DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa /t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60/ - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach po rozpatrzeniu zażalenia Biura Usług Turystycznych "X", z dnia 16 maja 2005r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zabrzu z dnia 28 kwietnia 2005r., znak: US/PP/443/23/2005/BM stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej zastosowania szczególnej procedury opodatkowania przy świadczeniu usług turystycznych

• odmawia zmiany zaskarżonego postanowienia organu pierwszej instancji w części dotyczącej opodatkowania usług turystycznych,
• zmienia zaskarżone postanowienie w ten sposób, że uznaje stanowisko podatnika w zakresie opodatkowania 7% stawką podatku VAT usług - organizowanie wypoczynku dla dzieci i młodzieży, zaklasyfikowanych do symbolu PKWiU 55.23.11, za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 21 marca 2005r. /uzupełnionym pismem z dnia 11 kwietnia 2005r./ Strona zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zabrzu o udzielenie informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie dot.:

1. stosowania szczególnej procedury /tzw. VAT-marża/ przy świadczeniu usług turystyki /PKWiU 63.30/,
2. prawa do zastosowania 7% stawki podatku VAT do organizowanych przez nią kolonii i zielonych szkół, obozów i prawa do odliczenia podatku naliczonego przy korzystaniu z obcych usług noclegowych, gastronomicznych i transportowych.

Strona wskazała, że jej działalność polega w głównej mierze na:

• organizowaniu wypoczynku dla dzieci i młodzieży /kolonie, zielone szkoły/ obejmującego transport, zakwaterowanie, wyżywienie, część rekreacyjną, sportową i edukacyjną. Jako organizator jest odpowiedzialna zarówno za sprawy bytowe jak i wychowawcze dzieci i młodzieży. Strona wskazała symbol świadczonych usług 55.23.11 PKWiU. Podała też, że świadcząc w/w usługi korzysta z obcych usług noclegowych i gastronomicznych jak również wynajmuje transport do przewozu uczestników,
• organizowaniu i pośrednictwie turystycznym /PKWiU 63.30/.

W zakresie ww. pkt 1 wnioskodawca stanął na stanowisku, że w myśl z art. 119 w powiązaniu z art. 41 punkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. nr 54, poz. 535/ ma prawo do zastosowania szczególnej procedury marży a nie obowiązek, a w zakresie pkt 2, że ma prawo do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT 7% na podstawie poz. 140 zał. nr 3 do ww. ustawy o podatku od towarów i usługi oraz że przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w obcych usługach noclegowych, gastronomicznych czy też transportowych.

Postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2005r., znak: US/PP/443/23/2005 BM Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zabrzu uznał za nieprawidłowe stanowisko Podatnika w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie z dnia 16 maja 2005r., w którym stwierdziła, że uzyskane postanowienie jej nie satysfakcjonuje i nie zgadza się z nim.

Po rozpatrzeniu przedmiotowego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza co następuje:

Spór jaki zaistniał w przedmiotowej sprawie sprowadza się do rozstrzygnięcia czy zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania przy świadczeniu usług turystyki jest prawem czy obowiązkiem podatnika.

Zasady szczególnej procedury przy świadczeniu usług turystyki zostały określone w art. 119 ww. ustawy z dnia 11 marca 2005r. o podatku od towarów i usług. W myśl tego przepisu podstawą opodatkowania w przypadku wykonywania usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Przez marżę rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Przy wykonywaniu usług turystki opodatkowanych marżą nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty.

Rozliczenie metodą marży stosuje się bez względu na to kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

• ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju,
• działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek,
• przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty,
• prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Jak wynika z powyższego przyjęcie marży jako podstawy opodatkowania zostało uzależnione od spełnienia przez podatnika wym. wyżej warunków.

Niespełnienie jednego ze wskazanych warunków uniemożliwia stosowanie szczególnej procedury dotyczącej marży.

Zauważyć tutaj należy, że ze szczególnej procedury opodatkowania nie może korzystać podatnik, który działa na rynku usług turystycznych jako pośrednik, ponieważ pośrednicy nie spełniają warunku działania na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek. Dla takiego podatnika podstawą opodatkowania będzie wynagrodzenie prowizyjne.

Mając na względzie powyższe za słuszne należy uznać stanowisko organu pierwszej instancji, że sposób opodatkowania usług turystycznych /PKWiU 63.30/ nie zależy od woli podatnika.

W tym też zakresie organ II instancji odmówił zmiany zaskarżonego postanowienia.

Odnosząc się natomiast do drugiego zagadnienia, tut. organ uznaje stanowisko Podatnika za prawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług stawka podatku dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy wynosi 7%. W poz. 140 tego załącznika zostały wymienione usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania /PKWiU ex 55.2/ z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich.

W rozwinięciu tego grupowania /PKWiU 55.23.11/ mieszczą się usługi świadczone przez obozowiska dla dzieci.

Taki właśnie symbol podała Strona do świadczonych przez siebie usług.

Usługi mieszczące się w grupowaniu PKWiU 55.23.11 podlegają opodatkowaniu wg stawki VAT 7% na zasadach ogólnych.

Przypomnieć należy, że obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonych usług do grupowania PKWiU spoczywa na podatniku.

W myśl bowiem Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 5 listopada 2002r. w sprawie wydawania opinii interpretacyjnych według obowiązkowych standardów klasyfikacyjnych /Dz. Urz. GUS Nr 12, poz. 87/ zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje towary do właściwego grupowania PKWiU, a w przypadku trudności związanych z ustaleniem właściwego grupowania może on zwrócić się o opinię klasyfikacyjną do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Wobec powyższego postanowiono orzec jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku postępowania administracyjnego.

Na mocy art. 143 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa została wydana z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Służy na nią skarga /w dwóch egzemplarzach/ do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach /adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach - Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała/ w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia.