POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków Prądnik działając na podstawie art. 14A § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 roku Nr 8 poz. 60) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 12 marca 2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 12.03.2005 r. podatnik zwrócił się z prośbą o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącej odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne osoby niepełnosprawnej zaliczanej do pierwszej grupy inwalidztwa związanych z używaniem własnego samochodu osobowego w celu przewozu na zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne oraz używanie tego samochodu w celu przewozu na zabiegi rehabilitacyjne żony podatnika, zaliczonej do drugiej grupy inwalidztwa, która w 2004 r. nie osiągała żadnych dochodów.

Zdaniem podatnika będąc osobą niepełnosprawną zaliczoną do I grupy inwalidztwa i mając na utrzymaniu niepełnosprawną żonę zaliczoną do II grupy inwalidztwa przysługują mu dwie kwoty 2.280 zł z tytułu używania własnego samochodu osobowego w celu przewozu na zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Prądnik uprzejmie informuje, że zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30, oraz art. 30a-30c stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 5C, 6,8, ust. 10-12 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne ponoszonych przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.Stosownie do ust. 7a pkt 14 powołanego przepisu, za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.
Zgodnie z art. 26 st. 7d pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające od jednego do trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach.

Z ujawnionego we wniosku stanu faktycznego sprawy wynika, że podatnik będący osobą prawną zaliczoną do pierwszej grupy inwalidztwa jest dowożony na zabiegi lecznicze i rehabilitacyjne samochodem osobowym stanowiącym jego własność. Z przewozu tym samochodem na zabiegi rehabilitacyjne korzysta także żona właściciela samochodu, pozostająca na jego utrzymaniu, zaliczona do drugiej grupy inwalidztwa.
Przedstawiając własne stanowisko w sprawie wyrażono opinię, że podatnikowi będącemu osobą niepełnosprawną przysługuje prawo do pomniejszenia dochodu o odliczenie z tytułu wydatków na cele rehabilitacyjne - używanie własnego samochodu osobowego w celu przewozu na zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne oraz o odliczenia z tytułu używania tego samochodu w celu przewozu na zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne żony podatnika, która jest osobą niepełnosprawną.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Prądnik mając na względzie opisany stan faktyczny oraz powołane przepisy stwierdza, że zaprezentowane stanowisko nie znajduje uzasadnienia w obowiązującym stanie prawnym. Z brzmienia powołanego art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika bowiem, że pomniejszenie dochodu z tytułu wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne przysługuje podatnikowi będącemu osobą niepełnosprawną lub, na którego utrzymaniu pozostaje osoba niepełnosprawna. Podatnikowi, który jednocześnie jest osobą niepełnosprawną i ma na utrzymaniu osobę niepełnosprawną przysługuje zatem prawo do odliczenia jednej kwoty 2.280 zł dot. odliczenia wydatków wymienionych w art. 26 ust. 7a pkt 14, t. j. poniesionych na używanie samochodu osobowego dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika/płatnika/inkasenta/następcy prawnego podatnika/osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na powyższe postanowienie służy zgodnie z art. 236 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków Prądnik w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.