POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 64, poz. 654 z późn. zm), w sprawie: koszty uzyskania przychodów – zagraniczny podatek od wartości dodanej

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółdzielnia „zarejestrowana dla potrzeb VAT UE nabyła w lutym 2005r. towary od dwóch różnych kontrahentów duńskich, posiadających właściwe i ważne numery identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, i na podstawie otrzymanych faktur dokonała za nie zapłaty.

Kontrahenci duńscy, na podstawie wydanych przez Spółdzielnię dyspozycji, przesłali przedmiotowe towary do trzeciego podmiotu duńskiego, który ma wykonać na tych towarach usługę polegającą na ich przetworzeniu, w wyniku której powstanie nowy towar.

W chwili dokonywania transakcji zakupu, tj. przed wystawieniem faktur, obaj kontrahenci mieli świadomość, że zakupiony u nich towar nie przekroczy granicy Danii. Jednakże każdy z nich – w opisanej powyżej sytuacji – postąpił inaczej, tj.:

• jeden podmiot w wystawionej fakturze nie naliczył podatku VAT,
• drugi podmiot naliczył duński VAT według stawki 25%.

Z kolei trzeci kontrahent, wykonujący na zlecenie Spółdzielni usługę przetworzenia tych towarów, wystawi fakturę jedynie za tę usługę (cena nie będzie obejmować wartości powierzonych materiałów), a przetworzony przez niego towar zostanie przesłany do Polski.

W przedstawionym stanie faktycznym Podatnik stoi na stanowisku, iż naliczony przez jednego z kontrahentów duński podatek VAT stanowi w Spółdzielni koszt uzyskania przychodów w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Kwestię kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych regulują przepisy art.15 i art.16 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (D.U. z 2000r. Nr 54, poz.654 ze zm.).

Przepis art.15 ust.1 tej ustawy stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1 tej ustawy. W art.16 ust.1 pkt 46 powołanej ustawy ustawodawca zapisał, iż – co do zasady - nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług poza określonymi tym przepisem wyjątkami.

Oznacza to, że dla celów podatkowych, aby dany wydatek stał się kosztem uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu osiągniętego w danym okresie.

Zatem co do zasady podatek od towarów i usług nie wpływa na koszty uzyskania przychodów (art.16 ust.1 pkt 46 ustawy). Jednakże powołane przepisy dotyczą wyłącznie podatku od towarów i usług, o którym mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz.535 ze zm.), poprzednio w ustawie z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz.50 z późn. zm.).

Należy równocześnie podkreślić, iż zawarte w tych przepisach postanowienia stanowią wyjątki od zasady, że poniesione wydatki są kosztem uzyskania przychodów, a zatem należy je interpretować ściśle (takie stanowisko zaprezentowało Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 27.02.2002r., nr PB4/AK-8214-1818-252/02 oraz z dnia 18.11.1994r., nr PO 4/AK-722-883/94).

Powyższe oznacza, że jeżeli Podatnik w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą poniósł wydatek z tytułu zagranicznego naliczonego podatku od wartości dodanej ma prawo zaliczyć – w świetle art.15 ust.1 wymienionej ustawy - w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartość zapłaconego podatku.

Zatem stanowisko przedstawione przez Spółdzielnię we wniosku jest prawidłowe.