Stan faktyczny:

Mąż podatniczki prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w wydzielonej części mieszkania zakupionego przed zawarciem związku małżeńskiego przez podatniczkę (mieszkanie stanowi majątek odrębny podatniczki).

Ocena prawna stanu faktycznego:

Ustawodawca w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn.zm.) ustanowił generalną zasadę, iż kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Treść powyższego przepisu w sposób jednoznaczny wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

• pozostają w związku przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodów (zostały poniesione w celu jego osiągnięcia),
• nie zostały wymienione w treści art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r.,
• ich poniesienie udokumentowane jest w sposób nie budzący wątpliwości.

Jak wynika z treści § 14 ust. 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn.zm.) wydatki związane z opłatami za czynsz, energię elektryczną, wodę i gaz - w części przypadającej na działalność gospodarczą – mogą być dokumentowane dowodem wewnętrznym. Podstawą do jego sporządzenia jest dokument pierwotny obejmujący całość opłat na te cele.

W rozpatrywanym przypadku mieszkanie stanowiące majątek odrębny podatniczki jest wykorzystywane w części przez jej męża do celów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a w części na potrzeby mieszkaniowe małżonków. W takim przypadku zaksięgowanie w koszty działalności gospodarczej całości rachunków za czynsz, wodę, gaz, czy prąd stanowiłoby naruszenie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. W koszty te może bowiem zostać zaliczona wyłącznie część poniesionych wydatków odpowiadająca rzeczywistym kosztom związanym z wykorzystywaniem tej nieruchomości dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Należy nadmienić, iż powszechnie przyjętym sposobem rozgraniczania wskazanych wydatków w kosztach uzyskania przychodów jest ich ujęcie w proporcji powierzchni zajmowanej na cele działalności gospodarczej do ogólnej powierzchni mieszkania.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodu, chyba że reklama jest prowadzona w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Z powyższego przepisu wynika, że nie wszystkie wydatki poniesione na reklamę i reprezentację są kosztami uzyskania przychodów. Kosztami takim są w pełnej wysokości jedynie wydatki poniesione na reklamę prowadzoną w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Wydatki poniesione na reklamę prowadzoną w sposób niepubliczny, jak również wydatki na reprezentację mogą być zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów jedynie wówczas, gdy nie przekraczają one 0,25% przychodów.

W świetle powyższych przepisów wydatki ponoszone przez męża podatniczki na kawę, herbatę lub inne produkty - służące jednocześnie reprezentacji firmy - stanowią koszt uzyskania przychodu do limitu 0,25% przychodu uzyskanego z działalności gospodarczej.

Odnosząc się zaś do wydatków ponoszonych na utrzymanie w czystości i dbałości o estetykę biura (lokalu), w którym prowadzona jest działalność gospodarcza - należy stwierdzić, iż bezsprzecznie mogą one zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r., pomimo tego, że nie można ich przypisać do konkretnego przychodu (są wydatkami pośrednio związanymi z osiąganymi przychodami).

Natomiast wydatki na dodatkowe nieobowiązkowe ubezpieczenie (III filar) nie stanowią kosztów uzyskania przychodów z uwagi na fakt, iż nie pozostają w związku przyczynowo-skutkowym (bezpośrednim lub pośrednim) z przychodami osiąganymi przez męża podatniczki z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.