Wnioskodawca poinformował, że ze spółdzielnią mieszkaniową zawarł umowę na wykonanie prac dotyczących przeglądu okresowego czujników gazu DK-1 w budynkach mieszkalnych wysokościowych. Powyższa usługa została opisana w następujący sposób: „Instalacja z czujnikami zamontowana jest na stałe na korytarzach w sposób umożliwiający wykrycie wycieków gazu powstałego wskutek rozszczelnienia instalacji gazowej – w tym liczników gazu. Po wykryciu gazu czujnik uruchamia alarm optyczny i akustyczny ostrzegający o zaistniałym zagrożeniu wybuchem gazu. Przegląd okresowy stanowi wstępny etap remontu czujników i polega na sprawdzeniu zadziałania urządzeń (demontaż, sprawdzenie, montaż) po podaniu specjalnej mieszanki gazu wzorcowego o stężeniu powodującym zadziałanie czujnika. Przegląd taki umożliwia wskazanie sprawnych elementów instalacji zapewniających wymagany stopień zabezpieczenia oraz elementów instalacji, których stan nie zapewnia wymaganego poziomu bezpieczeństwa i które muszą być poddane dalszemu remontowi.”

Z pisma Spółki wynika, że nie dokonała zaklasyfikowania opisanej wyżej usługi wg PKWiU. Spółka wymieniła trzy różne kody statystyczne i wyraziła wątpliwość, które z grupowań byłoby właściwym.

Przedstawiając swoje stanowisko Spółka przedstawiła pogląd, że właściwą stawką podatku jest stawka 7%. We wniosku pierwotnym Spółka wywiodła to z brzmienia przepisu poz. 161 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług. W uzupełnieniu wniosku Spółka stwierdziła natomiast, że: „ ... stawka powinna wynosić 7 % dla remontu instalacji w budynkach mieszkalnych zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a jest to robota remontowa i konserwacyjna związana z budownictwem mieszkaniowym (czujniki zamontowane na stałe wewnątrz konkretnego budynku mieszkalnego).”

Dokonując oceny prawnej stanowiska pytającego tutejszy organ stwierdza co następuje:

Art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) stanowi, że: „W okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do (...) dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do (...) robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, (...)”. Z powyższego jednoznacznie wynika, że ustawodawca ograniczył prawo do stosowania stawki podatkowej 7% do wymienionych w przepisie czynności.

Zgodnie z art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7.07.1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 199 r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.) pod pojęciem robót budowlanych należy rozumieć „ ... budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego; ...”. Pojecie remontu zdefiniowane jest w pkt 8 art. 3 Prawa budowlanego jako: „ ... wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym; ...”. Prawo budowlane nie definiuje pojęcia konserwacji, ale zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN konserwacja to „utrzymywanie czegoś w dobrym stanie, dbanie o cos, pielęgnowanie czegoś w celu zabezpieczenia przed szybkim zużyciem się, zniszczeniem lub zepsuciem”.

Z wyżej przedstawionych definicji wynika, że czynności wykonywane przez Spółkę i scharakteryzowane jako „wstępny etap remontu” oraz „umożliwiające wskazanie elementów, których stan nie zapewnia wymaganego poziomu bezpieczeństwa i które muszą być poddane dalszemu remontowi” - nie są ani robotami budowlano-montażowymi, ani remontami, ani konserwacją. Oznacza to, że stanowisko Spółki odnośnie stosowania stawki podatku 7% w oparciu o art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług do świadczonych usług przeglądu (kontroli) czujników gazowych jest nieprawidłowe.

Pogląd Spółki o zastosowaniu stawki podatku 7% w oparciu o poz. 161 załącznika nr 3 do ustawy o VAT również nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach. Zgodnie z art. 41 ust. 12 tej ustawy stawkę podatku 7% „ ... stosuje się do czynności wymienionych w poz. 161 załącznika nr 3 do ustawy, przy spełnieniu warunków określonych dla budownictwa społecznego na podstawie odrębnych przepisów”. Przytaczana poz. 161 załącznika ma brzmienie: „Dostawa, budowa, remont lub przebudowa budynków mieszkalnych (PKOB 11) i ich części, z wyjątkiem lokali użytkowych, realizowanych w ramach budownictwa społecznego”. Według art. 176 pkt 4 ustawy o VAT cytowany wyżej przepis art. 41 ust. 12 stosuje się od dnia 1 stycznia 2008 r. Powyższe świadczy, że aktualnie przepis poz. 161 załącznika nr 3 do ustawy nie obowiązuje i nie może być podstawą do zastosowania stawki podatku 7%.

Odnośnie kwalifikowania wykonywanych przez Spółkę usług wg PKWiU, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18.03.1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.) tutejszy organ wyjaśnia, że obowiązek taki spoczywa na usługodawcy. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania usługodawca może zwrócić się o pomoc do Urzędu Statystycznego w Łodzi, Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź. Naczelnik urzędu skarbowego nie jest w tym zakresie organem właściwym.

Biorąc powyższe pod uwagę należało orzec jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.