INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2012 r. (data wpływu 6 lutego 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 kwietnia 2012 r. (data wpływu 30 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

• jest prawidłowe – w zakresie stawki podatku w części dotyczącej usług świadczonych na rzecz krajowych grup sportowych;
• jest nieprawidłowe – w zakresie stawki podatku w części dotyczącej usług świadczonych na rzecz zagranicznych grup sportowych.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 kwietnia 2012 r. (data wpływu 30 kwietnia 2012 r.) o dokument, z którego wynika prawo osoby podpisanej na wniosku do występowania w imieniu Wnioskodawcy, doprecyzowanie opisu sprawy oraz własne stanowisko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest organizatorem wszelkich imprez sportowych, turniejów, meczy na terenie powiatu. Również organizuje tzw. pobyty treningowe dla różnych grup sportowych, tak krajowych, jak i zagranicznych, m.in. z Białorusi bądź Ukrainy. W ramach organizacji pobytów treningowych i innych Zainteresowany zapewnia: zakwaterowanie w hotelu, wyżywienie, obiekty sportowe, opiekę medyczną, w tym zakup leków i innych środków medycznych, zabezpieczenie rehabilitacyjne i wypoczynkowe (zwiedzanie, sauna, basen, siłownia). Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę są następnie fakturowane i zwracane na podstawie otrzymanej faktury przez daną grupę, tak polską, jak i zagraniczną. Do tej pory ww. świadczenia były fakturowane z odpowiednimi dla danej usługi stawkami VAT: pobyt – 8%, wyżywienie – 8% i 23%, pozostałe zgodnie ze stawkami VAT na fakturach.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż zakwaterowanie grup w hotelu oraz wyżywienie odbywa się we własnym zakresie, Wnioskodawca jest posiadaczem własnego hotelu z zapleczem kuchennym. Grupy korzystają z obiektów sportowych będących własnością Zainteresowanego – basen, siłownia, boiska. Opieka medyczna grup świadczona jest przez podmioty trzecie – jest to opieka kompleksowa. Zabezpieczenie rehabilitacyjne – grupy korzystają z usług rehabilitacyjnych świadczonych przez Ośrodek, jest to zarówno sprzęt rehabilitacyjny, jak i obsługa rehabilitantów. Zabezpieczenie wypoczynkowe – są to imprezy, wycieczki lub np. grille organizowane przez Wnioskodawcę lub przez podmiot trzeci.

Usługi są wykonywane na podstawie jednego zlecenia/umowy. Usługa jest czynnością złożoną, zasadniczą czynnością jest zakwaterowanie oraz wyżywienie, pozostałe usługi są czynnościami pomocniczymi. Na fakturze Zainteresowany wykazuje wszystkie świadczone na rzecz grupy usługi, tak wykonane we własnym zakresie, jak i kupione od podmiotu trzeciego. W chwili obecnej w fakturze Wnioskodawca ujmuje usługi o PKWiU: zakwaterowanie w hotelu – 55.10.10.0; wyżywienie – 56.10.11.0; korzystanie z obiektów sportowych (hala, basen, boisko itp.) – 93.11.10.0; opieka medyczna – 86.90.14.0; transport – 49.39.31; rehabilitacja – 86.90.13.0; leki i opatrunki – 33.10.17. Zainteresowany przychyla się do interpretacji Urzędu Statystycznego.

Wnioskodawca, zgodnie ze statutem, jest samorządowym zakładem budżetowym, którego przedmiotem działania jest realizacja zadań z zakresu kultury fizycznej i sportu, zadania są realizowane w szczególności między innymi poprzez: organizowanie zajęć, zawodów i imprez sportowo-rekreacyjnych; opracowywanie propozycji aktywności ruchowej i programów służących rozwojowi psychofizycznemu mieszkańców i ich zdrowiu oraz propagowanie wartości, zwyczajów, działań podejmowanych dla zapewnienia rozwoju psychofizycznego, wychowania, doskonalenia uzdolnień i sprawności fizycznej człowieka, także dla zachowania zdrowia; współpracę w zakresie upowszechniania sportu, turystyki i wypoczynku; organizowanie działalności w dziedzinie rekreacji ruchowej oraz tworzenie odpowiednich warunków materialno-technicznych; tworzenie, utrzymywanie i udostępnianie bazy sportowo-rekreacyjnej wraz zapleczem noclegowym i żywieniowym.

Przedmiotowe usługi są konieczne do organizowania i uprawiania sportu. Zainteresowany organizując usługi nie jest nastawiony na osiągane zysków. Usługi świadczone są dla grup sportowych. Przedmiotowe usługi są związane z usługami odpłatnego zakwaterowania związanymi ze sportem oraz odpłatnymi usługami najmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych. Wnioskodawca wykonując powyższe usługi uzyskuje zysk z tej działalności, który przeznacza w całości na kontynuacje oraz udoskonalanie świadczonych usług. Usługi opieki medycznej są nabywane od podmiotów trzecich. Są to usługi zarówno w zakresie opieki medycznej, służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia świadczone w ramach wykonywanych zawodów: lekarza i lekarza dentysty, pielęgniarki i położnej. W przypadku świadczenia usług na rzecz zagranicznych grup sportowych, odbiorca usług spełnia definicję podatnika, zgodnie z art. 28a ustawy o VAT.

Z treści złożonego wniosku wynika ponadto, że Urząd Statystyczny w Łodzi sklasyfikował przedmiotowe czynności – usługi świadczone na własnych obiektach sportowych, polegające na organizacji imprez i zawodów sportowych, z zapewnieniem m.in.: zakwaterowania, wyżywienia, korzystania z obiektów sportowych, obsługi sędziowskiej i spikerskiej – w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Z jaką stawką VAT powinny być wystawiane faktury, czy podstawową – jak w przypadku Wnioskodawcy 8%, czy tak jak dotychczas z odpowiednią za poszczególne usługi...

Zdaniem Wnioskodawcy, w nawiązaniu do zaistniałego zdarzenia oraz odnośnie zdarzeń przyszłych, świadczone w ramach zwartych zleceń/umów kompleksowe usługi w zakresie przyjmowania grup sportowych, organizacji ich pobytów oraz pobytów treningowych powinien wystawiać fakturę bez wyszczególniania kolejnych usług. Faktura powinna być wystawiona na podstawową usługę, czyli pobyt z PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych” – opodatkowaną stawką 8%. PKWiU – zgodne z informacją otrzymaną dnia 12 stycznia 2012 r. z US.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe – w zakresie stawki podatku w części dotyczącej usług świadczonych na rzecz krajowych grup sportowych;
• nieprawidłowe – w zakresie stawki podatku w części dotyczącej usług świadczonych na rzecz zagranicznych grup sportowych.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Dla określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług do czynności, których przedmiotem są poszczególne towary i usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU. Do prawidłowego zaklasyfikowania określonych czynności do właściwych grupowań statystycznych obowiązany jest podatnik.

Od dnia 1 stycznia 2011 r., na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca organizuje tzw. pobyty treningowe dla różnych grup sportowych, tak krajowych, jak i zagranicznych, m.in. z Białorusi bądź Ukrainy. W ramach organizacji pobytów treningowych i innych Zainteresowany zapewnia: zakwaterowanie w hotelu, wyżywienie, obiekty sportowe, opiekę medyczną, w tym zakup leków i innych środków medycznych, zabezpieczenie rehabilitacyjne i wypoczynkowe (zwiedzanie, sauna, basen, siłownia). Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę są następnie fakturowane i zwracane na podstawie otrzymanej faktury przez daną grupę, tak polską, jak i zagraniczną. Zakwaterowanie grup w hotelu oraz wyżywienie odbywa się we własnym zakresie, Wnioskodawca jest posiadaczem własnego hotelu z zapleczem kuchennym. Grupy korzystają z obiektów sportowych będących własnością Zainteresowanego – basen, siłownia, boiska. Opieka medyczna grup świadczona jest przez podmioty trzecie – jest to opieka kompleksowa. Zabezpieczenie rehabilitacyjne – grupy korzystają z usług rehabilitacyjnych świadczonych przez Ośrodek, jest to zarówno sprzęt rehabilitacyjny, jak i obsługa rehabilitantów. Zabezpieczenie wypoczynkowe – są to imprezy, wycieczki lub np. grille organizowane przez Wnioskodawcę lub przez podmiot trzeci. Usługi są wykonywane na podstawie jednego zlecenia/umowy. Usługi świadczone są dla grup sportowych i są związane z usługami odpłatnego zakwaterowania związanymi ze sportem oraz odpłatnymi usługami najmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych. Wnioskodawca wykonując powyższe usługi uzyskuje zysk z tej działalności, który przeznacza w całości na kontynuacje oraz udoskonalanie świadczonych usług. Usługi opieki medycznej są nabywane od podmiotów trzecich. Są to usługi zarówno w zakresie opieki medycznej, służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia świadczone w ramach wykonywanych zawodów: lekarza i lekarza dentysty, pielęgniarki i położnej. W przypadku świadczenia usług na rzecz zagranicznych grup sportowych, odbiorca usług spełnia definicję podatnika, zgodnie z art. 28a ustawy o VAT. Z treści złożonego wniosku wynika ponadto, że Urząd Statystyczny w Łodzi sklasyfikował przedmiotowe czynności – usługi świadczone na własnych obiektach sportowych, polegające na organizacji imprez i zawodów sportowych, z zapewnieniem m.in.: zakwaterowania, wyżywienia, korzystania z obiektów sportowych, obsługi sędziowskiej i spikerskiej – w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”.

Podkreślić należy, iż co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej.

Natomiast, aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Stanowisko takie przedstawił również TSUE w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., nr C-349/96 stwierdzając, iż: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Na podstawie powyższych uregulowań, w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę, stwierdzić należy, iż usługi organizacji tzw. pobytów treningowych dla różnych grup sportowych uznaje się za usługi złożone, składające się z kombinacji różnych czynności. Można bowiem w powyższych okolicznościach mówić o jednym świadczeniu głównym – usłudze związanej z działalnością obiektów sportowych, na którą składają się: zakwaterowanie, wyżywienie, korzystanie z obiektów sportowych oraz usługi pomocnicze, takie jak: opieka medyczna, transport, rehabilitacja, leki i opatrunki, zabezpieczenie wypoczynkowe.

Zatem, świadczone przez Zainteresowanego usługi w zakresie organizacji tzw. pobytów treningowych dla różnych grup sportowych można uznać za usługi kompleksowe, gdzie usługę zasadniczą stanowi usługa związana z działalnością obiektów sportowych, zaś inne czynności składające się na usługę główną (opieka medyczna, zabezpieczenie rehabilitacyjne i wypoczynkowe) są traktowane jako usługi pomocnicze.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca organizuje tzw. pobyty treningowe dla różnych grup sportowych, tak krajowych, jak i zagranicznych, m.in. z Białorusi bądź Ukrainy. Zainteresowany wskazał ponadto, że w przypadku świadczenia usług na rzecz zagranicznych grup sportowych, odbiorca usług spełnia definicję podatnika, zgodnie z art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadczy usługi, zdefiniowane w powołanym art. 8 ust. 1 ustawy, również na rzecz podmiotów spełniających definicję zawartą w art. 28a ustawy.

W tym miejscu podkreślić należy, że cyt. na wstępie niniejszej interpretacji art. 5 ustawy nie jest klasycznym katalogiem czynności będących przedmiotem opodatkowania, czyli zdarzeń lub sytuacji, których zaistnienie wiąże się z wystąpieniem określonych obowiązków prawnopodatkowych w zakresie podatku od towarów i usług, lecz jest katalogiem czynności, które są opodatkowane w Polsce, czyli od których należy rozliczyć podatek należny (lub w przypadku zwolnienia – zastosować zwolnienie). Różnica sprowadza się do tego, że przedmiotem opodatkowania VAT są wszelkie zdarzenia i sytuacje, z którymi przepisy podatkowe wiążą określone skutki, zaś opodatkowaniu podlegają jedynie niektóre z nich.

Zatem w celu określenia właściwej stawki podatku dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług należy w pierwszej kolejności ustalić ich miejsce świadczenia. Bowiem w przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Jak poinformował Wnioskodawca, zagraniczne grupy sportowe będące usługobiorcami świadczonych przez niego usług, spełniają definicję podatnika zawartą w art. 28a ustawy.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz dokonując analizy przepisu art. 28b ust. 1 ustawy stwierdzić zatem należy, że zawarte w nim zastrzeżenia nie mają zastosowania w niniejszej sprawie. Miejsce świadczenia usług w zakresie organizacji tzw. pobytów treningowych dla różnych grup sportowych, wykonywanych przez Zainteresowanego należy ustalać więc na podstawie zasady ogólnej, wyrażonej w tym artykule.

Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania usług świadczonych na rzecz podatników, jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, miejscem świadczenia wykonywanych przez Wnioskodawcę usług dla grup sportowych (podatników) jest miejsce, w którym ich nabywcy posiadają siedzibę działalności gospodarczej, m.in. Ukraina i Białoruś. W konsekwencji, usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze (art. 106 ust. 2 ustawy).

Zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanym dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży, w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

W myśl § 26 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, § 7-22 i § 25 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie z ust. 2 powołanego paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5 rozporządzenia, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku wykonania usługi w zakresie organizacji tzw. pobytu treningowego, na którą składają się również inne usługi wskazane we wniosku, to usługa taka winna być wykazywana na fakturze jako jedna usługa.

Zatem, wystawiona przez Wnioskodawcę faktura dokumentująca świadczenie przedmiotowych usług na rzecz zagranicznych grup sportowych powinna zawierać dane określone w § 5 rozporządzenia, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem, stosownie do powołanych przepisów.

Tym samym, w powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

W związku z powyższym, w dalszej części niniejszej interpretacji ustalono stawkę podatku dla usług, dla których miejscem świadczenia (opodatkowania) jest terytorium kraju, czyli dla świadczonych na rzecz krajowych grup sportowych.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, a także zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy. Jednakże, z treści złożonego wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca spełniał warunki określone w tym przepisie, uprawniające do skorzystania ze zwolnienia od podatku w zakresie czynności będących przedmiotem wniosku.

Natomiast, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3, stanowiącym wykaz towarów i usług, opodatkowanych obecnie stawką podatku w wysokości 8%, wskazano pod poz. 179, sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0 – usługi związane z działalnością obiektów sportowych.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Urząd Statystyczny w Łodzi sklasyfikował przedmiotowe czynności – usługi świadczone na własnych obiektach sportowych, polegające na organizacji imprez i zawodów sportowych, z zapewnieniem m.in.: zakwaterowania, wyżywienia, korzystania z obiektów sportowych, obsługi sędziowskiej i spikerskiej – w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy oraz przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności stwierdzić należy, iż świadczone przez Zainteresowanego ww. usługi w powyższym zakresie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2, jako wymienione w pozycji nr 179 załącznika nr 3 do ustawy, tj. usługi związane z działalnością obiektów sportowych.

W konsekwencji, w przypadku wykonania kompleksowej usługi w zakresie organizacji tzw. pobytu treningowego, na którą składają się również inne usługi wskazane we wniosku, to usługa taka winna być wykazywana na fakturze jako jedna usługa i opodatkowana jedną stawką podatku, w tym przypadku stawką obniżoną do wysokości 8%.

Zatem w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, iż stosownie do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące charakteru usługi. W związku z powyższym tut. Organ odniósł się w wydanej interpretacji wyłącznie do klasyfikacji podanej przez Zainteresowanego w uzupełnieniu do wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.