POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gliwicach stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22.03.2005 r. - który wpłynął w dniu 24.03.2005 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w kwestii opodatkowania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wyegzekwowanego i wypłaconego przez komornika sądowego w 2004 r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.03.2005 r. do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gliwicach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2004 r. na podstawie wyroku sądowego został Panu wypłacony w trybie egzekucji komorniczej ekwiwalent za niewykorzystany urlop za lata 2002 i 2003.
Pana stanowisko w sprawie.
Uważa Pan, że należność z tyt. ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, jest wolna od podatku dochodowego, ponieważ została zasądzona w kwocie netto, tj. po odliczeniu podatku i innych zobowiązań wynikających z przepisów o ubezpieczeniu społecznym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) nie wprowadza pojęcia „kwota netto”. Wypłacony w trybie egzekucji komorniczej ekwiwalent za niewykorzystany urlop na podstawie art. 9 ust. 1 wymienionej ustawy stanowi Pana dochód. Zgodnie z tym przepisem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Ekwiwalent za urlop nie został wymieniony w żadnych z tych przepisów. Tym samym nie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania.

Z Pana pisma wynika, że posługując się pojęciem „kwota netto” rozumie Pan dochody po odjęciu podatku i obligatoryjnych składek. Zakłada się, że wystąpił Pan do sądu z pozwem dot. jedynie kwoty „do wypłaty”, nie uwzględniając pozostałych składników, sąd zaś orzekł w granicach pozwu. Jednakże z punktu widzenia przepisów podatkowych otrzymana przez Pana „kwota netto” stanowi dochód do opodatkowania, jest więc faktycznie „kwotą brutto”.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia. Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a) w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenia wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.