Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu zażalenia Pana ... postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdyni z dnia 5 lipca 2005r. Nr III-1/415-22/05 dotyczące udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

• uznając, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie utrzymuje się w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 25 kwietnia 2005r. podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodów uzyskanych z tytułu pracy świadczonej na terytorium w Libii.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik od stycznia 2002 roku przebywa w Libii, gdzie stale pracuje (w Polsce nie osiąga żadnego przychodu) i posiada wizę stałego pobytu z prawem pracy. Do Polski podatnik przyjeżdża jedynie w odwiedziny swojej rodziny będącej na jego utrzymaniu.

W związku z powyższym powstała wątpliwość czy podatnik podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu.

Jego zdaniem skoro nie osiąga w Polsce żadnego przychodu i stale przebywa za granicą nie podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu.

Postanowieniem z dnia 5 lipca 2005r. Nr III-1/415-22/05 Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko przedstawione w przedmiotowym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego w nim stanu faktycznego. W uzasadnieniu postanowienia Naczelnik stwierdził między innymi, że „dla celów podatkowych miejscem zamieszkania osoby fizycznej ... jest miejscowość w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu”.

Podatnik, korzystając z przysługującego prawa, złożył zażalenie na powyższe postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego, w którym jego pełnomocnik twierdzi: Można przyjąć, że zamieszkanie podatnika ze stałym pobytem (w związku ze stałą pracą i posiadaną wizą stałego pobytu) w Libii ma charakter subiektywny i wynika z jego woli. Także aktywność życiowa podatnika ześrodkowana jest w Libii i stanowi centrum jego życiowej działalności wspólnie z małżonką. I to w Libii podlega całkowitemu obowiązkowi podatkowemu zgodnie z prawem libijskim.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zarzutów tego zażalenia stwierdza, co następuje:

Stosownie do treści art. 3 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swych dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy ).

Zgodnie zaś z brzmieniem art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy sam fakt zamieszkania i pracy poza granicami Polski nie świadczy jeszcze o tym, iż podatnik przestał podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Decydujące znaczenie w tej kwestii ma miejsce zamieszkania podatnika, a ponieważ ustawa o podatku dochodowym nie precyzuje pojęcia miejsca zamieszkania, to w tym przypadku będzie miała zastosowanie definicja określona w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.), zgodnie z którą - miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Zatem miejsce zamieszkania - jako miejsce rezydencji podatkowej - nie musi pokrywać się z miejscem nawet dłuższego pobytu danej osoby poza granicami Polski, jeżeli temu pobytowi nie towarzyszy zamiar stałego pobytu. W związku z tym do określenia państwa, w którym podatnik podlegać będzie nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu należy brać pod uwagę również wszelkie okoliczności faktyczne, które wskazywałyby zamiary podatnika w tej kwestii. Dlatego też w tym przypadku pomocnym jest określanie "ośrodka interesów życiowych" podatnika (tj. jego powiązań rodzinnych i towarzyskich, oraz wszelkiego rodzaju innych powiązań z danym państwem). Za tym, iż podatnik przestał być polskim rezydentem, mógłby więc przemawiać argument, iż ma on silniejsze związki z innym państwem niż Polska, przykładowo - jego rodzina (żona, dzieci) zamieszkują poza granicami Polski co wskazywałoby, że zamierza on na stałe pozostać w innym państwie.

Natomiast we wniosku z dnia 25 kwietnia 2005r. uzupełnionym 6 czerwca 2005r. podatnik wskazał jedynie, że od 2002r. miejscem realizacji jego funkcji życiowych jest Libia, bowiem przez cały rok podatkowy zamieszkuje i pracuje w Libii. Oświadczył też, że w Polsce posiada nieruchomość i jego rodzina, którą utrzymuje zamieszkuje w Polsce. Tym samym na podstawie przedstawionego stanu faktycznego nie można jednoznacznie stwierdzić, że podatnik nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, a w Libii przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Mając zatem powyższe na uwadze w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Naczelnik Urzędu Skarbowego zasadnie stwierdził, że podatnik podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.