DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, po rozpoznaniu zażalenia z dnia 29 kwietnia 2005r. znak: BF.I.-EZ-3360-29/05, Urzędu Miejskiego, na postanowienie Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu z dnia 21 kwietnia 2005r. nr PSUS/PPOI-443/132/05/JJ stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania oddania w użytkowanie wieczyste gruntu oraz zbycia znajdującego się na nim garażu

• uchyla zaskarżone postanowienie organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 8 września 2004r. znak: GG/72202/SS/5643W/04, uzupełnionym pismem z dnia 3 marca 2005r. znak: BF.I-EZ-3360-13/04/05 Podatnik zwrócił się do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następujących sprawach:

1/ zbycia na rzecz osób fizycznych nieruchomości, na których znajdują się garaże, na podstawie art. 211 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami.

Podatnik wskazał, iż nieodpłatne zbycie garażu oraz odpłatne oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu niezbędnego do korzystania z tego garażu nastąpi na podstawie przepisu art. 211 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 46, poz. 543 ze zm.). Budowa garaży z własnych środków osób fizycznych miała miejsce przed dniem 5 grudnia 1990r., a zatem od końca roku, w którym zakończono budowę minęło 5 lat.

W ww. piśmie z dnia 8 września 2004r. wnioskodawca stanął na stanowisku, że nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT nabycie prawa własności garażu, natomiast oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu niezbędnego do korzystania z tego garażu na podstawie art. 211 ustawy o gospodarce nieruchomościami korzysta ze zwolnienia z opodatkowania tym podatkiem.

2/ zbycia na rzecz osób fizycznych nieruchomości, na których znajdują się garaże wybudowane ze środków własnych podatnika, przy czym od końca roku, w którym zakończono ich budowę nie minęło 5 lat.

Wnioskodawca wskazał, iż powyższe pytanie dotyczy sytuacji, w których podatnik zobowiązany jest do zaspokojenia roszczeń osób, którym przysługuje uprawnienie określone w art. 211 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Osoby te wybudowały przed dniem 5 grudnia 1990r. ze środków własnych garaż na gruncie stanowiącym własność Skarbu Państwa lub własność gminy a nieruchomości te zostały następnie przejęte w celu realizacji inwestycji publicznych. Nabycie prawa własności garaży wybudowanych ze środków własnych Gminy Miejskiej w celu zaspokojenia roszczeń tych osób nastąpi nieodpłatnie, natomiast oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu niezbędnego do korzystania z tego garażu nastąpi odpłatnie.

Zdaniem Podatnika nabycie prawa własności garażu nie podlega w przedmiotowej sytuacji opodatkowaniu, natomiast oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu niezbędnego do korzystania z tego garażu na podstawie art. 211 ustawy o gospodarce nieruchomościami jest zwolnione od opodatkowania.

Postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2005r. Nr PSUS/PPOI-443/132/05/JJ Naczelnik Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu uznał za nieprawidłowe stanowisko Podatnika w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Na powyższe postanowienie Strona wniosła zażalenie z dnia 29 kwietnia 2005r. znak: BF.I-EZ-3360-29/05, w którym stwierdziła, iż nie zgadza się z interpretacją Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu w odniesieniu do nieodpłatnego przekazania garażu.

Po rozpatrzeniu przedmiotowego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, co następuje:

• W pytaniu nr 1 wnioskodawca wskazał, iż dokonuje nieodpłatnego zbycia garaży wybudowanych przez osoby fizyczne, które były ich najemcami oraz że od końca roku, w którym garaże te zostały wybudowane minęło 5 lat. Ponadto wnioskodawca dokonuje odpłatnego przekazania gruntu w użytkowanie wieczyste.

Organ I instancji interpretacji dokonał w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), co nie jest uzasadnione. Pominięto bowiem tę okoliczność, że dostawa garaży następuje nieodpłatnie.

Na wstępie zaznaczyć trzeba, że zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 261, poz. 2603) oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej zabudowanej następuje z równoczesną sprzedażą położonych na tej nieruchomości budynków i innych urządzeń. Przepis art. 211 tej ustawy stanowi natomiast, iż osoba, która na podstawie pozwolenia na budowę wybudowała przed dniem 5 grudnia 1990 r. ze środków własnych garaż na gruncie stanowiącym własność Skarbu Państwa lub własność gminy, a także jej następca prawny, mogą żądać nabycia tego garażu na własność oraz oddania w użytkowanie wieczyste gruntu niezbędnego do korzystania z tego garażu, jeżeli jest jego najemcą. Nabycie garażu na własność następuje nieodpłatnie.

Mając na uwadze ww. przepisy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów u usług dochodzi do dwóch czynności: dostawy towaru i świadczenia usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o których mowa w cyt. wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy.

Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów, zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, nie daje bowiem prawa do rozporządzania gruntem jak właściciel, ani też nie zostało wymienione pośród praw wskazanych w tym przepisie.

Zgodnie z cyt. wyżej przepisem art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów.

Ponieważ oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu, i nie jest dostawą towarów, uznać należy, że jest świadczeniem usług i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z tym, iż z przepisów nie wynika, aby czynność ta była zwolniona z opodatkowania bądź też opodatkowana stawką preferencyjną, zatem do opłat z tytułu oddania nieruchomości w użytkowanie wieczyste zastosowanie ma stawka 22 %.

Wyjątek stanowi oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych przeznaczonych na cele rolnicze. Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) zwalnia się od podatku oddawanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych przeznaczonych na cele rolnicze.

Natomiast do nieodpłatnej dostawy towaru zastosowanie ma przepis art. 7 ust. 2 pkt 2, zgodnie z którym przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem w szczególności wszelkie przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

• W pytaniu nr 2 wnioskodawca wskazał, iż dokonuje nieodpłatnego zbycia garaży wybudowanych ze środków własnych, co do których nie minęło 5 lat od zakończenia budowy. Jednocześnie dokonuje odpłatnej czynności oddania gruntu w użytkowanie wieczyste. W zakresie oddania gruntu w użytkowanie wieczyste zastosowanie znajdują powołane wyżej przepisy (pkt I). Natomiast nieodpłatna dostawa towarów musi być rozpoznawana w aspekcie postanowień art. 7 ust 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z cyt. wyżej art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług wszelkie przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny, nie będzie uznane za dostawę towarów jeżeli podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę nie wynika natomiast, czy w związku z budową garaży, o których mowa w pyt. nr 2, przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż organ pierwszej instancji oparł rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie o niewyjaśniony stan faktyczny.

Zaprzeczeniem prawidłowego "załatwienia sprawy co do jej istoty" jest wydanie interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej na wniosek podatnika, w którym brak jest wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego.

Zatem konieczne jest uchylenie postanowienia Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu z dnia 21 kwietnia 2005r. Organ ten rozpozna ponownie wniosek Podatnika z dnia 8 września 2004r. wydając stosowne rozstrzygnięcie.

Wobec powyższego postanowiono orzec jak w sentencji decyzji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku postępowania administracyjnego.

Na mocy art. 143 cyt. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, niniejsza decyzja wydana została z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.