POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60) Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach stwierdza, że stanowisko Podatnika - przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwolnienia od podatku dostawy towaru używanego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2005 r. do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik zakupił w 1984 r. obiekt kinowy, wybudowany przed II wojną światową. W roku 1998 poczynione zostały nakłady na jego modernizację, które przekroczyły 30% jego wartości początkowej. Odliczony został podatek naliczony z tytułu wykonanych usług budowlanych. Budynek był przedmiotem dzierżawy, opodatkowanej stawką podstawową podatku od towarów i usług, zgodnie z umową ustalającą czynsz.

W złożonym piśmie Podatnik występuje z zapytaniem, czy na podstawie powyższych danych przedmiotowy obiekt może być zaklasyfikowany do towarów używanych, co wiąże się ze zwolnieniem z opodatkowania przy jego sprzedaży?

Zdaniem Podatnika zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 2 ustawy VAT dotyczy rozpatrywanego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535) zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. W art. 43 ust. 2 pkt 1 zdefiniowano towary używane jako: budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. Jednocześnie ust. 6 wprowadza ograniczenia do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2. Zgodnie z jego treścią zwolnienia nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik: 1) miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków; 2) użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia, tut. organ stwierdza, że ponieważ minęło co najmniej 5 lat od ukończenia budowy przedmiotowego budynku, spełnione są warunki do zaklasyfikowania go do towarów używanych. Jednocześnie Podatnikowi przysługuje zwolnienie od podatku z tytułu dostawy towaru używanego, gdyż pomimo faktu poniesienia wydatków na modernizację obiektu przekraczających 30% jego wartości, budynek był użytkowany przez okres dłuższy niż 5 lat. Reasumując - sprzedaż przedmiotowego obiektu kinowego zwolniona będzie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.