Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 wymienionej ustawy nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
Z przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy wynika, że jeżeli istnieje stosunek prawny, w ramach którego zleceniodawca ponosi odpowiedzialność za działania zleceniobiorcy, to wtedy nie są to usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Chodzi więc o taki stosunek prawny między usługodawcą a usługobiorcą, który wykazuje cechy właściwe stosunkowi pracy, tj. obciążenie zatrudniającego ryzykiem za wykonanie tych czynności oraz podporządkowanie usługodawcy co do warunków realizacji umówionych czynności, jak również określenie wynagrodzenia.
W przypadku świadczenia usług przez biegłych rzeczoznawców majątkowych , nie można mówić, że komornik sądowy bierze na siebie odpowiedzialność za czynności biegłego rzeczoznawcy. Dodatkowo należy podkreślić, że odpowiedzialność rzeczoznawcy majątkowego określona jest przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 261, poz. 2603 z późn.zm.) . Biegły rzeczoznawca majątkowy dokonujący wyceny nieruchomości i ruchomości nie przestaje być podmiotem podlegającym rygorom wykonywanego zawodu, co oznacza, że nadal podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godności zawodu bądź za naruszenie swoich obowiązków zawodowych.
Opinia wydana przez biegłego jest dowodem w postępowaniu, a nie usługą, której bezpośrednim odbiorcą jest uczestnik postępowania.

Mają na uwadze powyższe należy stwierdzić, że czynności wykonywane przez biegłych rzeczoznawców majątkowych nie korzystają z wyłączenia z zakresu ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie jest spełniony jeden z warunków określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności wobec osób trzecich.
Zatem w stosunku do biegłego rzeczoznawcy majątkowego (będącego podatnikiem podatku od towarów i usług) świadczącego usługi na rzecz komorników sądowych mają zastosowanie ogólne zasady określone w ustawie o podatku od towarów i usług dotyczące wystawiania faktur, prowadzenia ewidencji i rozliczania podatku od towarów i usług.

Stanowisko podatnika przedstawione we wniosku o udzielenie interpretacji z dnia 11.07.2005r. jest zatem nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika. Wiąże ona natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.