POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art. 14a §1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005r., poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 11 stycznia 2005r. I. Sp. z o.o. z/s w Gdańsku, dalej Spółka o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r., poz. 176 z późn. zm.) w sprawie: udostępnianie pracownikom w trakcie pracy kawy, herbaty, mleka i cukru a przychody pracowników

s t w i e r d z a, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Wszyscy pracownicy Spółki w czasie wykonywania pracy mogą nieodpłatnie korzystać z ekspresów do kawy/herbaty i udostępnionych: kawy, herbaty, mleka i cukru.

Spółka nie ma możliwości określenia ilości i wartości zużytych przez poszczególnych pracowników artykułów.

Zdaniem Spółki brak możliwości precyzyjnego przypisania poszczególnym pracownikom kwoty wydatków poniesionych przez pracodawcę na zakup kawy, herbaty, mleka i cukru przesądza o tym, że wymienione świadczenia nie mogą być zaliczone do przychodów pracownika a tym samym nie podlegają opodatkowaniu.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52 c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 powołanej ustawy określa źródła przychodu, w tym w pkt 1 wymienia przychody: ze stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracy nakładczej, emerytury lub renty.

Z kolei art. 12 ust. 1 powołanej ustawy stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Do przychodów ze stosunku pracy – w myśl ww. przepisu - należy zaliczyć m.in. wartość świadczeń w naturze.

Spółka udostępniając swoim pracownikom kawę, herbatę, mleko, cukier, dokonuje na ich rzecz świadczeń w naturze.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze – zgodnie z art. 11 ust. 2, określa się, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Niemniej jednak przychodem pracownika są wyłącznie te świadczenia, w przypadku których możliwe jest ustalenie wartości świadczenia przypadającego na poszczególnego pracownika.

W sytuacji, w której Spółka nie ma możliwości określenia ilości i wartości zużytych przez poszczególnych pracowników artykułów spożywczych: kawy, herbaty, mleka, cukru, przychód u pracownika – w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie powstanie. Spółka nie będzie zatem zobowiązana do poboru zaliczek na podatek dochodowy z tytułu ww. świadczeń.

Zatem stanowisko przedstawione we wniosku Spółki jest prawidłowe.