Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka jest podmiotem zagranicznym posiadającym siedzibę w Wielkiej Brytanii , zarejestrowanym dla potrzeb podatku od towarów i usług na terenie Polski. W ramach prowadzonej działalności na terenie RP Spółka świadczy usługi w ramach realizowanych programów pomocowych dla Polski, finansowanych ze środków Unii Europejskiej. W związku z wykonywanymi usługami Wnioskodawca podpisał długoterminowe umowy z podmiotami polskimi na świadczenie usług doradczych na rzecz Spółki. Dokumentacja księgowa firmy odnośnie podatku od towarów i usług przechowywana jest w biurze firmy polskiej (Sp. z o.o). z siedzibą w Katowicach. Biura regionalne firmy polskiej obsługują Spółkę w zakresie obsługi biurowej, sekretariatu, wsparcia ekspertów w ramach realizowanych przez Wnioskodawcę programów finansowych ze środków Unii Europejskiej. Są to biura regionalne, realizowanych przez Spółkę na terenie Polski programów pomocowych. Wnioskodawca w ramach realizowanych programów zawiera szereg długoterminowych z polskimi podmiotami ( ekspertami), którzy stanowią stały personel wspierający doradczo – szkoleniowy w ramach danego programu wykonywanego przez Spółkę w Polsce dla podmiotów krajowych. Pracownicy Spółki przebywają w biurach regionalnych od kilku do kilkunastu dni w miesiącu, w zależności od potrzeb realizowanych projektów. Nie posiadają oni statusu rezydentów w rozumieniu polskich przepisów podatkowych. Spółka nie zawierała umowy najmu lokalu dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej na terenie Polski.

Do przedstawionego stanu faktycznego Spółka zadała pytanie, czy w związku z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym posiada ona na terenie Polski stałe miejsce prowadzenia działalności, o którym mowa w art. 27 ust. 3 i 4 ustawy. Zdaniem Wnioskodawcy , powyższe okoliczności świadczą o tym , że na terenie Polski Spółka posiada stałe miejsce prowadzenia działalności, o którym mowa w art. 27 ust. 3 ustawy, co oznacza, że usługi doradcze wykonywane przez polskie podmioty na rzecz Spółki powinny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Po przeanalizowaniu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, w odniesieniu do przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa – Śródmieście stwierdza, co następuje.Zgodnie z brzmieniem art. 27 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535 ze zmn.) w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:
1) osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2) podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługęmiejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Analizując problem przedstawiony we wniosku z dnia 17.03.2005 r. należy podkreślić, że ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług posługując się ogólnym pojęciem „ stałe miejsce prowadzenia działalności” nie definiuje tego pojęcia. Tożsame pojęcie „ stałe miejsce prowadzenia działalności” zostało użyte w art. 9 ust. 2 (e) cyt. Szóstej Rady Dyrektywy z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC), stanowiącej podstawę polskiego systemu podatku od towarów i usług , co pozwala posłużyć się orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości dotyczącym analizy tego pojęcia. Z orzecznictwa ETS ( 168/84, C-231/94, C-190/95) wynika, że stałe miejsce prowadzenia działalności oznacza miejsce, które charakteryzuje się pewnym minimum stałości wynikającej ze stałej obecności zarówno osób (personelu firmy) jak i zaplecza technicznego aby można było prowadzić działalność gospodarczą na niezależnych zasadach.

W związku z tym, że miejsce takie powinno odznaczać się pewnym stopniem stałości, zatem za stałe miejsce prowadzenia działalności nie może być uznane miejsce , z którego działalność prowadzona jest tylko okazjonalnie. Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Spółka nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności, co potwierdza opis stanu faktycznego. Istotnym w sprawie jest, że w czasie kilku ostatnich lat działalności w Polsce, Spółka nie zawarła umowy najmu lokalu, który wykorzystywany byłby do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie kraju.
Pracownicy Spółki, nie posiadający statusu rezydentów w w rozumieniu polskich przepisów podatkowych przebywają w biurach regionalnych polskiej firmy (sp. z o.o.) od kilku do kilkunastu dni w miesiącu, w zależności od potrzeb realizowanych projektów. Z uwagi na brak własnego zaplecza technicznego, wykonując działalność gospodarczą ,polegającą na świadczeniu usług na terytorium kraju Wnioskodawca korzysta z zaplecza technicznego innego podmiotu tj. polskiej firmy (sp. z o.o ) z siedzibą w Katowicach.
W miejscu prowadzenia działalności gospodarczej tego podmiotu przechowywana jest dokumentacja księgowa Wnioskodawcy oraz prowadzona jest obsługa biurowa Spółki. Także biura regionalne polskiej firmy (Sp. z o.o.) wspierają Spółkę w ramach realizowanych przez nią programów pomocowych ( świadczonych usług). Zważywszy , na powyższe należy stwierdzić, że Spółka nie prowadzi działalności na zasadach niezależnych lecz w oparciu o personel i przy wykorzystaniu infrastruktury polskiej firmy - Sp. z o.o.

Zatem nie jest zasadne uznanie, że Wnioskodawca posiada na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności, co w przypadku dokonywania zakupu usług, o których mowa w art. 27 ust. 4 w związku z art. 27 ust. 3 ustawy o VAT, może mieć istotne znaczenie dla rozliczeń Spółki w zakresie podatku naliczonego (jednakże zapytanie Podatnika nie dotyczy tej kwestii). Należy dodać ,że organ podatkowy udzielając interpretacji w trybie art. 14 a par. 1 Ordynacji podatkowej związany jest pytaniem podatnika a ono odnosi się wyłącznie do ustalenia, czy Spółka posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski.