Stan faktyczny

Z pism Spółki wynika, że zamierza ona zawrzeć z osobą będącą rezydentem Holandii/mającą miejsce zamieszkania na terytorium tego Państwa/ - która nie prowadzi w Polsce działalności gospodarczej poprzez zakład i nie wykonuje wolnego zawodu poprzez placówkęw Polsce - umowę o dzieło, tj. o napisanie artykułu prasowego, będącego utworem w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Na mocy tej umowy autor udzieli Spółce licencji na wykorzystanie utworu za stosownym wynagrodzeniem. Płatnik zaznacza, że Spółka wystąpi w umowie jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stanowisko płatnika

Zdaniem Spółki w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 12 ust. 1 konwencji podpisanej w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, zgodnie z którym należności licencyjne powstałe w Polsce i wypłacone osobie mającej miejsce zamieszkania w Holandii są opodatkowane w Holandii. W związku z czym Spółka nie pobierze zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i całe wynagrodzenie przekaże autorowi.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa

Przedmiotowy stan faktyczny dotyczy świadczenia w postaci należności licencyjnych/za wykorzystanie utworu/ wypłaconych osobie będącej rezydentem Holandii, tj. osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Holandii i nie prowadzącej w Polsce działalności gospodarczej poprzez zakład i nie wykonującej wolnego zawodu poprzez placówkę w Polsce. Z punktu widzenia obowiązku podatkowego decydującym kryterium jest miejsce zamieszkania.

Ustawa z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2005 roku w art. 3 ust. 2a stanowi bowiem, iż osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Jednocześnie z art. 4a ustawy wynika, że przepis art. 3 ust. 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 29 ust. 1 pkt 1 przewiduje obowiązek podatkowy w sytuacji otrzymania przez osobę objętą ograniczonym obowiązkiem podatkowym świadczeń w postaci należności licencyjnych. Stosownie do postanowień tego przepisu podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowaw art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz odsetek, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowychi wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.
Natomiast jak stanowi ust. 2 art. 29 ustawy przepis ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umówo unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej, zwanym dalej "certyfikatem rezydencji".

Rozstrzygając przedmiotową sprawę należy odwołać się do postanowień konwencji podpisanejw Warszawie dnia 13 lutego 2002 roku między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowaniaw zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r., Nr 216, poz. 2120).

Jak stanowi art. 12 ust. 1 w/w konwencji należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Określenie "Umawiające się Państwo" oznacza w zależności od kontekstu Królestwo Niderlandów (Niderlandy) lub Rzeczpospolitą Polską (Polskę) /art. 3 ust. 1 lit. a) konwencji/, zaś określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny; jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie / art. 4 ust. 1 konwencji/. Jednakże należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1 tego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z jego ustawodawstwem, ale jeżeli odbiorca jest osobą uprawnioną do należności licencyjnych, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych /ust. 2 art. 12 konwencji/; właściwe organy Umawiających się Państw uzgodnią w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania ust. 2 /ust. 3 art. 12 konwencji/.

Określenie "należności licencyjne" użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej/ust. 4 art. 12 konwencji/.

Postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony, bądź wykonuje wolny zawód w oparciuo stałą placówkę tam położoną, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, faktycznie wiążą się z działalnością tego zakładu lub stałej placówki /ust. 5 art. 12 konwencji/.

Uważa się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, jeżeli ich płatnikiem jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jeżeli jednak osoba płacąca należności licencyjne, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibęw Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę,w związku z którą powstał obowiązek zapłaty należności licencyjnych, a należności te są pokrywane przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, iż należności licencyjne powstająw Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka /ust. 6 art. 12 konwencji/.

Zauważyć w tym miejscu należy, że użyty w powołanym wyżej przepisie art. 12 ust. 1 i 2 konwencji zapis "mogą być opodatkowane" nie oznacza prawa wyboru przez podatnika kraju, w którym dochody jego mogą być opodatkowane lecz prawo opodatkowania należności licencyjnychw państwie zamieszkania lub siedziby podatnika z jednoczesnym prawem opodatkowania tych należności przez państwo, z którego one pochodzą. W przypadku zaś, gdy przepisy podatkowe umawiającego się państwa przewidują obowiązek zapłaty podatku z tytułu osiągania określonych dochodów na obszarze danego państwa /co czyni powołany w niniejszych wyjaśnieniach art 29ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych/, to wówczas niezależnie od woli podatnika osiągającego taki dochód podlega on opodatkowaniu zarówno w kraju miejsca zamieszkania podatnika, jak i w kraju powstania przychodu. Zatem w przypadku należności licencyjnych dopuszczalne jest równoczesne opodatkowanie dochodu zarówno w kraju miejsca zamieszkania podatnika, jak i w kraju powstania przychodu.

Mając powyższe na uwadze przychód z tytułu należności licencyjnych, który w 2005 roku uzyska osoba mająca miejsce zamieszkania na terytorium Holandii - nieprowadząca w Polsce, tj. w krajuz którego pochodzą należności licencyjne działalności gospodarczej poprzez zakład w nim położony, bądź niewykonująca wolnego zawodu w oparciu o stałą placówkę w nim położoną -- będzie podlegał opodatkowaniu także w Polsce, jednakże zastosowanie stawki podatku/5% kwoty brutto należności licencyjnych/ wynikającej z umowy polsko-holenderskiej będzie możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej, tj. "certyfikatem rezydencji".

Natomiast w razie nieudokumentowania przez podatnika miejsca zamieszkania, płatnik winien pobierać 20%-wy podatek zryczałtowany, według zasad określonych w przepisie art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.