Zgodnie z art. 22 ust. 1 zd. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Powyższy przepis uzależnia zatem możliwość zaliczenia wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów od spełnienia łącznie n/w warunków:
- musi on zostać poniesiony przez podatnika,
- miedzy poniesionym wydatkiem a osiągniętym lub możliwym do osiągnięcia przychodem musi zachodzić związek przyczynowy,
- nie może on być wskazany w katalogu negatywnym, tj. wymieniony jako wyłączony spod możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów (katalog ten określa art. 23 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym).
Organ podatkowy, po zestawieniu przedstawionego stanu faktycznego z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa, stwierdza, że wydatek poniesiony przez Pana w związku z rozbiórką tarasu nie stanowi dla Pana kosztu uzyskania przychodu. Niewątpliwie poniósł Pan koszt rozbiórki tarasu w wysokości 1.500,00 zł, co dokumentuje faktura VAT wystawiona przez Spółdzielnię Mieszkaniową. Jednakże sam fakt poniesienia wydatku nie daje jeszcze podstaw do uznania go za koszt uzyskania przychodów, wydatek bowiem musi jeszcze zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodów. Celowość poniesionego wydatku wyraża się w istnieniu związku przyczynowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a osiągniętym lub możliwym do osiągnięcia przychodem z poszczególnego źródła. W ocenie organu podatkowego poniesiony przez Pana koszt rozbiórki tarasu nie pozostaje w żadnym związku z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą. W piśmie z dnia 1 marca 2005r. wyjaśnił Pan, że do rozebranego tarasu przylegało wyłącznie pomieszczenie, w którym mieści się użytkowany przez Pana żonę gabinet stomatologiczny. Z ww. pisma wynika także, że rozbiórka tarasu była spowodowana tym, że zbierająca się na nim woda powodowała powstawanie zacieków na ścianach przylegającego do tarasu gabinetu stomatologicznego. Generalnie można przyjąć, że kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Z oceny związku wydatku z prowadzoną działalnością powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu z danego źródła.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku z dnia 27 stycznia 2005r. stan faktyczny stwierdzić należy, że wydatek poniesiony na rozbiórkę tarasu przylegającego do gabinetu stomatologicznego Pana małżonki nie pozostaje w jakimkolwiek związku z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą. W ocenie organu podatkowego rozbiórka tarasu miała na celu wyłącznie zapobieżenie powstawaniu zacieków na ścianach gabinetu stomatologicznego, a więc w konsekwencji poprawienie estetyki pomieszczenia, w którym działalności gospodarczej nie prowadzi Pan, lecz Pana żona. Faktem jest, że pomieszczenie, w którym znajduje się gabinet stomatologiczny, stanowi integralną część lokalu będącego Pana współwłasnością, co jednak nie daje - w ocenie organu podatkowego - podstaw do zaliczenia wydatku na rozbiórkę tarasu do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. W przedmiotowej sprawie decydujące znaczenie ma fakt, że nie wykorzystuje Pan dla potrzeb prowadzonej działalności całego lokalu, a jedynie jego część - na stan której nie wpływał fakt gromadzenia się wody na przylegającym do budynku tarasie. To, że przedmiotowy lokal stanowi własność Pana i małżonki pozostaje dla sprawy bez znaczenia. W wymienionym lokalu prowadzicie bowiem Państwo odrębne działalności gospodarcze, a fakt ten obliguje m. in. do ustalenia wartości początkowej tego składnika w takiej proporcji, w jakiej pozostaje udział podatnika w jego własności. Zgodnie bowiem z art. 22g ust. 11 cyt. wcześniej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.
Mając na uwadze powyższe rozważania nie można stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie został spełniony generalny warunek z ww. art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uprawniający Pana do zaliczenia poniesionego wydatku do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, albowiem pomiędzy wydatkiem dotyczącym rozbiórki tarasu, którym obciążyła Pana spółdzielnia mieszkaniowa, a przychodem osiągniętym z działalności gospodarczej nie istnieje żaden związek przyczynowo - skutkowy. Wyburzenie tarasu wpłynęło bowiem jedynie na polepszenie warunków użytkowania tego pomieszczenia, w którym działalność gospodarczą prowadzi Pana małżonka. Z tych też względów postanowiono, jak na wstępie.