Stan faktyczny:

Gmina sprzedała na rzecz Parafii grunt z przeznaczeniem na założenie cmentarza. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy, który obowiązywał do końca roku 2002, grunt ten przeznaczony był pod teren zieleni cmentarnej. Obecnie przedmiotowa działka położona jest na obszarze nie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ale trwają prace nad jego sporządzeniem. W umowie sprzedaży tej działki jednoznacznie określono przeznaczenie w/w gruntu, a mianowicie założenie cmentarza. W przyszłości może tam powstać np. kaplica lub inna budowla.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w myśl art. 2 pkt 6 w/w ustawy należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 cytowanej ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega zatem dostawy towarów, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zarówno zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich (niezabudowanych) – jedynie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe dostawy gruntów niezabudowanych, np. gruntów rolnych, czy też leśnych, nieprzeznaczonych w planach pod zabudowę są zwolnione od podatku VAT.

O charakterze i przeznaczeniu tych gruntów decydować powinien plan zagospodarowania przestrzennego danego obszaru.

Ustawa z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia teren pod zabudowę. Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. 03. Nr 207, poz. 2016 ze zm.) przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowę, obiekt małej architektury. Budowlą natomiast jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury jak: drogi, lotniska, linie kolejowe, mosty, wiadukty itp. (art. 3 pkt 3).

Przez „grunt przeznaczony pod zabudowę” rozumieć należy zarówno te grunty, które widnieją w planie zagospodarowania przestrzennego jako przeznaczone pod zabudowę, jak i te, które właściciel świadomie przeznaczy pod zabudowę, bądź potencjalnie będą traktowane jak tereny budowlane.

W przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego należy odwołać się do prawa geodezyjnego i kartograficznego i wynikającej z tych przepisów ewidencji gruntów. W przypadku gdy opis w ewidencji gruntu oddaje jedynie sposób aktualnego zagospodarowania a nie planistyczne przeznaczenie danego gruntu, należy uzyskać na mocy art. 59 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania danej działki. Decyzja o warunkach zabudowy w sposób najbardziej zbliżony do założeń planu zagospodarowania przestrzennego określa przeznaczenie danego gruntu.

Założenie cmentarza następuje z inicjatywy władz kościelnych, po uzgodnieniu miejsca z kompetentnymi władzami i po uzyskaniu wymaganych decyzji administracyjnych.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu, nieruchomość gruntowa niezabudowana, będąca przedmiotem dostawy położona jest na obszarze nie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w sporządzonej umowie sprzedaży jako przeznaczenie tego gruntu podano założenie cmentarza. W przyszłości może tam też powstać kaplica, bądź inna budowla.

Zgodnie z treścią rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), cmentarze mieszczą się w grupie 127 - „Pozostałe budynki niemieszkalne”, w klasie 1272 – „Budynki przeznaczone do sprawowania kultu religijnego i czynności religijnych”.

Klasa PKOB 1272 obejmuje:

1. kościoły, kaplice, cerkwie, meczety, synagogi itp.,
2. cmentarze i obiekty z nimi związane, domy pogrzebowe, krematoria.

W świetle powyższego, pomimo, iż nieruchomość gruntowa będąca przedmiotem dostawy aktualnie jest niezabudowana, a jej przeznaczenie nie zostało określone w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego danego obszaru, to jak wynika z umowy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości przeznaczona jest ona pod zabudowę obiektu budowlanego, jakim jest w świetle PKOB cmentarz. Tym samym, dostawa przedmiotowego gruntu nie podlega zwolnieniu od podatku do towarów i usług w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.