Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik - adwokat, w ramach działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 6 ustawy z dn. 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. nr 14, poz. 176 ze zm.), tj. czynności zleconych na podstawie właściwych przepisów przez sąd - świadczy z urzędu pomoc prawną na polecenie sądu.

Zdaniem podatnika działalność jego w tym zakresie nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535). Zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 tej ustawy nie uznaje się za działalność gospodarczą - określoną w ust. 1 - czynności, "z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2 - 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności".
Powołując się na ten przepis, podatnik twierdzi, że usługi "obrony z urzędu" nie zaliczają się do samodzielnej działalności gospodarczej, a co za tym idzie, nie są opodatkowane podatkiem VAT, gdyż czynności te wypełniają przesłanki do wyłączenia zastosowania przepisów ustawy o podatku VAT. Strona dowodzi, że wyznaczenie obrońcy z urzędu odbywa się na podstawie przepisów ustawy z dnia 6.06.1997r. - Kodeks Postępowania Karnego i podjęcie tych czynności wynika z obowiązku nałożonego na obrońcę normą prawną, z którego to obowiązku zwolnić adwokata może tylko organ, który go wyznaczył (art. 28 § 2 ustawy z dnia 26.05.1982r. Prawo o adwokaturze). Udzielenie takiej pomocy prawnej nie ma więc charakteru obrotu cywilnoprawnego opartego na zasadzie autonomii woli stron. Z uwagi na fakt, że podstawy do wykonania tej czynności nie stanowi przejaw autonomii woli stron a przepisy prawa - czynność ta pozostaje poza zakresem przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ustosunkowując się, do w/w stanu faktycznego tut. organ podatkowy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa, zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 1 pkt 3 tej ustawy. Zgodnie z art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Wyjątkiem od tej zasady w świetle art. 15 ust. 3 ustawy o VAT są czynności, które nie są uznawane za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą. Do takich należą m.in. czynności z tytułu, których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności. Aby uznać daną czynność za niepodlegającą opodatkowaniu, musi ona spełnieniać łącznie wszystkie warunki określone przepisem art. 15 ust. 3 ustawy o VAT. Jednym z nich jest odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności.
W myśl art. 78 § 1 ustawy z dnia 06 czerwca 1997r. Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 ze zm.) sąd, na żądanie oskarżonego, który nie ma obrońcy z wyboru, wyznacza obrońcę z urzędu do osobistego udzielenia pomocy prawnej. Brak jest jednak w tym zakresie tak daleko idącej ingerencji sądu, by można mówić o:

• przyjęciu przezeń odpowiedzialności za działania obrońcy,
• określaniu warunków wykonywania czynności przez obrońcę.

Z regulacji ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że nie podlegają obowiązkowi podatkowemu usługi wykonywane pod nadzorem, a także na ryzyko i odpowiedzialność zleceniodawcy, świadczone w warunkach szczególnej podległości osoby je wykonującej.

W omawianym przypadku sytuacja taka nie zachodzi, a zatem nie można uznać obrony z urzędu za wyłączonej z opodatkowania podatkiem VAT tylko na podstawie faktu, że zleca ją sąd, gdyż reprezentowanie podmiotu przed sądem nie jest tożsame z przeniesieniem odpowiedzialność na zlecającego. Wobec tego strona powinna przychód z tytułu świadczonych usług opodatkować i rozliczyc zgodnie z unoromwaniami zawartymi w ww. ustawie o podatku od towarów i usług.