INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2011r. (data wpływu do tut. Biura 03 stycznia 2012r.), uzupełnionym w dniu 15 marca 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży działki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 stycznia 2012r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży działki.

W związku z brakami formalnymi, pismem z dnia 07 marca 2012r. Znak: IBPB II/2/415-5/12/JG wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 15 marca 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w dniu 15 lipca 2008r. w drodze darowizny nabyła udziały do roli klasa 4A. Wielkość udziałów do roli klasy 4A nabytej w drodze darowizny w 2008r. to 8/36 z działki gruntu oznaczonego nr 190/31 o obszarze 3.758m².

Grunt miał współwłaścicieli, a po 21 lipca 2010r. w wyniku wdrożonego postępowania o zniesienie współwłasności, nieruchomość została podzielona na 4 działki. Właścicielem jednej z nich o nr 1529/31 została wnioskodawczyni, właścicielem drugiej mąż wnioskodawczyni, trzeciej siostra, a czwarta działka jest współwłasnością małżeńską wnioskodawczyni i jej męża. W uzupełnieniu wniosku wnioskodawczyni podała, że nie zna wartości każdej z działek. Zniesienie współwłasności przez podział nastąpiło bez spłat i dopłat – postanowienie Sądu z dnia 21 lipca 2010r. Wnioskodawczyni swoją działkę sprzedała w dniu 22 lutego 2011r. za cenę 186.000 zł. Pieniądze pozyskane z transakcji zostały przeznaczone w całości na budowę jednorodzinnego budynku mieszkalnego. Wnioskodawczyni wskazała, że we właściwym urzędzie skarbowym złożone zostało oświadczenie o przeznaczeniu wydatków na budowę tego domu i pieniądze zostały już wydatkowane na ten cel.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze darowizny w 2008r. i sprzedanej w 2011r. może korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 13l ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy nie może korzystać z tego zwolnienia i musi być opodatkowany stawką 19%, a podatek musi być zadeklarowany w odrębnym zeznaniu podatkowym i zapłacony do 30 kwietnia 2012r....

Zdaniem wnioskodawczyni, w terminie do dnia 30 kwietnia 2012r. podatnik będzie musiał złożyć specjalne (odrębne) zeznanie roczne, w którym ujawni wyłącznie dochody ze sprzedaży nieruchomości (czyli przychód pomniejszony o udokumentowane koszty w tym opłaty administracyjne, notarialne, sądowe). Dochód ten zostanie wykazany w tym zeznaniu podatkowym jednak jako dochód wolny od podatku. Będzie miał podatnik wówczas 2 lata – licząc od końca roku, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości na dokonanie wydatków uprawniających do zwolnienia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższego wynika, iż w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii ewentualnego opodatkowania podatkiem dochodowym ma moment i podstawa jej nabycia przez wnioskodawczynię.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych moment nabycia zbywanej nieruchomości ma kluczowe znaczenie z uwagi na sposób zastosowania właściwych zasad opodatkowania a także na możliwość zastosowania zwolnień podatkowych. Ocena prawna skutków podatkowych jest bowiem skonkretyzowana odrębnie dla nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych do 31 grudnia 2006r., odrębnie dla nieruchomości i praw nabytych od 01 stycznia 2007r. do 31 grudnia 2008r. a także odrębnie dla nieruchomości i praw nabytych od 01 stycznia 2009r.

Z wniosku wynika, że wnioskodawczyni w dniu 15 lipca 2008r. nabyła w drodze darowizny udział 8/36 w nieruchomości nr 190/31 o pow. 3.758m². Nieruchomość ta została podzielona na 4 działki, a w wyniku zniesienia współwłasności w dniu 21 lipca 2010r. wnioskodawczyni otrzymała na wyłączną własność działkę o nr 1529/31, którą następnie w dniu 22 lutego 2011r. sprzedała za kwotę 186.000 zł. Budzącą wątpliwość wnioskodawczyni jest kwestia czy przychód ze sprzedaży tej nieruchomości może korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przez umowę darowizny należy rozumieć zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) umowę, w której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Natomiast celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. Zgodnie z art. 195 powołanej wyżej ustawy Kodeks cywilny, współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega bowiem na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Zgodnie z art. 210 Kodeksu, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności nieruchomości jest podział rzeczy wspólnej, o którym mowa w art. 211 Kodeksu cywilnego. W rezultacie, w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Zatem celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby nie ulega powiększeniu, zniesienie współwłasności nie może być traktowane w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób nie uległ powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (w tym przypadku nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego. Zatem za datę nabycia nieruchomości –w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej nieruchomości przekracza udział we współwłasności, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości, który przekracza udział we współwłasności, należy przyjąć dzień, w którym dokonano zniesienia współwłasności. Nie zmienia tego fakt, że zniesienia współwłasności dokonano bez spłat i dopłat. Błędne jest zatem stanowisko wnioskodawczyni, które ogranicza się wyłącznie do czynności jaką było zniesienie współwłasności nieruchomości pomijając całkowicie okoliczność, że udział w nieruchomości przed zniesieniem współwłasności wnioskodawczyni nabyła w 2008r. w drodze darowizny. Nie wolno pominąć faktu, że wnioskodawczyni była współwłaścicielką nieruchomości przed jej podziałem i zniesieniem współwłasności. Gdyby nie zniesiono współwłasności a poprzestano wyłącznie na podziale nieruchomości na 4 działki, to oczywistym jest, że wnioskodawczyni miałaby udział 8/36 w każdej z działek. Zniesienie współwłasności polegające na przyznaniu na wyłączną własność wnioskodawczyni jednej działki oraz drugiej na współwłasność z mężem zmieniło charakter własności, ale nie spowodowało w żadnym wypadku, że zatarło się należące do wnioskodawczyni prawo własności do udziału 8/36 nabytego w 2008r. w drodze darowizny. Nie można w świetle prawa nabyć skutecznie po raz drugi tego czego jest się już właścicielem. A wnioskodawczyni, co jest rzeczą bezsporną była właścicielką udziału 8/36 w nieruchomości nieprzerwanie od 2008r. Stąd o ustaleniu w 2010r. nowej daty nabycia można mówić wyłącznie w sytuacji, kiedy w wyniku zniesienia współwłasności uprzednio nabyty przez wnioskodawczynię w drodze darowizny udział 8/36 uległ powiększeniu. Przy czym 2010r. będzie datą nabycia wyłącznie dla nadwyżki udziału ponad udział uprzednio posiadany. Aby ustalić czy w wyniku zniesienia współwłasności udział wnioskodawczyni uległ powiększeniu porównać należy wartość rynkową udziału na dzień zniesienia współwłasności – przed i po zniesieniu współwłasności. Porównaniu nie podlegają powierzchnie działek, gdyż współwłasność oznacza prawo do udziału w nieruchomości a nie prawo do części nieruchomości i co oczywiste, może się zdarzyć, że wartość większą będą miały udziały w mniejszych działkach, a wiec osoba, która otrzyma największą powierzchnię działki bynajmniej nie uzyska w wyniku zniesienia współwłasności największego przysporzenia w majątku.

Dla obliczenia wartości udziału w nieruchomości nabytego przez wnioskodawczynię w 2008r. w darowiźnie należy:

obliczyć wartość rynkową na dzień zniesienia współwłasności całego udziału wnioskodawczyni nabytego w darowiźnie, czyli udziału 8/36 w działce nr 190/31. Zrobić to można sumując wartość udziału 8/36 w każdej z 4 działek na jakie została podzielona nieruchomość nr 190/31. Takie udziały należałyby do wnioskodawczyni gdyby nie zniesiono współwłasności. Następnie należy porównać wartość tak ustalonego udziału nabytego w drodze darowizny z wartością działki nabytej w drodze umowy o zniesienie współwłasności na wyłączną własność wnioskodawczyni i wartością udziału #189; jaki zgodnie z udziałem w majątku wspólnym nabyła wnioskodawczyni w czwartej działce.

Jeżeli tak ustalona wartość majątku po zniesieniu współwłasności jest równa bądź mniejsza niż wartość udziału pierwotnie nabytego przez wnioskodawczynię w darowiźnie, to data zniesienia współwłasności nie jest datą nowego nabycia nieruchomości. Tylko jeśli z porównania wartości udziału nabytego w drodze darowizny z sumą wartości działki i udziału w działce nabytych w drodze umowy o zniesienie współwłasności powstanie nadwyżka, to wyłącznie ta nadwyżka odzwierciedlać będzie udział nabyty w 2010r. w drodze zniesienia współwłasności ponad udział pierwotnie posiadany od 2008r.

W niniejszej sprawie Organ nie może przesądzić, że w 2010r. doszło w ogóle do nabycia jakiegokolwiek udziału, gdyż wnioskodawczyni wskazała, że nie zna wartości każdej z działek. Skoro tak, nie można w drodze interpretacji indywidualnej ustalić czy w 2010r. w ogóle doszło do nabycia a więc czy w ogóle są podstawy aby do części przychodu ( z całą pewnością nie do całego – jak chce wnioskodawczyni) stosować przepisy obowiązujące od 01 stycznia 2009r. Stosownych ustaleń winna dokonać wnioskodawczyni samodzielnie. Ich prawidłowość może być zweryfikowana przez organy podatkowe w drodze postępowania podatkowego. Na tym etapie postępowania Organ wydający niniejszą interpretację może jedynie stwierdzić, że wnioskodawczyni na pewno będzie miała obowiązek zastosować przepisy obowiązujące na dzień 31 grudnia 2008r. do całości lub części przychodu uzyskanego ze sprzedaży.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) bowiem zmieniono m. in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w cytowanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ten sposób, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007r. do 31 grudnia 2008r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z treścią art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego w związku z jej sprzedażą, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, wydatki na prowizję dla agencji nieruchomości w związku z czynnością pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, o ile wydatki te były poniesione przez zbywcę – wnioskodawczynię. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) rzeczy lub praw nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Ponadto stosownie do art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość nakładów ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Stosownie do powołanych przepisów należy więc stwierdzić, że przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości może zostać pomniejszony o koszty, o których mowa w art. 19 ust. 1 (koszty odpłatnego zbycia) oraz w art. 22 ust. 6d (koszty uzyskania przychodu) ww. ustawy. Przy czym, jak wynika z cytowanego powyżej art. 22 ust. 6d ww. ustawy do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytego w drodze darowizny zaliczane są wyłącznie:

• udokumentowane nakłady na tę nieruchomość zwiększające jej wartość,
• kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej ten podatek przypada na udział w tej nieruchomości.
  
  

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy. Jak wynika z art. 30e ust. 4 ustawy podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Podatek ten należy wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości (PIT-36).

Postanowienia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są precyzyjne i nie pozostawiają jakichkolwiek wątpliwości w przedmiocie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze darowizny w latach 2007-2008 i sprzedanej przed upływem 5-letniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r. (a więc dotyczącym nabycia w latach 2007-2008) nie przewiduje bowiem zwolnienia przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości przed upływem okresu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy w przypadku przeznaczenia środków ze sprzedaży na cele mieszkaniowe: budowę jednorodzinnego budynku mieszkalnego. Oznacza to, że nie ma możliwości zwolnienia z podatku dochodowego w przypadku przeznaczenia przez wnioskodawczynię środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości nabytej w 2008r. w drodze darowizny, na budowę budynku mieszkalnego. Zwolnienie wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostało wprowadzone dopiero ustawą z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniającą zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z nowego zwolnienia z opodatkowania mogą korzystać wyłącznie ci podatnicy, którzy nabyli zbywaną nieruchomość czy prawo po 31 grudnia 2008r. Wnioskodawczyni nie wykazała jednak aby do takiego nabycia w ogóle doszło, za to całkowicie pominęła fakt otrzymania udziału 8/36 w nieruchomości w 2008r. Tym samym wnioskodawczyni dopóki nie ustali wartości każdej z 4 działek, a w nich wartości swojego udziału 8/36 i nie porówna z wartością działki nr 1529/31 i udziału 1/2 w czwartej działce – na dzień zniesienia współwłasności, to nie ma podstaw do dowodzenia, że jakikolwiek udział w zbywanej działce nabyła w wyniku zniesienie współwłasności, a więc i do stosowania art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009r.

Organ nadmienia, że jedyne zwolnienie przewidziane przez ustawodawcę w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008r. przy odpłatnym zbyciu nieruchomości nabytych w latach 2007-2008 była tzw. ulga meldunkowa. Zwolnienie na podstawie ulgi meldunkowej dotyczyło przychodu z odpłatnego zbycia budynku lub lokalu mieszkalnego, jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Zwolnienie to nie ma więc zastosowania w niniejszej sprawie.

Podsumowując, w stanie faktycznym o nabyciu w 2010r. a tym samym o możliwości zastosowania zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można byłoby mówić jedynie wówczas gdyby w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości gruntowej o nr 190/31 wartość nabytej na wyłączną własność działki nr 1529/31 oraz udziału 1/2 w kolejnej działce przekraczała wartość pierwotnie posiadanego przez wnioskodawczynię udziału wynoszący 8/36 nabytego w 2008r. w drodze darowizny. Wówczas nadwyżka i wyłącznie ta nadwyżka odpowiadałaby wartości udziału nabytego w 2010r. w wyniku zniesienia współwłasności. Taka okoliczność nie wynika jednak ze stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.