Na podstawie:

• art. 14a § 1, § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60),
• art. 14 ust. 1, ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.),

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Dębicy, po rozpatrzeniu wniosku pani Ewy P. z dnia 21.02.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, postanawia uznać za nieprawidłowe stanowisko strony przedstawione w przedmiotowym wniosku.

Wnioskiem z dnia 21.02.2005 r. pani Ewa P. zwróciła się o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego. Przedstawiając stan faktyczny podatniczka podała, iż prowadzi działalność gospodarczą i osiąga przychody z tytułu prowadzenia apteki, które składają się z utargów i refundacji otrzymywanych z Narodowego Funduszu Zdrowia. Podatniczka zwróciła się z zapytaniem, czy kwota refundacji powinna być odejmowana od przychodu w miesiącu dokonania sprzedaży leków refundowanych, a następnie dodawana do przychodu w miesiącu otrzymania refundacji w wartości brutto.

Po analizie stanu faktycznego tut. organ uznał, iż podatniczka jest uprawniona do złożenia wniosku o wydanie interpretacji, a w sprawie tej nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa lub skarbowa, albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W odpowiedzi na zapytanie podatniczki należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Z przepisu tego wynika, że przychód z działalności gospodarczej w podatku dochodowym powstaje w momencie wydania towaru, wyrobu lub wykonania usługi, wystawienia faktury (rachunku). Jeżeli wystawienie faktury (rachunku) ma miejsce później niż wydanie towaru lub wykonanie usługi, lecz w tym samym miesiącu, w którym nastąpiło wydanie towaru lub wykonanie usługi przychód powstaje w momencie wystawienia faktury (rachunku). W przypadku niewystawienia faktury w miesiącu wydania towaru lub wykonania usługi przychód z działalności gospodarczej powstaje ostatniego dnia miesiąca, w którym nastąpiło wydanie towaru lub wykonanie usługi. Od tej ogólnej definicji przewidziano wyjątki. Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się również otrzymane przez podatnika dotacje przedmiotowe, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia. W tym przypadku przychód powstaje w momencie otrzymania świadczenia. W praktyce oznacza to, że przychodem apteki są faktycznie osiągnięte utargi dzienne z tytułu sprzedaży oraz kwoty otrzymanej dopłaty. Za dzień uzyskania przychodu w przypadku dopłat, uważa się dzień otrzymania refundacji. W kwocie przekazanej refundacji zawarty jest podatek VAT. Natomiast zgodnie z art. 19 ust. 21 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) obowiązek podatkowy z tytułu należnych na podstawie odrębnych przepisów dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze powstaje z chwilą uznania rachunku bankowego podatnika.

W świetle cyt. wyżej przepisu oraz zapisu art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym, który stanowi, iż u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług, stanowisko podatniczki należy uznać za nieprawidłowe.

Powyższa informacja została udzielona na podstawie stanu faktycznego przedstawionego w piśmie i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, postanowienie zawierające interpretację nie jest wiążące dla podatnika, płatnika czy inkasenta, natomiast jest wiążące dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej i może zostać zmienione albo uchylone wyłącznie w drodze decyzji.