Na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2004r. po dokonaniu zmiany udzielonej przez Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie odpowiedzi zawartej w piśmie Nr PP1/443/53/04 z dnia 30.07. 2004 roku wyjaśniam;

1. Zgodnie z dyspozycją art. 88 ust. 1 pkt. 3 cyt. ustawy VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa wart. 86 ust. 3 i 5 ustawy. Pojazdami, do których stosuje się powyższy przepis, są - zgodnie ze wspomnianym art. 86 ust. 3 i 5, samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru: DŁ = 357 kg + n x 68 kg, gdzie DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność, n - oznacza ilość miejsc ( siedzeń). Dopuszczalna ładowność i ilość miejsc określone są na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe- art. 86 ust.5 ustawy z dnia 11.03.2004r. Z powyższych przepisów nie wynika aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homolagacji skutkował uznaniem takiego pojazdu za samochód osobowy.Istotnym jest aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie którego podatnik dowodzi.Obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono dnia 1 stycznia 1984 r. zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. Prawo o ruchu drogowym ( Dz. U. Nr 6, poz. 35 ). Pierwsze świadectwa homologacji zostały wydane przez Ministra Komunikacji z datą 31 stycznia 1984 r. Zarówno w okresie wcześniejszym jak i obecnie świadectwa te wydaje minister właściwy ds. transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych. Świadectwa te są przechowywane w Ministerstwie Infrastruktury w Warszawie oraz przez podmiot ( producenta, importera) dla którego zostało ono wydane. Od 1984 r. producent lub importer nowych pojazdów obowiązany był dołączyć do sprzedawanych pojazdów wyciąg ze świadectwa homologacji, będący dla organu rejestrującego źródłem informacji o jego danych technicznych.W przypadku pojazdów samochodowych wyprodukowanych do końca 1983 rtj. pojazdów w stosunku do których nie było obowiązku wydawania świadectw homologacji niezbędne dane można określić na podstawie wyciągu z zaświadczenia o dopuszczalności typu, będącego wcześniejszym odpowiednikiem świadectw homologacji. Zaświadczenia o dopuszcalności danego typu pojazdu zgodnie z art. 17 ust.2 ustawy z dnia 17 listopada 961r. o bezpieczeństwie i porządku ruchu na drogach publicznych (Dz. U. Nr 53 poz. 295 z późn. zm.) wydawane były przez Ministra Komunikacji producentowilub importerowi pojazdu.W przypadku pojazdu co do którego nie ma wątpliwości, że jest pojazdem ciężarowym (tzn. jeżeli z konstrukcji tych pojazdów wynika, że są one przeznaczone do przewozu towarów) brak jest podstaw do kwestionowania prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliwa do takiego pojazdu.

2. Ustawa o VAT nie posługuje się pojęciem "reprezentacji lub reklamy". Przepisy tej ustawy odnoszą się natomiast w swej treści do przekazywania przez podatnika prezentów. Przekazywanie przez podatnika prezentów w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa nie może być rozpatrywane inaczej jak działania związane z reklamą i reprezentacją. Zgodnie z art. 7 tej ustawy, przekazanie prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli ich przekazanie jest bezpośrednio związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem nie jest traktowane jako dostawa towarów. Pod pojęciem prezentów o małej wartości należy rozumieć przekazanie (wręczenie) przez podatnika jednej osobie towarów o łącznej wartości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 50 zł. Łączna wartość prezentów w roku podatkowym nie może przekroczyć co do zasady 0,125% wartości sprzedaży opodatkowanej podatnika w poprzednim roku podatkowym. W takim przypadku na podstawie art. 86 ust. 8 pkt. 2 tej ustawy podatnik ma jednak prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów stanowiących u niego prezenty o małej wartości. Przekazanie natomiast towarów nie będących prezentami o małej wartości na cele "reprezentacji lub reklamy" w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.3. Zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 4 ustawy o VAT obrót zmniejsza się o:- kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (...)- wartość zwróconych towarów- zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach- zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze- kwot wynikających z dokonanych korekt faktur Biorąc pod uwagę powyższe należy w deklaracji VAT-7 za miesiąc maj 2004r. skorygować obrót dotyczący eksportu towarów.