POSTANOWIENIE
w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Stosownie do postanowień art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U z 2005r. Nr 8, poz. 60 ) Naczelnik Urzędu Skarbowego, po zapoznaniu się ze stanowiskiem zawartym we wniosku z dnia 15.06.2005 i dokonaniu oceny prawnej orzeka w następujący sposób:
- stanowisko jest prawidłowe

UZASADNIENIE

Przepis art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U z 2005r. Nr 8, poz. 60) zobowiązuje, stosownie do swojej właściwości organy podatkowe do udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach podatników, płatników lub inkasentów, w których nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa i postępowanie przed sądem administracyjnym na ich pisemny wniosek.
Stosownie zaś do przepisu art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następuje w drodze postanowienia.
W dniu 15.06.2005 r. zwrócono się do tutejszego organu z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. We wniosku odwołano się do następującego stanu faktycznego; Sąd Rejonowy dokonuje wypłat należności dla adwokatów i radców prawnych za świadczone przez nich usługi obrony z urzędu. Wysokość należnego adwokatowi, czy radcy wynagrodzenia wynika z postanowienia sądu, wydanego na podstawie rozp. Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1348). W przypadku gdy adwokat czy radca prawny jest podatnikiem podatku VAT, dodatkowo (do postanowienia) wystawia on fakturę VAT, w której określa kwotę netto należności, podatek VAT i kwotę brutto, która jest zgodna z kwotą należności określoną w postanowieniu sądu .

Sąd jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j . Dz. U. Nr 14 z 2000 r. poz. 176 z późn. zm.) ma obowiązek pobrać zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy. Sformułowano nastepujące pytania:
1. Czy podstawą naliczenia 20 % kosztów uzyskania przychodów wskazanych w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o pdof powinien być przychód netto adwokata określony w wystawionej fakturze VAT, czy też przychód brutto określony w postanowieniu sądu o wysokości zasądzonego na jego rzecz wynagrodzenia?
2. Czy podstawą ustalenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych pobieranej na podstawie art. 41 ustawy o pdof. powinien być przychód brutto wynikający z postanowienia sądu, czy też przychód netto określony w wystawionej przez adwokata, czy radcę fakturze ?

Odnosząc powyższy stan faktyczny przedstawiono następujące stanowisko -cyt. "Zgodnie z art. 22 ust. 9 ustawy o pdof., z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 koszty uzyskania przychodów ustala się w wysokości 20% uzyskanego przychodu (...). Płatnik podatku dochodowego ma obowiązek na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy pomniejszyć przychód do opodatkowania o koszty uzyskania przychodów i od tak ustalonego dochodu pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w wysokości 19%. W powyższym zakresie istotne jest ustalenie, czy sąd dokonując obliczenia i pobrania podatku, powinien naliczać 20% koszty uzyskania przychodów od należności netto adwokata określonej w wystawionej przez niego fakturze VAT, czy też od przychodu brutto określonego w postanowieniu sądu o wysokości zasądzonego na jego rzecz wynagrodzenia.

Naszym zdnaniem w sytuacji gdy sąd jest w posiadaniu faktury VAT wystawionej przez adwokata powinien naliczyć 20% koszty uzyskania przychodów od należności netto określonej w fakturze i od przychodu netto pomniejszonego o ustalone koszty uzyskania przychodów pobrać19 % zaliczkę na podatek. Natomiast w sytuacji, gdy nie ma faktury VAT, (nie wszyscy adwokaci je wystawiają), wówczas za podstawę do obliczenia 20% kosztów uzyskania przychodów należy przyjąć wynagrodzenie określone w postanowieniu sądu i od tak ustalonego dochodu pobrać zaliczkę na podatek. Prezentowane przez nas stanowisko opieramy, głównie na regulacjach wynikających z art. 155 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535), zgodnie z którym w przypadkach nieuregulowanych w odrębnych przepisach, do przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług oraz zwróconej różnicy podatku od towarów i usług. Powyższy przepis wskazuje, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają tylko przychody w kwotach netto (tj. bez należnego podatku VAT). Przepis ten co prawda nie odnosi się (nie wyjaśnia) od jakiej kwoty należy naliczać 20% koszty uzyskania przychodów, wydaje się jednak, że skoro opodatkowaniu podlega przychód netto adwokata, to również od przychodu netto powinny być naliczane 20% koszty uzyskania przychodów."

Mając na względzie treść przepisu art. 14a § 3 ustawy Ordynacja podatkowa przepisy art. 13 pkt 6, art. 22 ust. 9 pkt 4, art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zmian.) Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonując oceny prawnej przedstawionego stanowiska uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Stosownie do art. 13 pkt. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności .... . W świetle cytowanego wyżej art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody adwokatów wykonujących określone czynności na zlecenie sądu lub prokuratury, kwalifikowane są jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, co powoduje, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, którzy dokonują wypłat należności osobom określonym w art. 3 ust. 1, z tytułu działalności wymienionej w art. 13 pkt 2 i pkt 4 - 9, są obowiązani pobierać zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 , oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit b. Stosownie do art. 155 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadkach nieuregulowanych w odrębnych przepisach, do przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług oraz zwróconej różnicy podatku od towarów i usług . Wobec powyższego przychodem w podatku dochodowym od osób fizycznych jest kwota przyznana przez sąd pomniejszona o należny podatek VAT. Zatem podstawą naliczenia 20% kosztów uzyskania przychodów wskazanych w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o pdof powinien być przychód netto adwokata tj. kwota przyznana przez sąd pomniejszona o należny podatek od towarów i usług. Podstawą do ustalenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych pobieranej na podstawie art. 41 ustawy o pdof . , powinien być przychód tj. kwota przyznana przez sąd pomniejszona o należny podatek od towarów i usług.
Niniejsza interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku jak wyżej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia,
- nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.