obywateli Niemiec, posiadających w Polsce stałe adresy zamieszkania i będących przedsiębiorcami w świetle ustaw podatkowych i gospodarczych. Wspólnicy Spółki cywilnej dla potrzeb rozliczenia podatku dochodowego prowadzą podatkową księgę przychodów i rozchodów lecz mają wątpliwość, czy zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości nie powinni prowadzić ksiąg rachunkowych i stosować się do przepisów ustawy o rachunkowości.

Wspólnicy uważają, iż zasadnym w ich przypadku jest prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, gdyż spółka została zawiązana na terenie Rzeczpospolitej Polskiej i na zasadach opisanych w polskim ustawodawstwie.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 02.07.2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173 poz. 1807), przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonanej przez nich działalności gospodarczej.

W myśl art. 5 pkt 2 wyżej cytowanej ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przez osobę zagraniczną rozumie się:

• osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania za granicą, nieposiadającą obywatelstwa polskiego,
• osobę prawną z siedzibą za granicą,
• jednostkę organizacyjną nie będącą osobą prawną posiadającą zdolność prawną, z siedzibą za granicą.

Zgodnie zaś z art. 5 pkt 3 wyżej cytowanej ustawy przedsiębiorca zagraniczny to osoba zagraniczna wykonująca działalność gospodarczą za granicą.

Na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego ustalono, że posiada Pan obywatelstwo niemieckie, adres zamieszkania w Polsce i zawarł Pan wraz z drugim obywatelem Niemiec, posiadającym miejsce zamieszkania w Polsce umowę spółki cywilnej z siedzibą w Polsce.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny, stwierdzić należy, że jest Pan przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 ust. 1 i 2 ww. ustawy z dnia 02.07.2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej i nie spełnia Pan kryteriów określonych art. 5 pkt 2 i 3 tejże ustawy.

W związku z powyższym nie będzie miał w Pana przypadku zastosowanie art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (tj. Dz. U. z 2002 r. Nr 76 poz. 694 ze zmianami), zgodnie z którym przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się między innymi do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej zagranicznych osób prawnych, zagranicznych jednostek nie posiadających osobowości prawnej oraz zagranicznych osób fizycznych, prowadzących na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej działalność osobiście, przez osobę upoważnioną, przy pomocy pracowników – w odniesieniu do działalności prowadzonej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez względu na wielkość przychodów. Dokumentacja księgowa firmy powinna być prowadzona w oparciu o art. 24a ust. 1 ustawy dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zmianami), zgodnie z którym osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym również za okres sprawozdawczy.

W myśl z art. 24a ust. 4 ww. ustawy dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, dotyczy osób fizycznych i spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej, co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. Oznacza to, że obowiązek założenia ksiąg rachunkowych powstanie po przekroczeniu kwoty przychodu określonego w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, zgodnie z brzmieniem którego, przepisy ustawy stosuje się między innymi do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 800.000 euro.