INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18.07.2012 r. (data wpływu 23.07.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku różnic kursowych na moment przewalutowania na PLN zobowiązań wyrażonych w walucie obcej, jak i z tytułu spłaty tych zobowiązań po przewalutowaniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.07.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku różnic kursowych na moment przewalutowania na PLN zobowiązań wyrażonych w walucie obcej, jak i z tytułu spłaty tych zobowiązań po przewalutowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada nieuregulowane zobowiązania pieniężne wobec swojego zagranicznego kontrahenta, z tytułu niezapłaconych faktur za usługi świadczone wobec niego w 2011 r. Zobowiązania te wyrażone są w dolarach i Euro. Zostały zarachowane jako koszty uzyskania przychodów w datach ich powstania, zgodnie z updop.

Strony postanowiły dokonać przewalutowania zobowiązań z walut na polskie złote, w celu wyeliminowania istotnego ryzyka kursowego dla Wnioskodawcy, przyjmując umowne kursy 2,5000 dla dolara i 3,5000 dla Euro.

Zmiana waluty zobowiązania została dokonana na dzień zawarcia pisemnego porozumienia w tej sprawie i przewalutowanie dotyczyło tylko zobowiązań (faktur) wymienionych w załączniku do porozumienia.

Efektem zawartej umowy przewalutowania jest to, że zobowiązania Wnioskodawcy z tytułu wykonanych usług są obecnie wyrażone w walucie polskiej. W tej walucie dokona on zatem zapłaty tych zobowiązań.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w następstwie dokonania wskazanego przewalutowania, dla Wnioskodawcy powstanie skutek w postaci ewentualnych różnic kursowych od zobowiązań (kosztów), które to różnice kursowe miałyby stanowić przychody lub koszty podatkowe (odpowiednio dodatnie różnice kursowe i ujemne różnice kursowe)...
2. Czy ewentualne podatkowe różnice kursowe powstałyby w związku z uregulowaniem zobowiązania wyrażonego już w walucie polskiej...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, podatkowe różnice kursowe, które mialyby ewentualnie wpływać na przychody lub koszty podatkowe, nie powstaną ani w momencie przewalutowania zobowiązań (wyrażenia ich w złotych zamiast w walucie, po umownym kursie) ani w momencie zapłaty zobowiązań zarachowanych jako koszty uzyskania przychodów (wyrażonych w walucie i przeliczonych po kursie średnim NBP).

Wprawdzie nie budzi wątpliwości, że wartość zobowiązań na dzień ich powstania (zarachowania jako kosztów) wyrażona w złotych była inna, niż ich wartość w złotych na dzień przewalutowania, jednakże nie prowadzi to do powstania różnic kursowych czy innych wartości podatkowych. Dokonanie przewalutowania wpływa jedynie na wynik finansowy Wnioskodawcy, nie zaś na wynik podatkowy. Konsekwentnie, inna będzie wartość zobowiązań na dzień faktycznej płatności, w porównaniu z wartością na dzień ich zarachowania (zbieżna z wartością z dnia przewalutowania). Jednak również ten moment nie wpłynie na wynik podatkowy.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: updop), różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe.

W odniesieniu do ponoszącego koszt, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego NBP jest wyższa od wartości tego kosztu w dnia zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Natomiast ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego NBP jest niższa od wartości tego kosztu w dnia zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

W związku z powyższym, zgodnie z postanowieniami updop, dla ustalenia podatkowych różnic kursowych w sytuacji poniesienia kosztu, kluczowe są dwa momenty: dzień poniesienia (zarachowania) kosztu oraz dzień zapłaty kosztu (uregulowania zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności). Różnice kursowe powstają w dacie spłaty zobowiązania walutowego w sytuacji, gdy wyniki przeliczeń na walutę polską tej samej ilości waluty obcej różnią się ze względu na wahania kursów między datą zarachowania zobowiązania, a faktyczną zapłatą.

Odpowiedzieć zatem sobie trzeba na pytanie, czy czynność przewalutowania winna być traktowana jako uregulowanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w rozumieniu updop Zdaniem Wnioskodawcy nie, gdyż przewalutowanie stanowi wyłącznie techniczną operację zamiany kwoty wyrażonej w określonej walucie, na tę samą kwotę wyrażoną w innej walucie.

W ramach operacji przewalutowania nie dochodzi do transferu/przelewu środków pieniężnych, nie dochodzi do uregulowania w jakiejkolwiek formie zobowiązania wynikającego z faktury - zmianie ulega jedynie waluta, w której zobowiązanie ma być uregulowane. Różnica wartości zobowiązania powstała w wyniku porównania waluty obcej do złotówek między dniem zarachowania tego zobowiązania, a dniem przewalutowania, nie stanowi, w myśl updop, różnicy kursowej.

Co do zasady, podatkowe różnice kursowe, zmniejszające lub zwiększające przychody lub koszty podatkowe, mają charakter kasowy, co oznacza, ze powstają wyłącznie w przypadku faktycznego transferu waluty obcej, co w przedstawionym stanie faktycznym nie miało i nie będzie mieć miejsca, gdyż Wnioskodawca nie dokonał transferu waluty obcej w celu spłaty swoich zobowiązań. W konsekwencji dokonanego przewalutowania, Wnioskodawca będzie zobowiązany spłacić kwoty wyrażone w złotych polskich i w związku z tym, w momencie dokonania zapłaty należności, wykluczona jest możliwość powstania różnic kursowych na gruncie updop.

Podsumowując, różnice kursowe powstają wyłącznie, gdy zarówno powstanie i zarachowanie zobowiązania podatkowego, jak i jego spłata następują w walucie obcej. A taka sytuacja nie miała miejsca u Wnioskodawcy. W wyniku przewalutowania zobowiązanie walutowe stało się zobowiązaniem złotówkowym. Różnice jakie powstały na skutek przeliczenia zobowiązania z walutowego na złotówkowe w stosunku do waluty obcej, miały co prawda wpływ na wysokość spłacanego zobowiązania, jednak nie spowodowały powstania i konieczności ustalania różnic kursowych w rozumieniu przepisów prawa podatkowego. Sama zaś spłata zobowiązania nie nastąpi już w walucie obcej lub w odniesieniu do waluty obcej.

W świetle powyższego, należy uznać, iż przewalutowanie zobowiązań z Euro i dolarów na złote nie spowoduje dla Wnioskodawcy powstania różnic kursowych, o których stanowi art. 15a updop, a zatem czynność przewalutowania będzie dla niego neutralna podatkowo Konsekwentnie różnice kursowe nie powstaną także w dacie faktycznej zapłaty za faktury, ponieważ zapłata nie nastąpi w walucie. Kosztem podatkowym pozostanie zarachowana wartość zobowiązania wyrażonego w walucie na otrzymanych przez Wnioskodawcę fakturach przeliczona po kursie średnim NBP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.