Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że:
Podatnik wykonuje zawód adwokata w formie indywidualnej Kancelarii Adwokackiej. Z tytułu wykonywanej działalności jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Oprócz usług świadczonych w ramach tej działalności świadczy również pomoc prawną na podstawie przysługującego i przyznanego stronie przez sąd, również na wniosek prokuratury prawa do bezpłatnej pomocy prawnej jako pełnomocnik z urzędu dla strony zwolnionej od kosztów sądowych bądź jako obrońca z urzędu. Z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie, które zasądza i wypłaca sąd w oparciu o przepisy Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Rozporządzenie to reguluje zarówno warunki wykonywania pomocy prawnej udzielonej z urzędu jak i stawki wynagrodzenia. W 2004 r. od dokonanych z tego tytułu wypłat sąd jako płatnik pobrał zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz po zakończonym roku podatkowym sporządził i przekazał informację PIT-11/8B, w której wykazał m. in. wysokość dokonanych wypłat oraz pobranych zaliczek.

W związku z tym, że usługi adwokackie świadczone z urzędu, nie korzystają z wyłączenia od podatku VAT, przewidzianego przepisem art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, począwszy od 01.05.2004 r. wynagrodzenie za pomoc prawną świadczoną, przez adwokata z urzędu jest wynagrodzeniem brutto, albowiem w kwocie przyznanej zawarty jest podatek od towarów i usług. Na tzw. urzędówki podatnik nie wystawiał faktur VAT.

Sądy zarówno w 2004 r. jak i w 2005 r. koszty uzyskania jak i zaliczkę naliczyły od całej kwoty tzn. kwoty brutto nie pomniejszonej o należny VAT.

Dokonując oceny prawnej przedstawionego powyżej stanowiska podatnika Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kłodzku stwierdził co następuje.

W myśl art. 13 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9. Natomiast art. 5a pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym stanowi, ze pozarolniczą działalność gospodarczą jest działalność zarobkowa wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzona we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, z której uzyskane przychody nie są zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W świetle powyższego, przychody adwokatów z tytułu świadczenia z urzędu, na zlecenie sądu, pomocy prawnej, należy kwalifikować do przychodów, o których mowa w powołanym wyżej art. 13 pkt 6 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto należy podkreślić, iż na gruncie prawa podatkowego nie ma przeszkód, aby osoby prowadzące działalność gospodarczą, równocześnie wykonywały na zlecenie sądu określone czynności i osiągały z tego tytułu przychody, o których mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powołany ostatnio przepis (w przeciwieństwie do art. 13 pkt 8 regulującego przychody z tytułu osobistego wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub o dzieło) nie zawiera żadnych wyłączeń.

Konsekwencją takiej kwalifikacji przychodu jest spoczywający na sądach dokonujących wypłaty przedmiotowych kwot obowiązek płatnika, określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tej regulacji, płatnicy (sądy) są obowiązani do poboru zaliczek na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b. Z kolei, na podstawie art. 42 ust. 1 tej ustawy, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, płatnicy mają obowiązek przekazania kwoty pobranych zaliczek na podatek dochodowy na rachunek urzędu skarbowego którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca siedziby płatnika. Następnie, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy obowiązani są przesłać podatnikom oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania podatnika imienne informacje o wysokości dochodu na formularzu PIT-8B.

Jednocześnie, osiągający przedmiotowe dochody podatnicy są obowiązani wykazać je, łącznie z dochodami uzyskanymi z innych źródeł, w składanym do dnia 30 kwietnia następnego roku zeznaniu rocznym i do obliczenia należnego podatku dochodowego, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. według obowiązującej w danym roku skali podatkowej.

Bezspornym jest, że w przypadku opodatkowania tego rodzaju wynagrodzeń podatkiem od towarów i usług dla celów obliczenia podatku dochodowego (zaliczki na podatek dochodowy) podstawę winien stanowić przychód pomniejszony o podatek VAT. Zgodnie bowiem z treścią art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Kwota zaś podatku VAT nie jest kwotą faktycznie otrzymaną, czy postawioną do dyspozycji podatnika.

Biorąc jednak pod uwagę całość przedstawionego powyżej stanu faktycznego, należy uznać że sąd jako płatnik działał zgodnie z wyżej cytowanymi przepisami i prawidłowo pobrał zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Nie ma zatem podstaw do dokonywania korekty pobranych w ciągu 2004 r. przez płatnika zaliczek na podatek dochodowy a co za tym idzie do dokonania korekty deklaracji PIT-11/8B.

Jeżeli adwokat naliczy i odprowadzi podatek VAT za miesiące 2004 r., informacje zawarte w PIT-11/8B staną się nieaktualne. W tej sytuacji adwokat powinien samodzielnie obliczyć wymagane wartości tzn. podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychód (dotychczasowa suma pomniejszona o podatek VAT) i koszty uzyskania w wysokości 20% tak obliczonego przychodu. Natomiast kwota pobranych zaliczek nie ulegnie zmianie. Tak obliczone kwoty należy uwzględnić w korekcie zeznania za 2004 r.