POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), w sprawie opodatkowania czynszu dzierżawnego w świetle polsko-belgijskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka na podstawie zawartej z belgijskim kontrahentem umowy dzierżawy używa maszyny i urządzenia, w zamian opłacając - przelewem na rachunek bankowy Wydzierżawiającego - czynsz dzierżawny. Podmiot belgijski nie posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyodrębnionego zakładu prowadzącego działalność gospodarczą.

Podatnik stoi na stanowisku, iż czynsz dzierżawny nie mieści się w zakresie należności licencyjnych i nie podlega opodatkowaniu w Polsce, gdyż postanowienia art. 12 ust. 3 konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a Belgią nie wymieniają przychodów z tytułu umów najmu bądź dzierżawy.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 3 ust.2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Polska na terytorium której znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów nie będących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Zasady opodatkowania przychodów z praw majątkowych (w tym z należności licencyjnych) podatników nie mających siedziby lub zarządu w Polsce uregulowane zostały w art. 21 ust.1 pkt 1 i ust.2 wymienionej ustawy, w którym ustawodawca postanowił, iż podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów (…) za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego (…) ustala się w wysokości 20% przychodów.

Przepisy ust.1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska (art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 15.02.1992r.).

Z kolei w myśl art.26 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art.21 ust.1 oraz w art.22, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust.2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska w odniesieniu do poszczególnych tytułów przychodów (dochodów) zawierają postanowienia o odstąpieniu od poboru podatku w Polsce albo zastosowaniu stawki podatkowej innej od przewidzianej w polskiej ustawie podatkowej.

Wszelkie spory dotyczące jurysdykcji podatkowej i zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu pomiędzy Polską i Belgią reguluje konwencja zawarta pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Warszawie w dniu 20 sierpnia 2001r. (Dz.U. z 2004r., Nr 211, poz. 2139).

Konwencja ta - podobnie jak i inne umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania - wskazuje, jakiego rodzaju należności uzyskane przez nierezydenta podatkowego jednego z umawiających się państw w drugim państwie mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym w tym drugim państwie (państwie źródła dochodów), a jakie mogą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym z tych państw, tj. w państwie rezydencji podatkowej podmiotu uzyskującego dochód. Wśród różnych kategorii należności (dochodów) umowa ta wymienia m.in. należności licencyjne (art. 12 konwencji z dnia 20.08.2001r.). Zgodnie z definicją zawartą w art. 12 ust. 3 wymienionej konwencji użyte w tym artykule określenie "należności licencyjne" oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami lub taśmami dla radia lub telewizji, do patentu, znaku towarowego lub handlowego, rysunku lub modelu, planu, tajemnicy lub technologii produkcyjnej, jak również za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za korzystanie z doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Rozważając, na tle przywołanego stanu prawnego, kwestię stanowiącą przedmiot wniosku Podatnika, tj. czy zakres pojęcia „należności licencyjne”, w rozumieniu konwencji sporządzonej w dniu 20.08.2001r., obejmuje również czynsz płatny z tytułu umowy dzierżawy maszyn i urządzeń, Organ podatkowy stoi na stanowisku, iż sytuacja taka mieści się w zakresie definicji „należności licencyjnych”, jako „należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego”. Przez sformułowanie „należności licencyjne” w odniesieniu do należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego należy uznać zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD (Komentarz do art. 12 – wersja z kwietnia 2000r.) również opłaty z tytułu leasingu rozumianego jako wynajęcie lub wydzierżawienie urządzenia przemysłowego na podstawie każdej umowy, w wyniku której następuje oddanie urządzenia przemysłowego w używanie, a nie przeniesienie jego własności. Należy nadmienić, że pojęcie „należności licencyjnych” zawarte w konwencji nie dotyczy wszelkich opłat dokonywanych w związku z zawartymi kontraktami, lecz wyłącznie tych, w których mamy do czynienia z ustanowieniem prawa do ich użytkowania (używania).

Reasumując, należności z tytułu czynszu za dzierżawę maszyn i urządzeń, wypłacone przez Spółkę kontrahentowi belgijskiemu (Wydzierżawiającemu), stanowią „należności licencyjne” w rozumieniu art. 12 ust. 3 konwencji z dnia 20.08.2001r. w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zasadą jest, iż należności licencyjne podlegają opodatkowaniu u źródła, czyli że pobór podatku następuje u podmiotu wypłacającego tego rodzaju świadczenia, w momencie ich wypłaty. Jednakże w umowach międzynarodowych zazwyczaj zawarta jest norma zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, polegająca na przyznaniu prawa do opodatkowania tego rodzaju zysków państwu, w którym ich odbiorca (beneficjent) ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, przy jednoczesnym zezwoleniu na ich ograniczone opodatkowanie przez państwo źródła.

Zatem należności licencyjne mogą być opodatkowane w państwie źródła, lecz wysokość pobranego podatku w państwie źródła jest ograniczona wysokością stawki procentowej ustalonej w danej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W rozpatrywanej sprawie co do zasady należności licencyjne pochodzące i wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie (art. 12 ust. 1 konwencji). Jednakże takie należności licencyjne mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą, tj. w którym spółka wypłacająca należności licencyjne ma swoją siedzibę, zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa.

I tak, zgodnie z art. 12 ust. 2 konwencji zawartej pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a Królestwem Belgii takie należności mogą być również opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca jest właścicielem należności, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty należności licencyjnych brutto.

Powyższe oznacza, iż należności licencyjne są opodatkowane zarówno w państwie zamieszkania lub siedziby ich odbiorcy, jak i w państwie źródła, jednak wysokość podatku pobranego w tym państwie źródła została w konwencji ograniczona. Zatem strona wypłacająca należności licencyjne zobowiązana jest do poboru podatku u źródła od całej kwoty wypłaconych należności licencyjnych w maksymalnej wysokości nie przekraczającej 5% kwoty brutto tych należności.

Należy mieć również na uwadze postanowienia ustępu 4 art. 12 konwencji, który stanowi, iż postanowienia ustępu 1 nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność przemysłową lub handlową poprzez zakład w nim położony bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód za pomocą położonej tam stałej placówki, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, faktycznie wiąże się z działalnością tego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub 14.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego odbiorca należności licencyjnych mający siedzibę w Belgii, nie posiada na terytorium Polski zakładu w rozumieniu konwencji z dnia 20.08.2001r., któremu można byłoby przypisać wypłacane przez Spółkę należności licencyjne.

Zatem należności z tytułu czynszu dzierżawy, otrzymywane przez podmiot mający siedzibę w Belgii podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce przy zastosowaniu stawki 5%.