POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sosnowcu stwierdza, że stanowisko B.A. przedstawione we wniosku z dnia 01.08.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku ponoszonego na czesne za naukę na Wydziale Prawa Uniwersytetu Śląskiego - stosownie do zapisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.08.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Z przedstawionego przez Panią stanu faktycznego wynika, iż prowadzi Pani własną działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych dla podmiotów gospodarczych - Kancelaria Rachunkowo-Prawna. Chcąc poszerzyć zakres swojej działalności gospodarczej o doradztwo w zakresie prawa podatkowego, prawa cywilnego oraz prawa gospodarczego, podjęła Pani naukę na Wydziale Prawa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, która wzbogaci Pani kwalifikacje oraz zakres oferowanych przez Panią usług także innym firmom. W opisanym stanie faktycznym zadała Pani pytanie czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej czesne poniesione za naukę na Wydziale Prawa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Według Pani podjęcie niniejszej nauki jest bezpośrednio związane z przedmiotem działalności i pozwoli poszerzyć jej zakres, co przyczyni się w przyszłości do uzyskania dodatkowego dochodu. W związku z powyższym wydatki związane z poniesieniem czesnego, powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z wyżej opisanej działalności gospodarczej.

Dokonując oceny prawnej przedstawionego stanowiska podatnika, tutejszy organ podatkowy wyjaśnia, co następuje:
Artykuł 23 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) zawiera zamknięty katalog wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów. Natomiast art. 22 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W powołanym powyżej art. 22 ust. 1 ustawy ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie, jakie konkretne koszty mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Wskazuje jedynie określone cechy, jakie musi spełniać dany koszt, aby mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu. Celem kosztu powinno być osiągnięcie przychodu, wydatek nie może znajdować się na liście zawartej w art. 23 ust. 1 ustawy i musi zostać poniesiony oraz odpowiednio udokumentowany stosownie do postanowień zawartych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.)
Na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych konieczny jest podział wydatków związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych przedsiębiorcy na dwie grupy, tj. na wydatki związane z:
1. podnoszeniem posiadanych kwalifikacji zawodowych,
2. podnoszeniem ogólnego poziomu wiedzy.

Do pierwszej grupy wydatków należy zakwalifikować wydatki związane z różnymi formami kształcenia, w ramach których podatnik nabywa umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności. Drugą grupę wydatków obejmują zaś wydatki podnoszące ogólny poziom wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z niniejszych grup wydatków, jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do powstania lub zwiększenia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności.Jeżeli opisana we wniosku forma nauki spełnia te kryteria, wydatki poniesione przez podatnika na jej opłatę mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów.

Wobec powyższego podatnicy prowadzący działalność gospodarczą mają prawo zaliczyć do kosztów ponoszonych w związku z działalnością, wydatki poniesione na odpłatne dokształcanie i doskonalenie zawodowe, jeżeli są one niezbędne przy prowadzeniu działalności i służą wyłącznie osiągnięciu przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wskazać jednak należy, iż to na podatniku jako na tym, który osiąga z działalności gospodarczej przychody, w związku z poniesieniem określonych wydatków, spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami (w tym także na podnoszenie kwalifikacji zawodowych), a osiąganym przychodem z tej działalności. Wskazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym do uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Zatem stanowisko Pani, w przedstawionym stanie faktycznym, dopuszczające możliwość zaliczenia wydatków na czesne za naukę na Wydziale Prawa Uniwersytetu Śląskiego (związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych), w poczet kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.