Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż są Panowie jedynymi wspólnikami spółki jawnej zarejestrowanej w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 04.06.2004 r., utworzonej po przekształceniu w trybie art. 26 § 4 Kodeksu Spółek Handlowych zawartej przez Was wcześniej - spółki cywilnej.Jako właściciele nieruchomości, wnieśli Panowie aneksami nabyte udziały ww nieruchomości do używania przez firmę, której byli Panowie współwłaścicielami. Pytanie Panów brzmi, czy można amortyzować budynki i budowle niewprowadzone do majątku spółki jawnej umową notarialną i stanowiące własność osób fizycznych będących jedynymi udziałowcami spółki jawnej.

Uważają Panowie, iż również jako spółka jawna możecie amortyzować budynki i budowle użytkowane przez spółkę jawną na podstawie ww aneksów, a będące własnością osób fizycznych - wspólników spółki

Na wstępie stwierdzić należy, iż treść wniosku wydaje się wskazywać, iż zapytanie podatnika dotyczy możliwości kontynuowania prowadzenia amortyzacji budynków w związku z przekształceniem się spółki cywilnej w spółkę jawną w trybie art. 26 § 4 Kodeksu Spółek Handlowych, w sytuacji, gdy budynki te zostały wniesione do używania przez spółkę cywilną w drodze aneksów do umowy spółki bez zachowania formy aktu notarialnego . Świadczy o tym np. sformułowanie "również" zawarte w ostatnim akapicie wniosku. Amortyzację środków trwałych reguluje art. 22a-22n ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Poprzednio zagadnienie to regulowały przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. z 1997r. Nr 6, poz. 35 ze zm.),Stosownie do art. 22g ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego . Przepis ust. 12 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podmiotu o zmienionej formie prawnej, połączonego albo podzielonego (w przypadku przekształcenia się w trybie art. 26 § 4 Kodeksu Spółek Handlowych owa sukcesja praw i obowiązków wynikać będzie z art. 93 § 4 Ordynacji podatkowej oraz 26 § 5 Kodeksu Spółek Handlowych).W myśl art. 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony.W konsekwencji od ustalenia prawa spółki przekształconej do dokonywania odpisów amortyzacyjnych istotne jest ustalenie, czy przekształconej spółce cywilnej owo uprawnienie przysługiwało. Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają budynki, budowle oraz lokale stanowiące odrębną własność, które spełniają łącznie następujące warunki :1. stanowią własność lub współwłasność podatnika2. zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie 3. ich przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok4. są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.W przypadku spółki cywilnej warunki wynikające z przepisu art. 22 ust. 1 ww ustawy dotyczą wszystkich wspólników. Oznacza to, że przepisy dotyczące amortyzacji stosuje się w odniesieniu do spółki, a nie wspólników spółki cywilnej. W myśl § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n ust. 2-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązane są prowadzić osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w § 2 ust. 1; tego rozporządzenia. W związku z powyższym, aby środek trwały podlegał amortyzacji w spółce cywilnej musi wchodzić w skład majątku spółki (wspólnego majątku wspólników tej spółki).Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 6, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego., przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładu. Zgodnie z treścią art. 861 § 1 Kodeksu cywilnego - wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. W myśl art. 862 Kodeksu cywilnego - regulującego kwestię tworzenia wspólnego majątku wspólników poprzez wniesienie rzeczy - w przypadku gdy wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki własność rzeczy, do wykonania tego zobowiązania jak również do odpowiedzialności z tytułu rękojmi oraz do niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia rzeczy stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Przytoczony przepis oznacza zobowiązanie się wspólnika do przeniesienia własności rzeczy na współwłasność łączną wspólników (w tym i jego) oraz wydanie wspólnikom (spółce) tej rzeczy bez zapłaty ceny. Współwłasność łączna ma więc charakter bezudziałowy, a każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majatku.Aby uznać, że nieruchomość stanowi własność spółki cywilnej dla celów amortyzowania, konieczny jest dowód potwierdzający tę okoliczność. W związku z powyższym wspólnicy spółki chcąc aby składnik majątku stanowiący ich własność prywatną stał się własnością spółki - wnoszą go do spółki w formie aportu.Jeżeli rzeczy mają być wniesione tylko do używania, stosuje się odpowiednio w powyższym zakresie przepisy o najmie.Wniesienie do spółki wkładu w postaci ruchomości lub nieruchomości polega na przeniesieniu własności rzeczy na wszystkich wspólników. Może to nastąpić w samej umowie spółki, z tym zastrzeżeniem, że do skutecznego przeniesienia własności nieruchomości, ruchomości lub innych praw rzeczowych lub obligacyjnych albo ich ustanowienia konieczna jest forma właściwa dla danej czynności prawnej. Dla ważności umowy zobowiązującej do przeniesienia własności nieruchomości wymagana jest forma aktu notarialnego (umowy spółki lub aneksu do umowy) - stosownie do przepisu art. 158 w związku z art. 73 § 2 Kodeksu cywilnego.Niezachowanie tej formy pociąga za sobą bezwzględną nieważność dokonanej czynności (art. 73 § 2 Kodeksu cywilnego), co w konsekwencji wywoła również określone skutki prawne. Bowiem tylko skuteczne przeniesienie własności nieruchomości na spółkę cywilną daje prawo uznać te nieruchomości za środek trwały podlegający amortyzacji.Dlatego też przeniesienie na spółkę cywilną nieruchomości na podstawie aneksu do umowy spółki bez zachowania formy aktu notarialnego - nie rodzi skutków prawnych w postaci faktycznego przeniesienia prawa własności nieruchomości na spółkę.W stosunkach z zakresu prawa rzeczowego, problematyka dotycząca użyczenia bądź oddania w użytkowanie rzeczy regulowana jest odpowiednio na podstawie : - umowy użyczenia określonej w art. 710-719 Kodeksu cywilnego- umowy użytkowania określonej w art. 252-265 Kodeksu cywilnego. Zatem oddanie stanowiącej własność podatnika nieruchomości spółce na podstawie jednej z wymienionych kategorii umów - nie przenosi własności tej nieruchomości na spółkę cywilną. W związku z czym nie ma możliwości wprowadzenia budynków, budowli do ewidencji środków trwałych spółki i ujmowania w ciężar kosztów uzyskania przychodów spółki odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są bowiem odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23.Korzystanie przez spółkę nieodpłatnie na podstawie umowy użyczenia z majątku jej wspólnika - w tym przypadku budynków, budowli - nie uzasadnia zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od tego majątku do kosztów uzyskania przychodów spółki, albowiem przedmiotowe nieruchomości nie stanowią jej środków trwałych.Zatem, aby spółka mogła wprowadzić do ewidencji środków trwałych wyżej wymienionych nieruchomości i dokonywać od ich wartości początkowej odpisów amortyzacyjnych, musiałoby uprzednio nastąpić przeniesienie ich własności na spółkę w formie aktu notarialnego, z którego by jasno wynikało, że nieruchomości te stanowią współwłasność łączną wspólników spółki. Wówczas, przy spełnieniu pozostałych warunków wymienionych w cytowanym wcześniej art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spółka miałaby prawo uznać ww nieruchomości za środki trwałe i amortyzować je zgodnie z przepisami art. 22h - 22m cytowanej ustawy.Także sam fakt prowadzenia w tych budynkach pozarolniczej działalności gospodarczej, nie jest przesłanką wystarczającą do wprowadzenia budynków do ewidencji środków trwałych i ich amortyzowania.W niniejszej sprawie - jak wynika z wniosku - do spółki cywilnej nie została wniesiona własność przedmiotowych nieruchomości, a wyłącznie prawo ich używania. W świetle powyższego stwierdza się, iż owe nieruchomości będące co prawda współwłasnością wspólników spółki, ponieważ nie zostały wniesione jako wkład spółki i w związku z tym nie zostały objęte współwłasnością łączną wspólników - nie będą miały cech środków trwałych, o których mowa w art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umożliwiających ich amortyzację. W związku z powyższym, stanowisko wnioskodawców przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe. Zgodnie z art. 14 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.