POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a §1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity, Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz 60 z późń. zm.), po rozpatrzeniu wniosku Wójta Gminy ....... z dnia 11 maja 2005r. (data wpływu 9 czerwiec 2005r.) uzupełnionego pismem z dnia 28 czerwca 2005r. ( data wpływu 29 czerwiec 2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji dot. podmiotowości podatkowej urzędów gmin,

stwierdzam, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nie prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 9 czerwca 2005r., uzupełnionym 29 czerwca 2005r. Wójt Gminy ......... zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kartuzach o pisemne wyjaśnienie kwestii podmiotowości podatkowej jednostek samorządowych.

We wniosku wyrażono opinie, że gmina jako osoba prawna nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie powinna posiadać własnego numeru identyfikacji podatkowej NIP, ponieważ wszystkie czynności wykonuje za pośrednictwem własnych jednostek organizacyjnych. Tak więc to urząd gminy, a nie gmina jest podatnikiem podatku.

W myśl art. 14a § 1. w/cyt. ustawy, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemne zapytanie podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Status gminy jako podatnika VAT i tym samym podmiotu zobligowanego do uzyskania NIP należy ocenić w oparciu o kryteria podmiotowo-przedmiotowe wynikające z art.15 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 z późn. zm.). W świetle powyższego artykułu podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. „Działalność gospodarcza” w rozumieniu ustawy o podatku od towarów usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych ( art.15, ust.2 w/w ustawy). Za podatników podatku od towarów i usług nie uznaje się organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych ( art.15, ust.6 w/w ustawy). Zatem czynności wykonywane przez organ władzy publicznej ( oraz urzędy obsługujące te organy) w ramach realizacji swoich zadań, są wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jeżeli jednak czynności te wykonywane są na podstawie umów cywilnoprawnych podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych. W sytuacji zatem, gdy podstawą działań organu władzy publicznej (urzędu obsługującego te organy) nie jest umowa cywilnoprawna ale np. decyzja administracyjna, to działania takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy na gruncie podatku od towarów i usług mogą występować w charakterze:

– podmiotów niebędących podatnikami VAT, gdy realizują zadania w oparciu o reżim publicznoprawny, nałożone na nich przepisami prawa,

– podatników VAT, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, a więc w ramach reżimu prywatnoprawnego.

Wobec powyższego, jeżeli Gmina wykonuje działalność opodatkowaną VAT, zobligowana jest do uzyskania numeru identyfikacji podatkowej NIP.

Samorządowe osoby prawne (gminy, powiaty, województwa) nie mają własnych struktur organizacyjnych, zaś nałożone na nie zadania wykonują za pośrednictwem urzędu. Urząd ten nie ma możliwości prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej dotyczącej rozliczenia podatku od towarów i usług dla samorządowych osób prawnych oraz ich urzędów, obsługujących od strony techniczno-organizacyjnej te osoby prawne. Potwierdzają to przepisy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2001r. w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości i planów kont dla budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych (Dz. U. Nr 153, poz.1752). Zatem gmina i urząd gminy w związku ze swoimi działaniami powinny stosować jednakowe oznaczenie ( numer identyfikacji podatkowej NIP) oraz wystawiać jedno rozliczenie deklaracyjne.

O ile zatem zgłoszenia rejestracyjnego dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie którego został nadany numer identyfikacji podatkowej NIP, dokonał w imieniu gminy-urząd gminy, to w takiej sytuacji należy dokonać aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego VAT oraz aktualizacyjnego NIP-2 poprzez zmianę nazwy z „urzędu gminy” na „gminę”.

Należy jednak zauważyć, iż stosownie do art. 2 ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników ( tekst jednolity, Dz.U. z 2005r. Nr.8, poz. 60 z późn. zm.) obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami (podmioty te otrzymują numery identyfikacji podatkowej NIP). Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż w/w, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, a w szczególności zakłady (oddziały) osób prawnych oraz płatnicy podatków, a także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenia zdrowotne ( podmioty te również otrzymują NIP).

Z powyższego wynika zatem, że każdy podmiot, który posiada status podatnika lub płatnika podatków bądź też status płatnika składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne podlega obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w przepisie art.2 w/cyt. ustawy i powinien posiadać numer NIP.

Zatem biorąc pod uwagę powyższe, tut. Organ podatkowy postanowił jak w sentencji niniejszego postanowienia.