INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2011 r. (data wpływu 15 grudnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 16 marca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest:

• prawidłowe – w odniesieniu do kosztów dotyczących czynszu dzierżawnego z umowy dzierżawy, noty obciążeniowej z tytułu bezumownego użytkowania nieruchomości, podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych,
• nieprawidłowe – w pozostałej części.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 7 marca 2012 r. nr ILPB1/415-1397/11-2/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 7 marca 2012 r. (skutecznie doręczono w dniu 9 marca 2012 r.), natomiast w dniu 16 marca 2012 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Zainteresowany uzupełnił ww. wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 15 marca 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą dokonała 8 lutego 2011 roku zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa upadłego (sprzedaż z wolnej ręki).

Na skutek ww. czynności powstały wzajemne zobowiązania pomiędzy kupującym a Syndykiem postępowania upadłościowego zakładu zakupionego w upadłości likwidacyjnej, które powstały w wyniku łączących strony umów, wzajemnych rozliczeń, toczących się postępowań w związku z prowadzonym postępowaniem upadłościowym.

Strony zawarły porozumienie (w formie aktu notarialnego z dnia 27 października 2011 roku) celem rozliczenia wzajemnych zobowiązań.

Wzajemne należności i zobowiązania stron wynikają ze:

1. zwrotu nakładów inwestycyjnych poniesionych przez osoby fizyczne na nieruchomość dzierżawioną od Syndyka na podstawie umowy dzierżawy, którą osoba fizyczna nabyła aktem notarialnym (165.896,00 zł);
2. nierozliczonej części ceny zakupu nieruchomości;
   w akcie notarialnym cena zakupu wyniosła 485.000,00 zł;
   do dnia podpisania niniejszego porozumienia nabywca (osoba fizyczna) wpłaciła na rzecz sprzedającego - Syndyka 240.000,00 zł, do rozliczenia zostało 245.000,00 zł;
3. nieuregulowanej kwoty czynszu dzierżawnego z umowy dzierżawy zawartej między stronami 102.957,96 zł;
4. kwoty 79.450,35 zł - noty obciążeniowej z tytułu bezumownego użytkowania nieruchomości, podatku od nieruchomości, podatku od środków transportowych.
   
   

Aktem notarialnym strony oświadczyły, iż chcąc zakończyć polubownie wszelkie toczące się pomiędzy nimi spory, poniesione koszty przez każdą ze stron zachowują na swoją rzecz oraz że nie będą dochodzić żadnych dalszych roszczeń dotyczących ww. spraw oraz roszczeń pozostałych przed datą podpisania niniejszego porozumienia.

Strony oświadczyły, iż wszelkie dotychczas poniesione przez nie koszty zostają zarachowane na koszt każdej ze stron według ich rozmiarów oraz, iż wszelkie dotychczas powstałe koszty strony pokryją we własnym zakresie.

Celem zaspokojenia wszelkich zaległości wobec Syndyka osoba fizyczna zobowiązuje się uregulować kwotę 160.000,00 zł tytułem spłaty zobowiązań, jakie powstały pomiędzy nią a Syndykiem do dnia podpisania niniejszego porozumienia w ratach.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą od 2002 roku. W dniu 8 lutego 2011 roku dokonał zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa upadłego.

Mając na uwadze treść art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, uzupełniono przedstawiony stan faktyczny o następujące informacje:

1. „koszty zarachowane na swoją rzecz” rozumieć należy jako poniesione i zaksięgowane w księgach rachunkowych Wnioskodawcy;
2. do kosztów tych należą:
   • koszty poniesione z tytułu czynszu dzierżawnego z umowy dzierżawy zawartej w dniu 23 kwietnia 2009 roku między stronami w kwocie 102.957,96 zł;
   • koszty noty obciążeniowej z tytułu bezumownego użytkowania nieruchomości, podatku od nieruchomości, podatku od środków transportowych.
     Decyzje zapłaty podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych zostały wystawione na Syndyka. Syndyk wystawił na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność gospodarczą notę obciążeniową nr 1 na kwotę 79.450,35 zł.
   • koszty dotyczące nierozliczonej ceny zakupu nieruchomości aktem notarialnym z dnia 8 lutego 2011 roku (kwota 485.000 zł).
     Nieruchomość ta została zaliczona do środków trwałych tj.: prawo wieczystego użytkowania gruntu 5.000,00 zł, budynki i budowle 85.000,00 zł, maszyny i urządzenia 364.164,31 zł, środki transportowe 12.018,07 zł, pozostałe 18.817,62 zł.
3. Kwota umowna 160.000,00 zł dotyczy ugody pomiędzy Wnioskodawcą i Syndykiem, którą Zainteresowany zobowiązał się uregulować celem zaspokojenia wszelkich zaległości wobec Syndyka. Wynika ona ze wzajemnych rozliczeń. Po jej uregulowaniu nie będą dochodzić żadnych dalszych. Zapłata ww. kwoty wyczerpuje wzajemne roszczenie stron w szczególności z tytułów prawnych opisanych w:
   • powództwie Wnioskodawcy przeciwko Syndykowi o zwrot nakładów inwestycyjnych 165.896,00 zł poniesionych na nieruchomość dzierżawioną od Syndyka (umowa dzierżawy z dnia 23 kwietnia 2009 r.). Zainteresowany nabył od Syndyka w postępowaniu upadłościowym aktem notarialnym z dnia 8 lutego 2011 roku;
   • nierozliczona część ceny zakupu nieruchomości 485,000,00 zł;
     Wnioskodawca zapłaci 240.000,00, do zapłaty pozostało 245.000,00 zł;
   • nieuregulowana kwota dzierżawy 102.957,96 zł;
   • nota obciążeniowa na bezumowne użytkowanie nieruchomości, podatku od nieruchomości i środków transportu 79.450,35 zł.

Wskazane przez Wnioskodawcę koszty są kosztami poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Na terenie zakupionego od Syndyka zakładu mieści się ubojnia drobiu (główna działalność firmy).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy dotychczasowe poniesione koszty przez każdą ze stron zachowane na swoją rzecz będą kosztami uzyskania przychodu...
2. Czy wpłacona na konto Syndyka kwota 160.000,00 zł jest kosztem uzyskania przychodu...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, dotychczas poniesione koszty przez każdą ze stron winny być uznane za koszty uzyskania przychodów.

W odniesieniu do pytania nr 2 Wnioskodawca wskazuje, że kwota 160.000,00 zł również winna być kosztem uzyskania przychodów.

Uważa, iż zakup zorganizowanej części przedsiębiorstwa posłużył osiągnięciu przychodów, albowiem firma jest ubojnią drobiu i na terenie zakupionej części przedsiębiorstwa odbywa się główna działalność firmy, a więc ubój drobiu, jego przerób oraz sprzedaż (przetwarzanie i konserwacja mięsa z drobiu i hodowla drobiu).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23, a zatem są spełnione warunki art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe – w odniesieniu do kosztów dotyczących czynszu dzierżawnego z umowy dzierżawy, noty obciążeniowej z tytułu bezumownego użytkowania nieruchomości, podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych,
• nieprawidłowe – w pozostałej części.
  
  

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Z treści złożonego wniosku wynika, iż Zainteresowany w dniu 8 lutego 2011 roku dokonał zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa upadłego, w wyniku czego między stronami, tj. Wnioskodawcą a Syndykiem, powstały wzajemne zobowiązania. W dniu 27 października 2011 roku Strony zawarły porozumienie (w formie aktu notarialnego) celem rozliczenia wzajemnych zobowiązań. Strony oświadczyły, iż chcąc zakończyć polubownie wszelkie toczące się pomiędzy nimi spory, poniesione koszty przez każdą ze stron zachowują na swoją rzecz oraz że nie będą dochodzić żadnych dalszych roszczeń. Ponadto, wszelkie dotychczas poniesione przez nie koszty zostają zarachowane na koszt każdej ze stron według ich rozmiarów, natomiast wszelkie dotychczas powstałe koszty strony pokryją we własnym zakresie. W związku z powyższym, po stronie Wnioskodawcy zostały zarachowane koszty:

• z tytułu czynszu dzierżawnego z umowy dzierżawy zawartej w dniu 23 kwietnia 2009 roku między stronami,
• noty obciążeniowej z tytułu bezumownego użytkowania nieruchomości, podatku od nieruchomości, podatku od środków transportowych,
• dotyczące nierozliczonej ceny zakupu nieruchomości (nieruchomość ta została zaliczona do środków trwałych tj.: prawo wieczystego użytkowania gruntu , budynki i budowle, maszyny i urządzenia, środki transportowe, pozostałe).

Ponadto, celem zaspokojenia wszelkich zaległości wobec Syndyka osoba fizyczna zobowiązała się uregulować kwotę 160.000,00 zł tytułem spłaty zobowiązanń, jakie powstały pomiędzy nią a Syndykiem do dnia podpisania niniejszego porozumienia w ratach. Jak wskazał Wnioskodawca, zapłata ww. kwoty wyczerpuje wzajemne roszczenie stron, w szczególności z tytułów prawnych opisanych w powództwie Wnioskodawcy przeciwko Syndykowi o zwrot nakładów inwestycyjnych poniesionych na nieruchomość dzierżawioną od Syndyka, którą Zainteresowany nabył od Syndyka w postępowaniu upadłościowym aktem notarialnym z dnia 8 lutego 2011 roku, nierozliczonej części ceny zakupu nieruchomości, noty obciążeniowej na bezumowne użytkowanie nieruchomości, podatku od nieruchomości i środków transportu.

Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy koszty zarachowane na Jego rzecz oraz kwotę umowną w wysokości 160.000,00 zł może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.

W odniesieniu do kosztów poniesionych z tytułu czynszu dzierżawnego z umowy dzierżawy zawartej w dniu 23 kwietnia 2009 roku między stronami oraz kosztów noty obciążeniowej z tytułu bezumownego użytkowania nieruchomości tut. Organ wskazuje, że koszty te mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Jak wskazuje Zainteresowany, zostały one poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Co więcej, nie zostały one wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiącym katalog kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Odnośnie podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych, gdzie decyzje zapłaty podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych zostały wystawione na Syndyka, natomiast Syndyk wystawił na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność gospodarczą notę obciążeniową, tut. Organ stwierdza co następuje.

Obowiązek podatkowy wynika z aktów prawnych bezwzględnie obowiązujących, określających zarówno przedmiot, jak i podmiot obowiązany do płacenia oznaczonego podatku, a nie z umownych zobowiązań stron. Podatek jest świadczeniem publicznoprawnym, którego w drodze czynności cywilnoprawnych nie można przenieść na inną osobę, nawet za jej zgodą. Jednakże fakt, iż decyzje zapłaty podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych zostały wystawione na Syndyka nie może powodować, iż kosztów tych Wnioskodawca nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej. Zauważyć należy, że Syndyk wystawił na Wnioskodawcę notę obciążeniową, obciążając go tym samym kosztami dotyczącymi ww. podatków. Koszty wskazane w nocie obciążeniowej z tytułu podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Jednakże wymaga podkreślenia, iż warunkiem zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest faktyczne istnienie związku wydatku z działalnością gospodarczą jako źródłem przychodu, a obowiązek jednoznacznego wykazania istnienia tego związku - każdorazowo spoczywa na podatniku. W szczególności wykazanie tego związku nie leży w kompetencji organu interpretacyjnego.

Jak wynika z treści wniosku, Zainteresowany poniósł koszty dotyczące zakupu nieruchomości, którą zaliczono do środków trwałych.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty,

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
  
  

Stosownie natomiast do treści art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Należy jednak zwrócić uwagę na treść art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych, której zasady ustalania zawarte są w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia (art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Stosownie do art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Należy zauważyć, iż poniesione przez Zainteresowanego wydatki na zakup nieruchomości przeznaczonej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej tej nieruchomości.

Wskazać przy tym należy, że nakłady inwestycyjne poniesione na tę nieruchomość do dnia jej przekazania do używania zwiększają jej wartość początkową i poprzez odpisy amortyzacyjne będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Zatem kosztem uzyskania przychodów w związku z nabyciem nieruchomości są odpisy amortyzacyjne dokonywane od jej wartości początkowej, z uwzględnieniem art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż zaliczając poszczególne wydatki do kosztów uzyskania przychodów należy mieć na uwadze regulacje zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota 160.000,00 zł, którą Wnioskodawca zobowiązał się zapłacić Syndykowi tytułem spłaty zobowiązań, jakie powstały pomiędzy Zainteresowanym a Syndykiem do dnia podpisania porozumienia, nie może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Zauważyć należy, że kwota ta dotyczy po części zobowiązań, które zostały przez Wnioskodawcę wskazane jako zarachowane na Jego rzecz, a zatem tych, które wywołują już skutki podatkowe w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów. Zapłata kwoty 160.000,00 zł stanowi jedynie finansowe odzwierciedlenie zdarzeń, które spowodowały już odpowiednie skutki podatkowe po stronie kosztów. Kwota ta, którą na podstawie ugody Zainteresowany zobowiązał się uregulować celem zaspokojenia wszelkich zaległości wobec Syndyka, nie może zatem zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, gdyż ponowne jej zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów spowodowałoby ich nieuzasadnione zawyżenie.

W związku z powyższym wskazać należy, że koszty zachowane na rzecz Wnioskodawcy, dotyczące czynszu dzierżawnego z umowy dzierżawy, noty obciążeniowej z tytułu bezumownego użytkowania nieruchomości, podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Natomiast w odniesieniu do ceny zakupu nieruchomości wskazać należy, iż wydatki poniesione na jej zakup również mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jednakże poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od jej wartości początkowej, którą należy powiększyć o nakłady inwestycyjne poniesione na tę nieruchomość do dnia jej przekazania do używania. Należy jednak podkreślić, iż w momencie nabycia nieruchomości kosztu uzyskania przychodu nie stanowi koszt nabycia prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Natomiast do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca nie może zaliczyć kwoty 160.000,00 zł, którą Zainteresowany zobowiązał się uregulować celem zaspokojenia wszelkich zaległości wobec Syndyka

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do kosztów dotyczących czynszu dzierżawnego z umowy dzierżawy, noty obciążeniowej z tytułu bezumownego użytkowania nieruchomości, podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych należało uznać za prawidłowe, natomiast w pozostałej części za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ wskazuje, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy.

W związku z tym zaznacza się, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do Syndyka. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydając przedmiotową interpretację indywidualną odniósł się do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów tylko tych kosztów, które dotyczą Wnioskodawcy, nie odniósł się natomiast do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów tych kosztów, które zostały poniesione przez Syndyka i zarachowane na jego rzecz.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.