POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Pana ….., z dnia 28.01.2005r. (data wpływu do tut. Urzędu 01.02.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie obowiązku złożenia zgłoszenia aktualizacyjnego NIP-1

stwierdzam, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Pan …………………… pismem z dnia 28.01.2005r. (data wpływu 01.02.2005r.) uzupełnionym w dniu 09.02.2005r. wystąpił do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z wnioskiem o wydanie postanowienia w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

W złożonym wniosku podatnik podniósł, że jako autor uzyskujący wynagrodzenie z umów licencyjnych w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zwanej dalej ustawą o prawie autorskim (są to umowy, do których wprost stosuje się przepisy ustawy o prawie autorskim - nie są to umowy o dzieło lub umowy, do których stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu) jest podatnikiem VAT ze względu na wykorzystywanie wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Eksploatacja majątkowych praw autorskich do stworzonych przez niego utworów następuje poza stosunkiem pracy, bowiem czynności z tego zakresu realizuje poza zakresem obowiązków ze stosunku pracy, wobec czego nie stosuje się art. 12 ustawy o prawie autorskim. Osiągnięty przez podatnika obrót, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), przekroczył w miesiącu grudniu 2004 r. równowartość €10.000,- .W konsekwencji, stając się podatnikiem VAT miał on obowiązek dokonać zgłoszenia rejestracyjnego po przekroczeniu limitu zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT.

W związku z powyższym podatnik zadał pytanie, czy jest zobowiązany do złożenia wraz ze zgłoszeniem rejestracyjnym na formularzu VAT-R zgłoszenia aktualizacyjnego NIP-1 przewidzianego dla osób fizycznych prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą...

W ocenie podatnika nie ma on takiego obowiązku, gdyż według przepisów jako autora osiągającego przychody z majątkowych praw autorskich, obowiązuje go rejestracja w zakresie podatku VAT (a następnie prowadzenie ewidencji sprzedaży i zakupów oraz składanie deklaracji VAT-7) natomiast nie obejmują go obowiązki spoczywające na prowadzących działalność gospodarczą przedsiębiorcach (NIP-1, prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, PIT-5 itd.).

Jako uzasadnienie podał, iż zgłoszenie aktualizacyjne NIP-1 przewidziano dla osób fizycznych prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą (czyli przedsiębiorców w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz wcześniejszych przepisów regulujących tę materię). Zbliżoną definicję działalności gospodarczej zawiera również ustawa o pdof. W katalogu źródeł przychodów według tej ustawy przychody z tytułu eksploatacji praw majątkowych stanowią źródło odrębne od przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności gospodarczej. Ustawa o VAT na swój własny użytek, znacznie szerzej, określa pojęcie działalności gospodarczej. Nie można więc „działalności gospodarczej" w rozumieniu ustawy o VAT utożsamiać z pojęciem „działalności gospodarczej" w rozumieniu ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników czy ustawy o pdof.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku podatnik stwierdził, iż w obrocie prawnym funkcjonują co najmniej cztery definicje działalności gospodarczej:

1. określona w art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej(Dz. U. 2004, Nr 173, poz. 1807), zwanej dalej ustawą o swobodzie działalności;
2. określona w art. 3 ust. 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 Nr 8, poz. 60),zwanej dalej Ordynacją podatkową;
3. określona w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 roku, Nr 14, poz. 176 z póź. zm.), zwanej dalej ustawą o pdof;
4. określona w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 roku, Nr 54, poz.535 z późn. zm.),zwaną dalej ustawą o VAT,

i jego zdaniem tylko dwie z wyżej przywołanych definicji mogą mieć zastosowanie do rozważanej w tej sprawie kwestii tj. obowiązku złożenia NIP-1, tzn. definicja użyta w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej oraz definicja zawarta w Ordynacji podatkowej. Podatnik uważa, że do tego celu należy posłużyć się definicją zawartą w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej a nie tą zawarta w Ordynacji podatkowej, jednakże gdyby nawet uznać, że ustawa o zasadach ewidencji w zakresie definicji działalności gospodarczej odsyła do stosowania przepisów Ordynacji podatkowej to nie ma to wpływu na jego status jako podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku mając na uwadze ustalony jak wyżej stan faktyczny oraz przedmiot wątpliwości wnioskodawcy przywołuje poniżej stan prawny mający zastosowanie w sprawie:

Wzory formularzy zgłoszeń zostały opublikowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 listopada 2003r. w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych (Dz.U. Nr 202, poz.1959). W § 1 i § 3 w/w rozporządzenia określono wzory zgłoszeń identyfikacyjnych składanych przez osoby fizyczne: NIP-1 i NIP-3.

Druk NIP-1 przeznaczony jest dla osób fizycznych prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą, w wyjątkiem wykonujących działalność wyłącznie w formie uczestniczenia w spółkach cywilnych, jawnych, partnerskich, komandytowych lub komandytowo-akcyjnych.

Druk NIP-3 przeznaczony jest dla osób fizycznych:

1. nie prowadzących w ogóle działalności gospodarczej,
2. wspólników spółek cywilnych, jawnych, partnerskich, komandytowo-akcyjnych, jeżeli poza uczestnictwem w tych spółkach nie prowadzą innej działalności gospodarczej,
3. płatników podatku dochodowego od osób fizycznych oraz płatników składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, jeżeli nie są podatnikami.

Ustawa z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. Nr 142 poz. 702 z późn. zm.) nie podaje własnej definicji działalności gospodarczej, ani też nie odwołuje się do definicji zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawie o podatku od towarów i usług. Zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej rozumiemy „działalność zarobkową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzoną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art.10 ust. 1 pkt 1,2, i 4-9 w/w ustawy”. Natomiast zgodnie z definicją zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług „działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych"

Przedmiotem zainteresowania ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników jest jedynie okoliczność, czy osoba fizyczna w ogóle podejmuje działania, które można uznać jako działalność gospodarczą, czy też nie podejmuje takich działań. Jest to jedyne kryterium klasyfikacji przyjęte w tej ustawie.

Ustawa o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników jest jednym z aktów normatywnych tworzących system prawa podatkowego i wyczerpuje przesłanki określone w art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, definiującej pojęcie ustawy podatkowej. Jak już wspomniano wyżej, nie definiuje ona pojęcia działalności gospodarczej. Dla celów realizacji obowiązków wynikających ustawy o NIP należy stosować definicję działalności gospodarczej zawartą w art. 3 pkt 9 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z definicją zawartą we wskazanym przepisie jako działalność gospodarczą rozumie się „każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność – do przedsiębiorców”. Stosownie do art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej „działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły”.

Obowiązek złożenia zgłoszenia aktualizacyjnego na druku NIP-1 ciąży nie tylko na przedsiębiorcach w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, ale również na podmiotach prowadzących działalność gospodarczą w rozumieniu art. 3 pkt 9 Ordynacji podatkowej.

Działalność wykonywana przez podatnika polegająca na wykorzystywaniu wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych wyczerpuje przesłanki działalności gospodarczej określone w w/w przepisach ordynacji podatkowej i ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Tym samym ciąży na nim obowiązek złożenia zgłoszenia aktualizacyjnego na druku NIP-1.

Tut. Organ podatkowy stwierdza, iż w świetle obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego oraz przedstawionym stanie faktycznym stanowisko podatnika przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.