Decyzja

Na podstawie art. 86 ust. 3 i ust. 5, art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług /Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm./ oraz art. 207 § 1, art. 233 § 1 pkt 1, art. 239 i art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /tekst jednolity Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60/ –

po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 28.04.2005 r. Spółki X na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łosicach z dnia 18.04.2005 r. Nr PPE/443-8/05/DW w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w przedmiocie podatku od towarów i usług –

Dyrektor Izby Skarbowej utrzymuje w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 4.03.2005 r. Spółka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łosicach o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm./ w Jej indywidualnej sprawie. Przedmiotem zapytania było prawo Spółki do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury zakupu pojazdu marki Mercedes - Benz MB 100 D oraz z faktur zakupu paliwa do tego samochodu w sytuacji, gdy Spółka nie posiada świadectwa homologacji na ww. pojazd. We wniosku podano, iż zakup pojazdu związany jest z dostawami opodatkowanymi, a ponadto, że jest to samochód - wywrotka służący do transportu towarów typu węgiel, nawozy sztuczne, materiały budowlane. Dopuszczalna ładowność pojazdu to 1100 kg, a liczba miejsc wynosi 2. Strona uważa, iż zakupiony samochód jest bezspornie ciężarowy i dlatego powinno przysługiwać Jej prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z zakupu pojazdu, a także od zakupów paliwa do samochodu.

W postanowieniu z dnia 18.04.2005 r. Nr PPE/443-8/05/DW Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łosicach uznał stanowisko Podatnika w powyższej kwestii za nieprawidłowe. W uzasadnieniu postanowienia powołano się na przepisy art. 86 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług /Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm./ oraz art. 88 ust 1 pkt 3 tej ustawy. W konkluzji stwierdzono, iż dla samochodu wyprodukowanego po dniu 1.01.1984 r. uprawnienie do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu przysługuje jedynie w sytuacji, gdy z odpisu świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania takiego świadectwa wynika, iż dopuszczalna ładowność takiego samochodu jest większa od określonej wskazanym w przepisie wzorem (art. 86 ust. 3). Orzeczenie zostało doręczone Spółce w dniu 22.04.2005 r.

W dniu 29.04.2005 r. (data wpływu pisma do urzędu skarbowego) Strona złożyła zażalenie na powyższe postanowienie, w którym zarzuca błędną interpretację art. 86 i art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług oraz wnosi o zmianę zaskarżonej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego. Podatnik podnosi, iż nie ma możliwości uzyskania wymaganych dokumentów, gdyż ani Ministerstwo Infrastruktury, ani importer lub producent nie mają obowiązku wydawania duplikatów czy innych dokumentów potwierdzających dane wynikające z wydanych wcześniej świadectw homologacji i każda z tych instytucji odmawia prośbom o ich wydanie. Zdaniem Strony, ratio legis przepisów art. 86 ust. 3 i ust. 5 ustawy o VAT wskazuje, iż ustawodawca nie zamierzał pozbawić wszystkich podatników nieposiadających wyciągu ze świadectwa homologacji bądź odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania takiego świadectwa prawa do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy zakupie samochodu i paliwa służącego do jego napędu.

Podatnik powołuje się również na argumenty przedstawione w interpretacjach powyższych przepisów dokonanych przez dwa inne organy podatkowe, tj. Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu – pismo z dnia 31.12.2004 r. Nr PP/443-313-1/04 oraz Dyrektora Izby Skar-bowej w Zielonej Górze Ośrodek Zamiejscowy w Gorzowie Wielkopolskim – pismo z dnia 10.10.2004 r. Nr PP/005-150/US/2004. Obie interpretacje dopuszczają możliwość odliczenia podatku naliczonego od zakupu pojazdu pomimo braku wymaganych ustawowo dokumentów. Pierwsza z nich odwołuje się do pisma Ministra Finansów z dnia 8.02.2001 r. Nr PP/2-813-96/01/GM dotyczącego § 12 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wy-konania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, w którym stwierdzono, iż ograniczenie prawa do odliczania podatku naliczonego nie odnosi się do samochodów będących bezspornie samochodami ciężarowymi lub specjalistycznymi, które jako samochody nowe (wyprodukowane w kraju lub sprowadzone z zagranicy) posiadały homologację na taki właśnie typ pojazdu. W drugiej organ podatkowy wywodzi, iż do samochodu nabytego jako ciężarowy, jeśli nie dokonano w nim żadnych przeróbek wpływających na zmianę typu pojazdu wymagającą uzyskania świadectwa homologacji na dany typ pojazdu, nie stosuje się ograniczenia wynikającego z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Na koniec Strona ocenia zaskarżoną interpretację jako niezgodną z przepisami obowiązującymi w Unii Europejskiej, a w szczególności z uregulowaniami zawartymi w Pierwszej oraz Szóstej Dyrektywie dotyczącymi podatku od wartości dodanej. Podatek ten powinien obciążać wy-łącznie konsumpcję i być neutralny dla przedsiębiorców. Odliczenie VAT nie powinno przysługiwać zaś jedynie od wydatków, które nie są wydatkami ściśle związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą, takich jak wydatki na dobra luksusowe, relaks lub rozrywkę. Zdaniem Podatnika, zakupu samochodu dostawczego - wywrotki (oraz paliwa do niego) nie można kwalifikować jako tego typu zakup.

Zażalenie Strony wraz z aktami sprawy zostało przekazane do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie przy piśmie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 9.05.2005 roku zawierającym stanowisko organu pierwszej instancji (data wpływu do kancelarii Ośrodka Zamiejscowego w Siedlcach Izby Skarbowej w Warszawie – 11.05.2005 r.).

Po dokonaniu analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza, co następuje:

Przedmiotem zapytania Podatnika są kwestie związane z możliwością obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w następujących sytuacjach:1/ przy zakupie pojazdu samochodowego marki Mercedes-Benz MB 100 D oraz2/ przy zakupie paliwa do wymienionego pojazdu. Jak wynika z treści zapytania, dokonane zakupy w całości mają służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych.

Art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm./ wprowadza ograniczenie wysokości kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu w odniesieniu do określonej grupy pojazdów samochodowych. Są to samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż wynikająca ze wzoru: Dopuszczalna ładowność = 357 kg + ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy x 68 kg. Przy nabyciu samochodu mieszczącego się w ww. grupie, kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty określonej w fakturze, nie więcej jednak niż 5 000 zł. Natomiast nabywając inne samochody, podatnik może odliczyć podatek naliczony w pełnej wysokości.

Zgodnie z brzmieniem art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napę-du samochodów osobowych oraz innych samochodów określonych w art. 86 ust. 3 nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego. Jeżeli zatem paliwo będzie zakupione do samochodu o ładowności niższej niż określona według przedstawionego powyżej wzoru, podatek od zakupionego paliwa nie podlega odliczeniu. W pozostałych przypadkach odliczenie podatku zawartego w cenie paliwa odbywa się na ogólnych zasadach.

Dodatkowo istotną regulację w powyższej materii zawiera art. 86 ust. 5 zd. pierwsze cyt. ustawy, wskazując dokumenty, na podstawie których ustala się wielkości decydujące o tym czy podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, czy nie - a więc ilość miejsc (siedzeń) oraz dopuszczalną ładowność samochodu. Na gruncie obecnie obowiązującej ustawy (w brzmieniu aktualnym na dzień złożenia wniosku przez Podatnika) dokumentami tymi są wyciąg ze świadectwa homologacji lub odpis decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania takiego świadectwa, wydawane zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.

Dyrektor Izby Skarbowej zwraca uwagę, iż sformułowanie powołanego przepisu jest wyraźne i jednoznaczne oraz nie pozostawia wątpliwości, o jakich dokumentach mówi ustawodawca. Obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świa-dectwa homologacji wprowadzono dnia 1 stycznia 1984 r. zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz. 35). Pierwsze świadectwa homologacji typu zostały wydane przez Ministra Komunikacji z datą 31 stycznia 1984 roku. Zarówno w okresie wcześniejszym, jak i obecnie, świadectwa te wydaje minister właściwy ds. transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych. Ponadto od 1984 roku producent lub importer nowych pojazdów obowiązany był dołączyć do sprzedawanych pojazdów wyciąg ze świadectwa homologacji, będący dla organu rejestrującego źródłem informacji o jego danych technicznych. Z drugiej strony żaden przepis ustawy o podatku od towarów i usług czy innego aktu prawnego nie dopuszcza alternatywnego sposobu ustalania cech charakterystycznych nabywanych pojazdów, w szczególności nie wprowadza możliwości posługiwania się w tym celu innymi dokumentami, np. dowodem rejestra-cyjnym. W związku z powyższym nie ma podstaw, aby z jasnego i jednoznacznego brzmienia przepisu art. 86 ust. 5 wyprowadzać inną treść niż ta, która wynika z wykładni gramatycznej.

Dyrektor Izby Skarbowej nie uznaje zatem za słuszne argumentów powołanych przez Podatnika w uzasadnieniu zażalenia. Zdaniem organu odwoławczego nie tylko nie ma potrzeby odwoływania się na gruncie obecnie obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług do pisma Ministra Finansów z dnia 8.02.2001 r., ale argument taki należy uznać wręcz za niedopuszczalny. Cytowana interpretacja odnosi się do przepisów innego aktu prawnego, który utracił moc obowiązującą na długo przed uchwaleniem i wejściem w życie ustawy z 11 marca 2004 r. Organ odwoławczy informuje natomiast, iż zarówno na dzień złożenia wniosku przez Podatnika, jak i na dzień dzisiejszy, nie istnieje analogiczna interpretacja Ministra Finansów odnosząca się do przepisu art. 86 ust. 5 ustawy o VAT.

Mając na uwadze dotychczasowe ustalenia, organ odwoławczy nie widzi również możliwości odmiennej interpretacji przepisu art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług z uwzględnieniem okoliczności nabycia przedmiotowego pojazdu jako samochodu ciężarowego przy jednoczesnym braku przeróbek wpływających na zmianę typu pojazdu. Pogląd dopuszczający odliczenie podatku naliczonego od zakupów paliwa do pojazdu samochodowego po spełnieniu jedynie tak sformułowanych przesłanek, w opinii Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, nie posiada oparcia w aktualnie obowiązującym brzmieniu ustawy o VAT i dlatego jest nie do przyjęcia.

W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej stoi na stanowisku, iż dla samochodów wyprodukowanych po dniu 1 stycznia 1984 r. uprawnienia: 1/ do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego związanego z nabyciem pojazdu samochodowego oraz 2/ do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu do takiego pojazdu, przysługują jedynie wówczas, gdy z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania takiego świadectwa wynika, iż dopuszczalna ładowność przedmiotowego samochodu jest równa lub większa od określonej wskazanym w przepisie wzorem (art. 86 ust. 3 ustawy).

Postanowieniem z dnia 27.06.2005 r. Nr 1464/WV/443-2/3/05/DG Dyrektor Izby Skarbowej wyznaczył Stronie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego. Jednak Podatnik z powyższego prawa nie skorzystał.

Mając na względzie wskazane powyżej okoliczności faktyczne i prawne, orzeczono jak w sentencji decyzji. Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu oraz stanu prawnego aktualnego w dniu złożenia wniosku. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, iż przepisy regulujące kwestie będące przedmiotem zapytania Podatnika zostały zmienione ustawą nowelizującą z dnia 21 kwietnia 2005 r /Dz.U. Nr 90, poz. 756/ i od dnia 22 sierpnia 2005 r. będą obowiązywały w nowym brzmieniu. Niniejsza informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego nie będzie miała zastosowania do stanów faktycznych powsta-łych lub istniejących od 22.08.2005 r.

Decyzja jest ostateczna w administracyjnym toku instancji. W przypadku uznania, iż decyzja niniejsza jest niezgodna z prawem, Stronie przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji, zgodnie z art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyj-nymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270). Skargę wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w trybie art. 54 § 1 cyt. ustawy, na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Ośrodek Za-miejscowy w Siedlcach, ul. Bpa I. Świrskiego 45, 08-110 Siedlce.